Inleiding en context
Goede morgen, vandaag een briljantje onder de ´kennisparels´, ten minste dat is mijn mening. Soms diep je in de krochten van Internet of andere kennisverzamelplaatsen iets echt moois op. Dat was gisteren het geval. Ik word daar zelf altijd blij van, relevante wetenschappelijke kennis voor beleid en praktijk. En niet omdat het ´nice to know is, maar need to know´. Vandaag een op 15 juni jl. gepubliceerd systematisch kennisoverzicht over ´ Problem‐oriented policing for reducing crime and disorder´. De oplettende ontvanger van de ´kennisparels´ zal denken, hé daar heb ik er laatst toch nog één van ontvangen? Inderdaad, op 25 mei jl. verstuurde ik de ´kennisparel´: Problem-Oriented Policing (POP) in England and Wales 2019.
Het systematische overzicht van vandaag geeft een oordeel over de effectiviteit van deze politiestrategie op basis van 39 internationaal gepubliceerde onderzoeken tussen 2006 en 2018. Een zeer gedegen stuk werk waar de Nederlandse politiepraktijk en aanpalende veiligheidspartners zijn voordeel mee kan doen. Al is het alleen al vanwege de bovengemiddelde effectiviteit van deze politiestrategie. Het betreft een concept waarin de verschillende stappen worden beschreven, die gevolgd moeten worden bij een probleemgerichte werkwijze. Dit model wordt ook wel SARA genoemd, een acroniem voor Scanning Analysis Response Assessment. De eerste stap, Scanning, staat voor het ontdekken van de belangrijkste chronische veiligheidsproblemen. De volgende stap, Analysis, staat voor een verdiepende analyse van achtergronden en oorzaken van het specifieke probleem. De derde stap, Response, geeft de uitvoering van een afgestemde combinatie van preventieve, strafrechtelijke en bestuurlijke maatregelen door samenwerkende partners weer. De laatste stap, Assessment, houdt een effectmeting in, waarbij wordt nagegaan of de uitgevoerde maatregelen effect hebben gehad. Indien dit niet het geval blijkt, dan is het de bedoeling dat de hele cyclus opnieuw wordt doorlopen net zolang totdat het veiligheidsprobleem is opgelost.
In Nederland wordt POP probleemgerichte politiezorg genoemd. Omdat probleemgerichte politiezorg een methode betreft voor het analyseren en oplossen van criminaliteitsproblemen, kan deze in principe goed worden toegepast in combinatie met andere overkoepelende politiestrategieën zoals de gebied gebonden politiezorg. Maar nu naar het bijgesloten systematisch overzicht rond POP.
Bron
Hinkle, Joshua C., David Weisburd, Cody W. Telep & Kevin Petersen (June 2020). Problem‐oriented policing for reducing crime and disorder: An updated systematic review and meta‐analysis. Campbell Systematic Reviews, vol. 16, no. 2, June, pp. 1-86. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/cl2.1089
Samenvatting
Herman Goldstein developed problem‐oriented policing (POP) to focus police on more proactively addressing chronic problems, rather than using traditional reactive efforts. POP has been utilized to target a wide range of problems and has become commonly used in agencies across the United States and the world, although implementation is often uneven. POP interventions commonly use the SARA (scanning, analysis, response, assessment) model to identify problems, carefully analyze the conditions contributing to the problem, develop a tailored response to target these underlying factors, and evaluate outcome effectiveness. The objective is to extend and update the findings of the original POP systematic review by synthesizing the findings of published and unpublished evaluations of POP through December 2018 to assess its overall impacts on crime and disorder. The review also examined impacts of POP on crime displacement, police financial costs, and noncrime outcomes.
Eligible studies had to include a target area or group that received a POP intervention AND a control area/group that received standard police services. The control condition could be either experimental or quasi‐experimental. Units of analysis could be places or people. We defined POP as studies that generally followed the tenets of the SARA model.
The authors identified 39 new (published between 2006 and 2018) studies that met our eligibility criteria as an evaluation of POP. Twenty‐four of these studies had sufficient data available to calculate an effect size. Along with the 10 studies from our initial systematic review of POP, these 34 studies are included in our meta‐analytic review of POP. Nine of these studies were randomized experiments and 25 were quasi‐experiments. We calculated effect sizes for each study using Cohen’s D and relative incidence risk ratios and used random effects meta‐analyses to synthesize studies.
Our meta‐analyses suggest statistically significant impacts of POP. Our relative incident risk ratio analysis of mean effects suggests a 33.8% reduction in crime/disorder in the POP treatment areas/groups relative to the controls. We find no evidence of significant crime displacement as a result of POP and some evidence for a greater likelihood of a diffusion of crime control benefits. Few studies assessed noncrime outcomes, but our narrative review suggests POP is cost‐effective, but has limited impacts on fear of crime, legitimacy, and collective efficacy.
The review provides strong and consistent evidence that POP is an effective strategy for reducing crime and disorder. There is a great deal of heterogeneity in the magnitude of effect sizes across factors such as study type, study rigor and crime type. Despite this heterogeneity, 31 out of 34 studies (91.2%) have effect sizes in favor of a treatment effect and the overall mean effect is positive and significant in all of our models.
Afsluitend
En daar wordt ik dus blij en enthousiast van. Een prachtige analyse die een significante daling van 33.8% laat zien van criminaliteit en overlast na toepassing van POP ten opzichte van de ´niet behandelde controle gebieden / groepen´. Naar mijn mening niet alleen ´food for thought´ voor de politie in Nederland, maar ook voor beleidsmakers en andere veiligheidspartners in Nederland. Juist met het oog op de voorgestane nieuwe wijkaanpak in Nederland om criminaliteit en ondermijning verder terug te dringen. Voor beleid, praktijk en wetenschap: lessen uit de toegepaste wetenschap om kennis van te nemen.