Inleiding en context
Goede morgen allemaal, het is vandaag dinsdag 8 november 2021. Vandaag een ´kennisparel´ over een onderwerp waar de meningen nogal over verdeeld zijn: de zogenaamde ´georganiseerde misdaad-terrorisme-nexus´. Onderzoeken naar de verbanden tussen terroristische en georganiseerde criminele groeperingen werden van oudsher gehinderd door het idee dat de twee soorten organisaties verschillende – en uiteindelijk onverenigbare – doeleinden hebben: georganiseerde misdaad is gedreven door financieel gewin, terwijl terroristen ideologische doeleinden nastreven Deze tweedeling heeft lange tijd geleid tot de conclusie dat terroristische groeperingen zich niet inlaten met criminele activiteiten, aangezien dit in strijd zou zijn met hun tegenstrijdige ideologische doelstellingen.
In werkelijkheid zijn er echter wel degelijk gemeenschappelijke belangen tussen georganiseerde misdaad en terroristische organisaties. Al in de jaren tachtig, tijdens de opkomst van Pablo Escobar en de Colombiaanse drugskartels, was al sprake van ‘narco-terrorisme’ . De meest recente manifestatie is wat onderzoekers een ‘nieuwe’ misdaad-terreur-nexus noemen. In plaats van het samenvoegen van hele (criminele en terroristische) organisaties, ligt de focus op hun sociale netwerken, geografische ligging of achtergrondmilieus. Simpel gezegd: in plaats van het één of het ander te zijn, komen criminele en terroristische groeperingen vaak voort uit dezelfde groep mensen. In de rekruteringsfase vindt regelmatig een onbedoelde synergie plaats en is sprake van een overlap die gevolgen hebben voor hoe individuen radicaliseren en de georganiseerde misdaad faciliteren. Dit lijkt vooral relevant voor de manier waarop terroristische groeperingen als Daesh (ook bekend als Islamitische Staat, IS, ISIS of ISIL) de afgelopen jaren actief is geweest in Europa. Eerder verstuurde ik deze ´kennisparel´: https://prohic.nl/2020/07/16/16-juli-2020-understanding-recruitment-to-organized-crime-and-terrorism/ waarin uit de doeken gedaan wordt wat het huidige kennisniveau is over rekruteringsprocessen binnen de georganiseerde misdaad en terrorisme. Maar nu naar de ´kennisparel´ van vandaag, wat kunnen we daar van leren over de ´georganiseerde misdaad-terrorisme-nexus´?
Bron
Kramer, Reggie (November 2021). An examination of hybrid organized criminal groups’ alliances with terrorist groups. Trends in Organized Crime, 2 November, pp. 1-24. https://link.springer.com/article/10.1007/s12117-021-09438-7
Summary
Alliances between organized criminal groups and terrorist groups are understudied relative to other crime-terror dynamics, and alliances between hybrid organized criminal groups and terrorist groups are virtually unstudied. This article compares organized criminal groups and hybrid organized criminal groups’ alliances with terrorist groups, employing the cases of the Camorra, D-Company, and the Albanian Mafia. It concludes that ‘pure’ organized criminal groups ally with terrorist groups solely for profit or survival, but that hybrid organized criminal groups, which mix profit and political motives, ally with terrorist groups for profit, survival, and ideological reasons. Finally, it offers thoughts on the future of the study of the crime-terror nexus.
Despite resistance in the initial stages of the scholarly study of the ‘crime-terror nexus’—the range of interactions between organized crime and terrorism—it seems now to be well-established that organized criminal groups (OCGs) and terrorist groups (TGs) can and do cooperate. One study found 249 instances of cooperation between OCGs and TGs in an unspecified timeframe, ranging from low-end tactical or transactional alliances to enduring strategic alliances (Perliger and Palmieri 2019). While their work is situated squarely in the crime-terror nexus theoretical framework, they do not differentiate between OCGs and TGs, on the one hand, and ‘hybrid’ groups—groups that mix the characteristics of both OCGs and TGs—on the other.
That distinction is at the heart of the present article, the purpose of which is to determine if OCGs and hybrid organized criminal groups (H-OCGs) form alliances with TGs for different reasons. I begin by discussing the crime-terror nexus framework, particularly the sometimes-contentious attempts to define organized crime and terrorism and to separate the two phenomena on the basis of their motivations. I then examine the crime-terror continuum model and its various iterations, looking specifically at the concept of hybrid groups. When these groups have been studied, the focus has been on hybrid terrorist organizations, with little focus on H-OCGs or their behaviors. In order to determine the logic(s) of alliance formation, I compare how one OCG (the Camorra) and two H-OCGs (D-Company and the Albanian Mafia) have allied with terrorist organizations. After examining these three case alliances, I shift to a discussion of this article’s findings. Their implications for the study of the crime-terror nexus are explored. Lastly, I address the article’s limitations and its value to future research.
Afsluitend
De bevindingen van deze analyse zijn duidelijk: hybride georganiseerde misdaadorganisaties vormen allianties met terroristische groeperingen voor ideologische doeleinden, maar ook om hun winst en hun overlevingskansen te vergroten. Deze bevindingen tonen aan dat allianties een middel zijn waarmee sommige hybride georganiseerde misdaadorganisaties hun gemengde economische en ideologische doelen nastreven. De zogenaamde nexus fluctueert en wordt grotendeels bepaald door doel waarmee criminelen en terroristen geweld gebruiken, de lokale context en de aanwezigheid van een vaak ´wetteloze staat´.
De interacties en synergie tussen terroristen en criminele groepen kan in verschillende vormen voorkomen, variërend van eenvoudig naast elkaar bestaan in hetzelfde gebied, tot de ontwikkeling van ad hoc allianties op basis van een gemeenschappelijk belang. Beschikbaar ander onderzoek en cases beschrijvingen suggereren dat de belangrijkste vorm van interactie de ad hoc opportunistische alliantie is: http://www.unicri.it/news/article/Hague_good_practices_nexus_crime_terrorism en http://www.unicri.it/sites/default/files/2019-10/Policy%20Toolkit_EN.pdf Door de voortdurend evoluerende relaties tussen terrorisme en georganiseerde misdaad, de vaak afgelegen locaties waar hun interacties plaatsvinden en de beperkte beschikbaarheid van gedegen kennis, is het moeilijk om de omvang en aard van de misdaad/terreur nexus te bepalen en aan te pakken. Het is daarom essentieel om verder onderzoek te doen naar: (i) het verband beter te begrijpen; (ii) crimineel geld te identificeren dat gebruikt wordt om terroristen te financieren; en (iii) ervoor zorgen dat de lidstaten de daders kunnen vervolgen die profiteren van grensoverschrijdende georganiseerde misdaad, de criminelen die met hen samenwerken, en de financiers die de illegale opbrengsten van georganiseerde misdrijven beschikbaar stellen aan terroristische doeleinden. Werk aan de winkel voor onderzoekers en beleid.
Inleiding en context
Goede morgen allemaal, het is vandaag dinsdag 8 november 2021. Vandaag een ´kennisparel´ over een onderwerp waar de meningen nogal over verdeeld zijn: de zogenaamde ´georganiseerde misdaad-terrorisme-nexus´. Onderzoeken naar de verbanden tussen terroristische en georganiseerde criminele groeperingen werden van oudsher gehinderd door het idee dat de twee soorten organisaties verschillende – en uiteindelijk onverenigbare – doeleinden hebben: georganiseerde misdaad is gedreven door financieel gewin, terwijl terroristen ideologische doeleinden nastreven Deze tweedeling heeft lange tijd geleid tot de conclusie dat terroristische groeperingen zich niet inlaten met criminele activiteiten, aangezien dit in strijd zou zijn met hun tegenstrijdige ideologische doelstellingen.
In werkelijkheid zijn er echter wel degelijk gemeenschappelijke belangen tussen georganiseerde misdaad en terroristische organisaties. Al in de jaren tachtig, tijdens de opkomst van Pablo Escobar en de Colombiaanse drugskartels, was al sprake van ‘narco-terrorisme’ . De meest recente manifestatie is wat onderzoekers een ‘nieuwe’ misdaad-terreur-nexus noemen. In plaats van het samenvoegen van hele (criminele en terroristische) organisaties, ligt de focus op hun sociale netwerken, geografische ligging of achtergrondmilieus. Simpel gezegd: in plaats van het één of het ander te zijn, komen criminele en terroristische groeperingen vaak voort uit dezelfde groep mensen. In de rekruteringsfase vindt regelmatig een onbedoelde synergie plaats en is sprake van een overlap die gevolgen hebben voor hoe individuen radicaliseren en de georganiseerde misdaad faciliteren. Dit lijkt vooral relevant voor de manier waarop terroristische groeperingen als Daesh (ook bekend als Islamitische Staat, IS, ISIS of ISIL) de afgelopen jaren actief is geweest in Europa. Eerder verstuurde ik deze ´kennisparel´: https://prohic.nl/2020/07/16/16-juli-2020-understanding-recruitment-to-organized-crime-and-terrorism/ waarin uit de doeken gedaan wordt wat het huidige kennisniveau is over rekruteringsprocessen binnen de georganiseerde misdaad en terrorisme. Maar nu naar de ´kennisparel´ van vandaag, wat kunnen we daar van leren over de ´georganiseerde misdaad-terrorisme-nexus´?
Bron
Kramer, Reggie (November 2021). An examination of hybrid organized criminal groups’ alliances with terrorist groups. Trends in Organized Crime, 2 November, pp. 1-24. https://link.springer.com/article/10.1007/s12117-021-09438-7
Summary
Alliances between organized criminal groups and terrorist groups are understudied relative to other crime-terror dynamics, and alliances between hybrid organized criminal groups and terrorist groups are virtually unstudied. This article compares organized criminal groups and hybrid organized criminal groups’ alliances with terrorist groups, employing the cases of the Camorra, D-Company, and the Albanian Mafia. It concludes that ‘pure’ organized criminal groups ally with terrorist groups solely for profit or survival, but that hybrid organized criminal groups, which mix profit and political motives, ally with terrorist groups for profit, survival, and ideological reasons. Finally, it offers thoughts on the future of the study of the crime-terror nexus.
Despite resistance in the initial stages of the scholarly study of the ‘crime-terror nexus’—the range of interactions between organized crime and terrorism—it seems now to be well-established that organized criminal groups (OCGs) and terrorist groups (TGs) can and do cooperate. One study found 249 instances of cooperation between OCGs and TGs in an unspecified timeframe, ranging from low-end tactical or transactional alliances to enduring strategic alliances (Perliger and Palmieri 2019). While their work is situated squarely in the crime-terror nexus theoretical framework, they do not differentiate between OCGs and TGs, on the one hand, and ‘hybrid’ groups—groups that mix the characteristics of both OCGs and TGs—on the other.
That distinction is at the heart of the present article, the purpose of which is to determine if OCGs and hybrid organized criminal groups (H-OCGs) form alliances with TGs for different reasons. I begin by discussing the crime-terror nexus framework, particularly the sometimes-contentious attempts to define organized crime and terrorism and to separate the two phenomena on the basis of their motivations. I then examine the crime-terror continuum model and its various iterations, looking specifically at the concept of hybrid groups. When these groups have been studied, the focus has been on hybrid terrorist organizations, with little focus on H-OCGs or their behaviors. In order to determine the logic(s) of alliance formation, I compare how one OCG (the Camorra) and two H-OCGs (D-Company and the Albanian Mafia) have allied with terrorist organizations. After examining these three case alliances, I shift to a discussion of this article’s findings. Their implications for the study of the crime-terror nexus are explored. Lastly, I address the article’s limitations and its value to future research.
Afsluitend
De bevindingen van deze analyse zijn duidelijk: hybride georganiseerde misdaadorganisaties vormen allianties met terroristische groeperingen voor ideologische doeleinden, maar ook om hun winst en hun overlevingskansen te vergroten. Deze bevindingen tonen aan dat allianties een middel zijn waarmee sommige hybride georganiseerde misdaadorganisaties hun gemengde economische en ideologische doelen nastreven. De zogenaamde nexus fluctueert en wordt grotendeels bepaald door doel waarmee criminelen en terroristen geweld gebruiken, de lokale context en de aanwezigheid van een vaak ´wetteloze staat´.
De interacties en synergie tussen terroristen en criminele groepen kan in verschillende vormen voorkomen, variërend van eenvoudig naast elkaar bestaan in hetzelfde gebied, tot de ontwikkeling van ad hoc allianties op basis van een gemeenschappelijk belang. Beschikbaar ander onderzoek en cases beschrijvingen suggereren dat de belangrijkste vorm van interactie de ad hoc opportunistische alliantie is: http://www.unicri.it/news/article/Hague_good_practices_nexus_crime_terrorism en http://www.unicri.it/sites/default/files/2019-10/Policy%20Toolkit_EN.pdf Door de voortdurend evoluerende relaties tussen terrorisme en georganiseerde misdaad, de vaak afgelegen locaties waar hun interacties plaatsvinden en de beperkte beschikbaarheid van gedegen kennis, is het moeilijk om de omvang en aard van de misdaad/terreur nexus te bepalen en aan te pakken. Het is daarom essentieel om verder onderzoek te doen naar: (i) het verband beter te begrijpen; (ii) crimineel geld te identificeren dat gebruikt wordt om terroristen te financieren; en (iii) ervoor zorgen dat de lidstaten de daders kunnen vervolgen die profiteren van grensoverschrijdende georganiseerde misdaad, de criminelen die met hen samenwerken, en de financiers die de illegale opbrengsten van georganiseerde misdrijven beschikbaar stellen aan terroristische doeleinden. Werk aan de winkel voor onderzoekers en beleid.
