Inleiding en context
Ik wens jullie allemaal een fijne nieuwe werkweek toe op deze dinsdag 19 april 2022. Het was trouwens een prima Paasweekeinde. En volgens goede gewoonte ook vandaag weer een ´kennisparel´ in jullie mailbox. Vandaag een systematisch overzicht over het zogenaamde ´upskirting´, een vorm van een ongewenst seksueel gedrag. Upskirt en ‘down-blousing’ zijn de termen die worden gebruikt voor het seksistisch niet-consensueel nemen en/of verspreiden van intieme afbeeldingen van vrouwen en meisjeslichamen die stiekem zijn genomen. Iemand maakt dus een foto onder iemands kleding zonder hun toestemming. Het betreft een relatief recente toevoeging aan het repertoire van (seksueel) geweld en misbruik van mannen tegen vrouwen en meisjes. ‘Upskirting’ en in mindere mate ‘downblousing’ heeft de laatste jaren de aandacht getrokken van activisten, media, juristen en wetenschappers in verschillende landen over de wereld.
Het is duidelijk geworden dat de bestaande wettelijke kaders ontoereikend zijn voor de vervolging van deze misdragingen in verschillende rechtsgebieden. In bepaalde landen zoals het VK, de VS en Duitsland probeert men deze juridische tekortkomingen via campagnes te communiceren om op deze wijze de bestaande wetgeving aan te passen. Zo is begin 2019 in het VK een wet van kracht die het ´upskirting´ strafbaar heeft gesteld: https://www.gov.uk/government/news/upskirting-now-a-specific-crime-after-bill-receives-royal-assent Welke kennis is momenteel beschikbaar vanuit de wetenschap over dit fenomeen? Bijgesloten ´kennisparel´ geeft daar een antwoord op.
Bron
Lewis, Ruth & Sundari Anitha (April 2022). Upskirting: A Systematic Literature Review. Trauma, Violence, & Abuse, 12 April, pp. 1-16. https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/15248380221082091
Summary
Upskirting’ – the non-consensual taking and/or dissemination of intimate images taken surreptitiously up a skirt – is a relatively new addition to the repertoire of men’s violence against women and girls. Recently, it has received considerable media and public attention in many countries and some academic scrutiny. This systematic review explicates how scholars construct upskirting as a matter for academic inquiry and a social problem that requires remedy. Four research sub-questions address how scholarship constructs: the problem of upskirting; perpetrators of upskirting; victims of upskirting, and remedies.
Five bibliographical databases were searched, yielding 26 sources that met the inclusion criteria. Most of the studies (16) and most of the earlier work are from the discipline of Law. Other studies come from a combination of Criminology, Media Studies, Cultural Studies, Psychology, Social Work, Sociology, and Computing. The predominance of legal scholarship has created a framing of upskirting which constructs it as an individual sexual act, for purposes of sexual gratification, as gender-neutral, as the act of aberrant individuals, and scrutinises the act of taking the photograph. By contrast, scholarship from other disciplines is more likely to locate upskirting as highly gendered behaviour in the context of gendered relations of power, and of violence against women and girls, and to consider both the act of taking the photograph and its dissemination online. We argue that future research ought to: approach upskirting as a form of violence against women and girls; be empirical and intersectional, and engage with victims and perpetrators.
Afsluitend
Het beschikbare onderzoek naar upskirting is van relatief recente aard, de wetenschap bevindt zich nog in een relatief vroeg stadium en zal zich de komende jaren waarschijnlijk verder ontwikkelen. Het is daarom nuttig om in dit stadium de beschikbare kennis systematisch te beschrijven en te beoordelen om vast te stellen hoe upskirting is ingekaderd en hoe het fenomeen er uit ziet. Hierbij moet rekening worden gehouden met de omvang van het probleem, de kenmerken van daders en slachtoffers en de remedies en interventies hier tegen. Bijgesloten systematisch overzicht biedt handvaten om de richtingen en hiaten in de bestaande wetenschap te identificeren en de implicaties hiervan voor beleid en praktijk. Opnieuw kennis om van te leren, ook voor de situatie in Nederland.
Tot zover maar weer, blijf gezond, optimistisch en wees vooral aardig voor elkaar. Alleen zo gaan we echt solidair met elkaar om. Tot de volgende ´kennisparel´ die over een paar dagen in jullie mailbox valt.