Inleiding en context
Woensdagochtend 17 februari 2021, het is alweer precies elf maanden geleden toen ik mijn eerste thuiswerkdag had vanwege het COVID-19 virus. Avondklok of geen avondklok, vandaag een bijzondere ´kennisparel´, een beetje een buitenbeentje voor wat betreft het onderwerp. Nu eens geen criminaliteit en rechtshandhaving gerelateerd onderwerp maar ééntje over de psychologische gevolgen van de lockdown / quarantaine maatregelen in verband met COVID-19. Er komen steeds meer geluiden naar buiten dat mensen in toenemende mate gevoelens van angst, eenzaamheid en psychologische problemen ervaren door de langdurige coronamaatregelen. Er is sprake van een zogenaamde ´emotionele onbalans´ in de maatschappij. De aanhoudende psychische druk gaat zijn tol eisen.
Bijgesloten systematische review geeft een overzicht van mogelijke gevolgen van de COVID-19-quarantaine die van invloed zijn op psychische problemen. In het licht van de psychopathologische gevolgen van beperkende maatregelen die tijdens eerdere uitbraken zijn vastgesteld, is een systematische review uitgevoerd om een evidence based beoordeling te geven van mogelijke effecten van de huidige COVID-19-quarantaine op de geestelijke gezondheid. Ten minste 20% van de mensen die werden blootgesteld aan beperkende maatregelen voor de behandeling van pandemische infecties, meldden klinisch significante niveaus van psychische klachten, met name PTSS (21%) en depressieve symptomen (22,69%). Dat zijn uiteraard forse percentages. De vraag komt daarom steeds meer naar voren in hoeverre naast de economische gevolgen van het coronavirus er niet veel meer aandacht moet worden geschonken aan de psychologische gevolgen daarvan.
Bron
Cavicchioli, Marco, Roberta Ferrucci, Matteo Guidetti, Maria Paola Canevini, Gabriella Pravettoni & Federica Galli (January 2021). What Will Be the Impact of the Covid‐19 Quarantine on Psychological Distress?: Considerations Based on a Systematic Review of Pandemic Outbreaks. Healthcare, vol. 9, no. 101, pp. 1-11. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33477981/
Summary
The novel coronavirus (SARS-CoV-2) and related syndrome (COVID-19) has led to worldwide measures with severe consequences for millions of people. In the light of the psychopathological consequences of restrictive measures detected during previous outbreaks, a systematic review was carried out to provide an evidence-based assessment of possible effects of the current COVID-19 quarantine on mental health. Methods: This review included studies that assessed mental health indexes (e.g., overall psychological distress, depressive and PTSD symptoms) during and after quarantine periods adopted to management different outbreaks (e.g., COVID-19, SARS, MERS). Results: Twenty-one independent studies were included for a total of 82,312 subjects. At least 20% of people exposed to restrictive measures for the management of pandemic infections reported clinically significant levels of psychological distress, especially PTSD (21%) and depressive (22.69%) symptoms. Overall, original studies highlighted relevant methodological limitations. Conclusions: Nowadays, almost one out of every five people is at risk of development of clinically significant psychological distress. Further research on mental health after the current COVID-19 quarantine measures is warranted.
Overall the psychological impact of quarantine is wide-ranging, substantial, and can be long lasting. This is not to suggest that quarantine should not be used; the psychological effects of not using quarantine and allowing disease to spread might be worse. However, depriving people of their liberty for the wider public good is often contentious and needs to be handled carefully. If quarantine is essential, then our results suggest that officials should take every measure to ensure that this experience is as tolerable as possible for people. This can be achieved by: telling people what is happening and why, explaining how long it will continue, providing meaningful activities for them to do while in quarantine, providing clear communication, ensuring basic supplies (such as food, water, and medical supplies) are available, and reinforcing the sense of altruism that people should, rightly, be feeling. Health officials charged with implementing quarantine, who by definition are in employment and usually with reasonable job security, should also remember that not everyone is in the same situation. If the quarantine experience is negative, the results of this Review suggest there can be long-term consequences that affect not just the people quarantined but also the health-care system that administered the quarantine and the politicians and public health officials who mandated it.
Afsluitend
Het gebruik van quarantaine en isolatie als methoden om de verspreiding van Covid-19 te beperken, heeft vragen doen rijzen over de impact van deze maatregelen op de geestelijke gezondheid en psychologisch welzijn. Dit omvat de duur van quarantaine, angst voor infectie, frustratie, verveling en gebrek aan informatie. Factoren die de negatieve psychologische impact kunnen verzachten, zijn onder meer (zie bijgesloten artikel uit de Lancet https://www.thelancet.com/article/S0140-6736(20)30460-8/fulltext) :
- kortere quarantaine- en isolatietijden;
- voldoende levensbehoeftevoorraden in huis hebben en het verstrekken van gedegen informatie;
- verveling verminderen;
- heldere communicatie waarom maatregelen noodzakelijk zijn en wat hiervan de voordelen op termijn zijn;
- aandacht voor de specifieke behoeften van verschillende groepen;
- de voordelen van isolatie in verband brengen met het grotere welzijn en de gezondheid van de samenleving als geheel.
Van groot belang is om specifieke groepen te identificeren die een bijzonder risico lopen op negatieve psychologische gevolgen van isolatie en quarantaine en strategieën ontwikkelen om zowel preventief als acuut in hun behoeften te voorzien. Waarschijnlijk zal het beleid zich daar de komende maanden ook op gaan richten.