Inleiding en context
Ik wens alle ontvangers van de ´kennisparels´ een hele fijne werkweek toe op deze maandag 5 juli 2021. Vandaag een prima review over de aanpak van georganiseerde drugscriminaliteit van de afgelopen 25 jaar in Nederland. De onderzoekers hebben een prima rapport afgeleverd. Volgens één van de onderzoekers die ik sprak heeft het eindresultaat, om met de Amsterdamse volkszanger te spreken, wel de nodige bloed zweet en tranen heeft gekost. Maar goed het ligt er en zowel de uitvoeringspraktijk als beleid kunnen hier wijze lessen uit trekken.
Zeker met het oog op de extra investeringen die de afgelopen jaren zijn gedaan om de drugsindustrie in Nederland een slag toe te brengen. Wat daar de effecten van zullen zijn is op dit moment nog ongewis. Dat zal op basis van de uitkomsten van bijgesloten review een lastige opdracht blijken te zijn. Toch biedt het rapport naast alle kritische geluiden ook aanbevelingen om in de toekomst daadwerkelijk uitspraken te kunnen doen over de effectiviteit van de aanpak van georganiseerde drugscriminaliteit. Kortom: voor iedereen die zich met de aanpak van georganiseerde drugscriminaliteit bezig houdt een ´must read´. En het is ook realistisch om te concluderen dat het eenvoudig weg tijd vergt om op termijn effecten te kunnen beoordelen. Geduld is dan een schone zaak, zoals Lou Reed dat zo mooi zingt: https://www.youtube.com/watch?v=YbigVkiAe0s
Bron
Abraham, Manja, Bram van Dijk, Daniel Hofstra & Toine Spapens (juni 2021). Aanpak georganiseerde drugscriminaliteit: Een terugblik op 25 jaar beleid en uitvoering. Amsterdam: DSP-Groep, 198 pp.
https://www.wodc.nl/actueel/nieuws/2021/06/30/aanpak-georganiseerde-drugscriminaliteit-sinds-1995-in-kaart-gebracht of https://www.dsp-groep.nl/wp-content/uploads/18mddrugs-aanpak-georganiseerde-drugscriminaliteit-DSP-2021.pdf
Summary
The Netherlands is an important production country for cannabis and synthetic drugs and an important transit country for cocaine for internationally organised drug crime. Drug production and trade have far-reaching consequences for society: drug use leads to health damage; criminal money flows become intertwined with the regular economy; an increasing number of people, as perpetrators or facilitators, are (in)directly involved in criminal activities due to financial gain or other mechanisms; bystanders may be confronted with murder and other violence as a result of conflicts between criminal groups, and dumping waste from drug production harms the environment. Due to the central role of drug crime within Dutch organised crime, combating it prioritises the broader approach to subversion.
The central question in the study was: “What can be said about the policy choices made and their implementation with regard to the criminal, financial and administrative approach to organized drug crime, the underpinning of these choices, and the effectiveness of the approach in the period 1995-2020?” An extensive document review was conducted to answer this question, and interviews were held with professionals who are or were employed by various relevant organizations and researchers in this field. Relevant outcomes were discussed and explained in a focus session with experts.
Research by the DSP group and Tilburg University commissioned by the WODC provides an overview of the Dutch approach to organized drug crime over the past 25 years. The study maps out which policy choices have been made at national level in this area, what the implementation and content of the approach looked like, and what is known about the effectiveness of the approach based on existing research. The researchers indicate that in the period 1995-2020 there was an increase in the number of dismantled cannabis farms (until 2014), the number of investigations carried out into organized subversive crime and drug crime in particular, the number of persons convicted in connection with drug crime and the number of dismantling sites, warehouses and waste dumps of synthetic drugs found. According to the researchers, it is difficult to say anything about the causes on the basis of this, because background information is often lacking. For example, it is unclear whether the decrease in the number of cannabis farms found since 2014 shows a decrease in the volume of cannabis cultivation or reduced efforts in detection or a decrease in the available budget for the number of dismantling or a shift in the world behind cannabis cultivation.
One effect that could be identified is the temporary decline in the production of synthetic drugs between 2005 and 2009. This was mainly due to the decrease in PMK and BMK (raw materials for the production of synthetic drugs). However, according to the researchers, the criminals managed to get around this barrier fairly quickly by switching to other raw materials. According to the researchers, the checks on drug couriers travelling via Schiphol also had a clear positive effect on the number of arrests. However, the question here is whether the couriers did not come to the Netherlands via other routes. According to the researchers, it also seems that Dutch criminals have started to take advantage of the worldwide greatly increased flow of postal parcels, since, for example, interceptions of hundreds of thousands of ecstasy pills in one shipment do not or hardly ever occur.
The researchers cite several factors that have influenced policy choices, such as increasing drug crime and various studies that have been done on the subject. They also identify bottlenecks in implementation, such as organisational changes in the police that led to a loss of expertise and capacity and barriers that make it impossible to exchange data between organisations.
The numerical indicators used focus on both the demand and the supply side and provide insight into the results of the efforts. Making statements about effectiveness is made more difficult by the hidden and undermining nature of drug crime, in which the underworld and the upper world are intertwined. There is a large dark number, which means that factors such as the probability of being caught or the influence on the activities of criminal networks cannot be properly estimated. Moreover, drug markets have a strong international orientation, and Dutch figures provide only a limited picture since many of the intoxicants produced and imported in the Netherlands are (again) exported. Furthermore, there is a dynamic interaction between enforcement efforts and indicators such as seizures, prices, purity and use.
Based on the current research, we do not see any new quantitative indicators that could be used. However, the recent figures can be provided with more context if the supplying authorities are prepared to keep data on them. A balance must always be sought between what is desirable and what is feasible for the authorities to collect this data. This also requires cultivating commitment at the board and management level to make the importance of this clear. But a more visible link must also be made between registration data and concrete action perspectives. Periodic and targeted (independent) evaluation research is necessary for this. In doing so, a link can be sought with the state of the art scientific insights about evaluation methods. To be able to measure effects, clear objectives must be formulated at a policy level. Today, however, policy objectives are often expressed in terms of implementing activities, which are easier to achieve than objectives formulated in terms of effectiveness. In addition, the image must also be adjusted that looking at effects is primarily intended as accountability. This partly explains why space is created at policy level to formulate objectives and the effects to be achieved. When there are already clear effects, they almost always turn out to be temporary. This, therefore, argues much more in favour of measuring effects with a forward-looking view, taking social developments into account.
Afsluitend
Mooi. Om lering uit te trekken. We zien door de jaren heen dat dezelfde “klassieke” vorm van georganiseerde criminaliteit de grootste dreiging blijft vormen voor de Nederlandse samenleving. Illegale markten rond drugs zijn sinds jaar en dag dé dominante factor in ons land: de productie van synthetische drugs en hennep en de in-en doorvoer van cocaïne en heroïne. Op basis van ons huidige kennisniveau kan gesteld worden dat de drugsindustrie qua omvang de grootste illegale markt is ten opzichte van andere illegale markten. Dat pleit er inderdaad voor om de focus van het huidige ondermijningsprogramma te concentreren op die drugsindustrie (productie, doorvoer en handel). Direct gerelateerd aan deze fenomenen is witwassen een onmisbaar onderdeel van het criminele bedrijfsproces, de motor van het criminele bedrijf. Witwassen is het instrument voor het versluieren en het weer in de bovenwereld brengen van de omvangrijke criminele winsten die met drugsproductie en-handel worden verdiend bijvoorbeeld via vastgoedtransacties, financiële constructies met rechtspersonen, gebruik van ‘front stores’, investeringen in lokale bedrijvigheid en sponsoring lokale verenigingen. De ondermijnende effecten van de drugsindustrie strekken zich verder uit dan het witwassen van het criminele vermogen. Gevaren als drugslabs in woonwijken, drugsdumpingen in de natuur, gebruik van excessief geweld in de openbare ruimte, bedreiging van lokaal bestuur, intimidatie en corruptie en het ontstaan van een parallelle samenleving hangen nauw samen met de drugsindustrie.
Om tot een effectieve aanpak te komen is het noodzakelijk de aandacht niet alleen te richten op de criminele subjecten in de drugsproductie en -handel en hun directe entourage, maar vooral ook op de gelegenheidsstructuren, de dienstverleners en de (sociale) voedingsbodem die voor de drugsindustrie van vitaal belang zijn. Meer focus op sleutelpersonen (subjecten, groepen, negatieve rolmodellen), sleutelplaatsen (locaties, logistieke knooppunten), sleutelbranches (sectoren) en criminele processen (fenomenen). Te denken valt aan sectoren als transport en logistiek, financiële dienstverlening, vastgoed, lokale horeca en detailhandel. Een dergelijke integrale aanpak van preventie tot repressie heeft een veel breder effect dan alleen op de illegale drugsmarkten, omdat dezelfde onderliggende factoren ook faciliterend zijn voor veel andere criminele markten en activiteiten. En nu maar hopen dat een volgende review van de huidige aanpak van georganiseerde drugscriminaliteit laat zien waar daadwerkelijk effecten zijn opgetreden. Evalueren om van te leren.
