A Problem-oriented approach to High Impact Crime

Menu

Inleiding en context

Goede morgen op deze prachtige dinsdag 3 mei 2022. Ook vandaag weer een ´kennisparel´ in jullie mailbox. Dit keer een samenvattend literatuuroverzicht over de risicofactoren die er toe bijdragen dat kinderen die in hun vroege jeugd slachtoffer zijn geworden van allerlei vormen van (seksuele) mishandeling hier opnieuw slachtoffer worden wanneer ze volwassen zijn. Volwassenen die in hun vroege jeugd slachtoffer zijn geworden van (seksueel) geweld vertonen opvallend hoge niveaus van Post Traumatische Stress Storingen (PTSS), vooral in omstandigheden van cumulatief of chronisch trauma.

Eerdere onderzoekbevindingen hebben relaties tussen PTSS en de ontwikkeling van andere negatieve ervaringen geïdentificeerd die het risico op herhaald slachtofferschap kunnen vergroten. Het is van groot belang om PTSS nader te onderzoeken in samenhang met andere risicofactoren omdat PTSS het voortbestaan en de ernst van deze andere mechanismen lijkt aan te sturen. Gezien de zeer nadelige effecten en gevolgen van (seksuele) mishandeling en herhaald slachtofferschap is het verkrijgen van een beter begrip van de rol van PTSS en andere risicofactoren van groot belang voor effectieve interventies van preventie en klinische interventies om herhaald slachtofferschap van (seksuele) mishandeling te voorkomen. Bijgesloten ´kennisparel´ biedt daartoe belangrijke inzichten.

Bron

Walker, Hanah E. & Rachel Wamser-Nanney (April 2022). Revictimization Risk Factors Following Childhood Maltreatment: A Literature Review. Trauma, Violence, & Abuse, 27 April, pp. 1-14. https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/15248380221093692

Summary

Revictimization research, to date, has primarily focused on sexual revictimization (i.e., child sexual abuse and adult sexual assault), which has resulted in a lack of understanding of trauma revictimization more generally. Specifically, it is unclear what factors are placing individuals with a history of child maltreatment (i.e., sexual abuse, physical abuse, and witnessing intimate partner violence [IPV]) at greater risk for subsequent adult victimization (i.e., sexual assault and IPV). Existing theoretical and empirical work on revictimization suggest that multiple risk factors are likely present within this framework (e.g., posttraumatic stress symptoms [PTSS], emotion dysregulation, and risk-taking behaviors).

Prior research has suggested that PTSS are often linked with these other risk factors, and it is possible that the development of PTSS following child maltreatment may be related to the development or maintenance of additional factors that increase the likelihood of revictimization. The purpose of this review was to synthesize findings regarding risk factors that place maltreated individuals at greater risk for adult revictimization. Approximately 228 studies were identified following a thorough search of the peer-reviewed literature using multiple databases (PsycINFO, PILOTS, and Google Scholar). Each study was critically analyzed for relevance. The included studies were used in our review of prevalence, specific risk factors that have been identified, and unanswered questions in this literature. PTSS were noted to be particularly important in the revictimization framework, and thus, a novel model of revictimization was also proposed where PTSS are illustrated as being associated with the development and maintenance of other factors within the revictimization framework.

Although the maltreatment and revictimization literature is vast, there are still significant gaps in this field that require further examination. Greater attention is needed regarding potential nuance within the revictimization framework, such as different types of secondary traumas (e.g., ASA vs. IPV), or whether multiple victimization types are present. Moreover, longitudinal work is still needed to improve our understanding of the relationship between maltreatment and adult revictimization and any potential mechanisms driving this association.

Though several variables have been extensively studied in relation to revictimization (e.g., PTSS and emotion dysregulation), the relative strength of these risk factors is still somewhat ambiguous. Furthermore, the temporality of risk factor development in the context of the revictimization framework is particularly important for informing prevention and intervention, as it may provide information as to when certain factors should be targeted clinically.

Afsluitend

Meer in het algemeen is het voorkomen van herhaald slachtofferschap de laatste jaren tot grote bloei gekomen. Zo blijkt bijvoorbeeld uit deze presentatie waarin preventie van herhaald slachtofferschap van werknemers met een publieke taak wordt beschreven: https://www.researchgate.net/publication/359768909_Slachtofferschap_van_werknemers_met_een_publieke_taak_Observaties_en_suggesties

Vanuit de criminologie is bekend dat een klein percentage van daders verantwoordelijk is voor een omvangrijk percentage van het totaal van de geschatte omvang van criminaliteit. Dat een klein percentage slachtoffers een groot gedeelte van het totale slachtofferschap voor zijn of haar rekening neemt is minder bekend. Wel is bekend welke bevolkingsgroepen en in mindere mate welke beroepsgroepen een verhoogde kans lopen op slachtofferschap en welke gelegenheidsstructuren, risicofactoren, omgevingsfactoren, urbanisatiegraad, beroep, attractiviteit en de combinatie van sekse, leeftijd en het gedrag van mensen (uitgaansactiviteiten, uitlokking, nalatigheid, drinkgedrag) de kans bepalen om slachtoffer van criminaliteit te worden. Het blijkt dat een relatief hoog percentage van de groep met een verhoogd risico op slachtofferschap, herhaald slachtoffer wordt. En dat geldt ook voor slachtoffers, zoals blijkt uit bijgesloten ´kennisparel´, die in hun jonge jeugd slachtoffer van (seksueel)geweld zijn geworden.