Inleiding en context

Goede morgen beste ´kennisparelontvangers´, het is vandaag maandag 30 augustus 2021. Ik wens jullie allemaal een fijne werkweek toe. Voor veel collega´s weer de eerste werkdag na hopelijk een fijne vakantie. Dus eerst nog een fijn vakantielied voordat we naar de ´kennisparel´ van vandaag gaan: https://www.youtube.com/watch?v=2Ah1JM9mf60 Een ´Pistolklassieker´, schitterend. Bijgesloten een ´Kennisparelliteratuurstudie´ naar de effecten van de coronacrisis op de omvang en ernst van huiselijk geweld. Ja, inderdaad, over dat onderwerp heb ik eerder wat ´kennisparels´ verstuurd: https://prohic.nl/2021/06/08/223-8-juni-2021-a-global-analysis-of-the-impact-of-covid-19-stay-at-home-restrictions-on-crime/ en https://prohic.nl/2021/04/26/204-26-april-2021-domestic-violence-during-the-covid-19-pandemic-evidence-from-a-systematic-review-and-meta-analysis/ Vandaag een Nederlandstalige ´kennisparel´ over het onderwerp. Dat leest wat makkelijker voor veel ontvangers.

Een eerder gepubliceerd systematisch overzicht van achttien beschikbare empirische studies laat zien dat er internationaal sprake is van een stijging van huiselijk geweld tijdens de COVID-19 pandemie. De meningen blijven echter verdeeld zoals blijkt uit bijgesloten ´kennisparel´, die geeft toch een wat meer genuanceerd beeld. En ja, als ´kennisactivist´ blijf ik natuurlijk speuren naar mijn ´pareltjes´, en ja hoor vanmiddag (het is nu zondagmiddag 29 augustus terwijl ik dit optik) tref ik zowaar een recente buitenlandse metastudie aan rond het onderwerp: ´Domestic Violence During the COVID-19 Pandemic: A Systematic Review´: https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/15248380211038690

En daaruit blijkt het volgende: A total of 32 studies were considered eligible. Data from North America, Europe, Asia-Pacific Area, Africa, and worldwide researches were retrieved. COVID-19 has caused an increase in domestic violence cases, especially during the first week of the COVID-19 lockdown in each country. In children, however, although the specialists’ estimations suggested an increase in child maltreatment and abuse cases, the rate of police and social services’ reports has declined during the COVID-19 pandemic. School closures that isolated students at home seemed to have contributed to this decrease. Ik sluit deze studie ook maar bij want ik weet uit de reacties op de eerder verzonden ´kennisparels´ dat het onderwerp bij veel ontvangers speelt, een ´kenniscadeautje´ Maar nu naar de ´kennisparel´ van vandaag.

Bron

Koppen, Vere van, Carmen ter Weijden & Joke Harte (juli 2021). Het vermeende effect van de coronacrisis op de prevalentie en aard van huiselijk geweld. Proces, no. 4, juli, pp. 194-211.

https://tijdschriften.rechtsgebieden.rijks.boomportaal.nl/tijdschrift/proces/2021/4/PROCES_0165-0076_2021_100_004_003

Summary

Natural disasters and times of crisis go hand in hand with an increase in domestic violence. It is known, for example, that after hurricanes Katrina (2005)1 and Harvey (2017), two the economic crisis (2008), the outbreak of Ebola in West Africa (2013), the oil spill in the Gulf of Mexico (2010), the tsunami in Sri Lanka (2004) and the earthquake in Haiti (2010) the people directly impacted by the disaster were at double the risk of domestic violence. Factors contributing to domestic violence during a crisis include financial stress, unemployment, alcohol use, social isolation and a lack of resources. Although the results are not conclusive, it is assumed that child abuse is also increasing due to natural disasters and crises.

Since the beginning of 2020, there has been a global crisis, the corona pandemic. Although hard figures are lacking, given the studies mentioned above, concerns about an increase in domestic violence and child abuse are understandable. Due to the drastic measures that have been in place in many countries since March 2020 to limit the spread of the coronavirus, many families are forced to stay at home. During periods when schools are closed, parents are expected to educate their children at home while they have to work from home. Many of them have great concerns about the future of their job or company. Several authorities warn of an increase in domestic violence. For example, UNICEF is urging governments worldwide to take concrete steps to ensure that child protection is part of all corona prevention measures and warn the United Nations against domestic violence as a shadow pandemic. It is important that such concerns are raised, and the media report on them; it alerts professionals and policymakers.

At the time of this writing, April 2021, it is still not possible to make firm, unambiguous statements about the impact of the corona crisis on the nature and prevalence of domestic violence and child abuse. The results of large-scale research into this will probably take even longer. In the meantime, the concerns are great, and policy decisions have to be made, for example, about vulnerable groups. In this article, we make an inventory, based on news reports and reporting of scientific research, of what information has been released since the start of the crisis about the alleged influence of the corona crisis on domestic violence and child abuse in particular. This includes the source and nature of this information; after all, the messages vary from opinions and subjective impressions to the results of empirical research. An attempt is made to answer the question: What is currently known about the effects of the corona crisis on the prevalence and nature of domestic violence? The focus lies on reports and research from Western countries to ensure that the results apply to the situation in the Netherlands.

The results regarding domestic violence differ depending on who the respondents are. An increase is reported in studies in which professionals are asked to estimate the extent of domestic violence based on what they experience in practice. It remains unclear in these studies how reliable the estimate is; on what basis exactly do they make the estimate, and were professionals influenced by media reports in making their estimate? Studies in which (vulnerable) families themselves are asked about their experiences with domestic violence have not yet shown an increase in domestic violence during the pandemic.

In studies in which a sample from the general population has been used, it may be the case that domestic violence and child abuse occur so infrequently that an increase is relatively small and therefore difficult to demonstrate. The tendency towards socially desirable answers may also play a role in this type of research. It is also possible that victims are less inclined to participate or to tell everything. An important advantage of this type of research is that it can provide information about the factors contributing to domestic violence risk. This information is of great importance for the development of effective interventions.

The reports based studies show a clearer picture of an increase. In fact, these studies involve a secondary analysis of data already collected. These reports probably only represent the so-called tip of the iceberg. This research also offers fewer possibilities for finding explanations for violence. However, because these studies provide a lot of factual information, it is recommended to investigate whether more existing sources can be used in this way.

Afsluitend

Het blijkt dat de verschillende beschikbare synthesestudies dus verschillende uitkomsten bieden voor wat betreft de invloed van de Corona crisis op de omvang en ernst van huiselijk geweld. Ik herhaal deze eerder gemaakte opmerking nog maar een keer. Wat is er aan de hand?, hoe kunnen we de criminaliteitstrends verklaren?, hoe verhouden we ons tot andere landen,? hoe ziet de te verwachten ontwikkeling in de criminaliteit er uit na de COVID-19 epidemie? We hebben het hier over ‘het grootste natuurlijke experiment’ dat we ooit hebben meegemaakt. Ik vind het een opvallend gemis, vanuit de criminologie en de gedragswetenschap, dat daar in Nederland tot nu toe eigenlijk maar door een beperkt aantal mensen serieus naar gekeken wordt. Wat zit er achter die cijfers? Hoe moeten we die precies duiden? Wat kun je ervan leren voor toekomstig beleid? Het lijkt wel of de noodzakelijke ‘nieuwsgierigheid’ bij criminologen en andere wetenschappers ontbreekt. Dat verwondert mij zeer. Ik zou zeggen kijk nog eens naar deze ´kennisparel´ die ik op 21 januari van dit jaar verstuurde: https://prohic.nl/2021/01/21/154-21-januari-2021-implications-of-the-covid-19-pandemic-for-police-agencies-and-other-organisations-covid-19-special-papers/ Daar kun je naar mijn mening veel van leren, ook voor wat betreft huiselijke geweld of geweld achter de voordeur.