Inleiding en context
Goede morgen allemaal, het is woensdag 28 april 2021. Ik hoop dat jullie allemaal genoten hebben van een fijne koningsdag. Het was in ieder geval in Leiden een gezellige en zonnige dag. Vandaag een ´kennisparel´ over het gebruik van data verkregen bij eerste hulpposten en ambulancediensten om de omvang en ernst van geweldscriminaliteit te bepalen. Het is bekend dat veel vormen van geweldscriminaliteit niet worden aangegeven bij de politie. Hierdoor ontbreekt het inzicht in welke mate, wanneer, op welke plaatsen en wie er slachtoffer worden van geweldscriminaliteit. Waarom doen geweldslachtoffers vaak geen aangifte bij de politie? Men kent de dader en is bang voor represailles, het slachtoffer is op de ´verkeerde plaats en verkeerde tijd´ en wil niet dat anderen dat weten, het slachtofferschap is aan het eigen gedrag te wijten, een vaak diffuse relatie tussen dader en slachtoffer en ´de politie is de vijand´.
Data over geweldsmisdrijven uit ambulancediensten en bij eerste hulpposten in ziekenhuizen biedt dus een alternatief om de omvang, ernst en achtergronden van geweldsslachtoffers in kaart te brengen. Bijgesloten recent verschenen artikel biedt daaromtrent een mooi en gedegen inzicht. Trouwens, deze alternatieve bron werd ook al in de jaren negentig van de vorige eeuw in bijvoorbeeld Groningen gebruikt om daar de omvang van (ernstig) geweld vast te stellen.
Bron
Sutherland, Alex, Lucy Strang, Martin Stepanek, Chris Giacomantonio, Adrian Boyle & Heather Strang (April 2021). Tracking Violent Crime with Ambulance Data: How Much Crime Goes Uncounted? Cambridge Journal of Evidence-Based Policing, 23 April, pp. 1-23.
Summary
What proportion of ambulance records documenting injuries caused by criminal violence is included in police records for violent crimes occurring in the same area at the same dates and times as incidents found in ambulance records? We analysed subsets of three datasets during matched time periods: West Midlands Ambulance Service records of all 36,639 incidents of violent injuries from January 2012 to March 2017; 132,317 West Midlands Police records of violent crimes from January 2012 to December 2015; and 9083 records of treatment of violent injuries as recorded in hospital Emergency Department (ED) records covering September 2013 to March 2016. We compared all incidents in the ambulance dataset and ED data to corresponding locations and times in incidents recorded in police datasets.
The majority of violent incidents recorded by ambulance and emergency services are not reported to the police. This article, which examined data from West Midlands, UK, suggests that adding medical data could increase the number of identified violent offences by 15 to 20% to the totals recorded by police alone. The study compared all incidents in the ambulance and emergency service data sets to corresponding locations and times in incidents recorded in police data sets. About 90% of cases in the medical data sets could not be matched to police cases. We conclude that tracking ambulance data, which is collected automatically and includes location data for each call, could not only identify substantially more serious violent crimes but also increase the targeting of police and public health resources to prevent harm against victims at places and by offenders at highest risk of serious violence.
Afsluitend
Een mooi voorbeeld hoe met behulp van zogenaamd ´multi-source onderzoek´ relevante data kan worden verkregen om, in dit geval, een schatting te maken van geweldscriminaliteit. Het biedt de politie ook een duidelijk handelingsperspectief om zeer gericht te surveilleren op de plaatsen en tijden waarop geweld zich manifesteert.
