Inleiding en context
Goede morgen beste ontvangers van de ´kennisparels´, het is alweer donderdag 26 augustus 2021. Ik hoop dat jullie allemaal een beetje genieten van toch nog een beetje het nazomergevoel. Daarom beginnen we de dag met een heerlijk zomernummer: https://www.youtube.com/watch?v=OT2X7DSv7gk Vandaag een recent verschenen ´kennisparel´ over de politie, openbare orde en veiligheid en de rechtsstaat. Dat zijn uiteraard allemaal grote onderwerpen die in één adem worden genoemd. Het rapport is uitgebracht door de gerenommeerde US National Academies of Sciences (NAS). De NAS-commissie voor recht en rechtvaardigheid, riep prominente criminologen van over de hele wereld bijeen om bestaand bewijsmateriaal over politiepraktijken en legitimiteit in een internationale context te evalueren. Het betreft een internationale studie waarin de volgende kernvraag wordt beantwoord: Zijn er gemeenschappelijke normen die richting kunnen geven aan de inspanningen van de politie in zeer verschillende landen om de rechtsstaat te bevorderen en de bevolking te beschermen? Het rapport, het eerste van vijf onderzoeken naar het functioneren van de politie wereldwijd, merkt op dat de kloof tussen wetenschappelijk bewijs van wat werkt bij effectieve rechtshandhaving en de feitelijke toepassing daarvan groter wordt in veel landen waar sprake is van omvangrijke en ernstige vormen van criminaliteit,
De auteurs van het rapport stellen voor om een zogenaamde “Global Crime Harm Index”, als maatstaf voor de ernst en omvang van de criminaliteit tussen en binnen landen te hanteren. Zo´n index kan als kader dienen voor beste en veelbelovende politiepraktijken binnen verschillende sociale, economische en culturele contexten. Het rapport houdt rekening met het institutionele landschap en daardoor culturele verschillen van politie en het vermogen om alle inwoners een behoorlijke en eerlijke bescherming te bieden en niet alleen aan een paar machtige partijen. Om de acceptatie en het gebruik van op evidentie gebaseerde bewezen politiepraktijken wereldwijd te vergemakkelijken biedt het rapport verschillende aanbevelingen. Toekomstige rapporten van de NAS zullen onderzoek doen naar training, het gebruik van geweld en duurzame politielegitimiteit en zullen gedetailleerde voorstellen doen voor het versterken van de rechtsstaat en openbare bescherming. ´Voedsel voor gedachtenvorming´ lijkt mij.
Bron
National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine 2021 (August 2021). Policing to Promote the Rule of Law and Protect the Population: An Evidence-based Approach. Washington, DC: The National Academies Press, 96 pp. https://www.nap.edu/catalog/26217/policing-to-promote-the-rule-of-law-and-protect-the-population
Summary
The report that follows considers the institutional landscape of policing and the capacity to provide proper and fair protection to all members of the public and not just to a powerful few. It examines organizational policies, structures, and practices for policing likely to be effective in some contexts at promoting the rule of law and protecting the population. We hope that for this broadest and perhaps most difficult of our five tasks, this report can provide a research agenda to better support program development in this area. The reader can use the report most wisely as a provisional statement of what is known, in 2021, on the basis of either systematic research evidence or case study experience. We fully expect some conclusions may change or that others may expand existing knowledge—especially with the research agenda we recommend. While each report is published separately, all five should be seen as attempts to solve a larger puzzle of understanding and implementing successful police reform. This report offers a starting point for solving that puzzle.
Afsluitend
Het bijgesloten rapport is opgesteld met het uitgangspunt dat er veel kansen zijn om voort te bouwen op bestaand bewijs van effectieve politiepraktijken. Het genereren van nieuwe kennis moet gericht zijn op het bevorderen van de kwaliteit van de rechtsstaat en de bescherming van het publiek in verschillende politieorganisaties in verschillende landen. Dit kan gedeeltelijk worden gedaan door veelbelovende politiepraktijken te implementeren en door voorstellen te doen hoe ze kunnen worden aangepast aan de lokale context. Bijgesloten rapport toont aan dat er sprake is van een accumulatie van op evidentie bewezen gebaseerd politieonderzoek.
Maar wat ontbreekt nog aan onderzoek op dit gebied? Dat zijn vooral effectevaluaties van politiepraktijken hoe die “effectiviteit” kan worden gemeten. Er is vaak sprake van politiële innovatie maar tegelijkertijd een groot gebrek aan effectevaluatie. Dat is trouwens een generiek probleem bij het beoordelen van de effectiviteit van de aanpak van criminaliteit. Dat wordt steeds meer een voelbaar probleem. Het is echter noodzakelijk de interventies en maatregelen altijd te meten op verschil tussen verwachte en waargenomen ontwikkeling in de criminaliteit. Bij het ontbreken hiervan kan een noodzakelijke kennisoverdracht over succesvolle maatregelen naar andere locaties niet plaats vinden. Afijn, ik hoop in ieder geval ook aan te tonen dat er wel degelijk uitspraken kunnen worden gedaan over de effectiviteit van de aanpak binnen het domein van criminaliteit en rechtshandhaving. De ´kennisparels´ die ik verstuur tonen dat regelmatig aan. Kortom: reden tot optimisme over wat veelbelovend is, wat werkt en misschien nog belangrijker wat niet werkt.
