Inleiding en context

Beste mensen, het is alweer donderdag 11 augustus 2022, Henk voor jou speciaal een hele prettige dag toegewenst. En natuurlijk een mooie nieuwe ´kennisparel´ in jullie mailbox. Maar ik begin met een zonnig lied, passend bij het mooie weer van vandaag: https://www.youtube.com/watch?v=OTn01jjEFfY OK, nu naar de ´kennisparel´. Het betreft een overzicht betreffende de rol die het Internet speelt als gelegenheidsschepper bij het verspreiden van beelden van seksueel misbruik van kinderen. Het internet heeft de productie en consumptie van seksueel misbruik van kinderen op industriële schaal mogelijk gemaakt. Het heeft nieuwe kansen gecreëerd voor volwassenen om kinderen seksueel te misbruiken en uit te buiten. Het aantal misdrijven op het gebied van online seksueel misbruik van kinderen is nu zo omvangrijk dat het vermogen van politie en andere rechtshandhavingsorganisaties om daarop te reageren eenvoudigweg niet meer is te realiseren.

Dat blijkt uit bijgesloten ´kennisparel´ van de denktank, de Police Foundation: https://www.police-foundation.org.uk/ Wat kan er worden gedaan om het tij te keren bij online seksueel misbruik van kinderen (CSA)? De ´kennisparel´ suggereert een primaire focus op preventie, een betere bestrijding van de meest ernstigste vormen van online kindermisbruik en investeringen in betere expertise en middelen bij de politie. “Het internet heeft de drempel verlaagd om deel te nemen aan alle soorten CSA-overtredingen.” Wat betreft de reactie van de politie middels digitaal forensisch onderzoek en gespecialiseerde en / of algemene opsporingsexpertise blijkt dat naarmate het aantal zaken is gestegen het aandeel geregistreerde strafbare feiten dat leidt tot een positieve strafrechtelijke uitkomst is gedaald. Een paradox kun je wel stellen.

Bron

Skidmore, Michael, Beth Aitkenhead & Rick Muir (July 2022). Turning the tide against online child sexual abuse. London: The Police Foundation, 95 pp. https://www.police-foundation.org.uk/2017/wp-content/uploads/2022/07/turning_the_tide_FINAL-.pdf

Summary

The internet has enabled the production and consumption of Child Sexual Abuse Material (CSAM) on an industrial scale. It has also created new opportunities for adults to sexually abuse and exploit children. The volume of online child sexual abuse offences is now so great that it has simply overwhelmed the ability of law enforcement agencies, internationally, to respond. However, there is nothing pre-determined about this situation. Public policy can make a difference. This report looks at what can be done to help “turn the tide” on online Child Sexual Abuse (CSA). It does this by first describing the scale and nature of online CSA, second, assessing the ability of the police and law enforcement to investigate these crimes, third, by examining the service provided to victims of online CSA and, finally by looking at what more can be done to prevent online CSA in the first place.

There is a diversity of underlying online and offline behaviours and abuse depicted in CSAM, ranging from a consensual image-exchange between two children to the recording of the rape of a child by an adult perpetrator. As children get older and gain more freedom to go online, the risk of exposure to online solicitation increases. While most children do not experience these kinds of harms on the internet some are particularly vulnerable. Research indicates that the children most at risk are those who for various reasons find it harder to establish relationships offline, who are lonely or isolated or who are attracted to risk taking behaviour. . In 2019 the Internet Watch Foundation (IWF) found that most of the images it identified depicted children below the age of thirteen and a third had been generated by the children themselves.

The internet has lowered the barriers to engaging in all types of CSA offending. It provides a space for child abusers to expand and diversify their previous offending behaviour and an entry point both for individuals with a deviant sexual interest including those who might otherwise never have committed a sex crime. Serious CSA offending is enabled by an internet environment that allows otherwise isolated offenders to form online communities which can encourage and promote extremely serious sexual abuse.

Online CSA offenders are a highly diverse group. They can be broadly located within a pyramid structure, with most offenders at the bottom of the pyramid whose offending is confined to less serious (in relative terms) CSAM offences (the viewing of images), followed by those who groom and sexually exploit children online, through to a smaller number who also commit serious contact abuse offences. An offender’s position within this pyramid structure may not be fixed over time, and an overriding concern among authorities is the prospect that CSAM offenders (those viewing images online) may escalate to the most serious crimes.

The relationship between online CSA and other forms of sexual abuse is poorly understood. The evidence demonstrating a linear pathway from CSAM offending to more serious abuse is mixed. Many perpetrators of serious offline abuse also engage in CSAM offences, but evidence from the police and offender support services suggests that large numbers of those who are arrested for CSAM offences are not found to be involved in other forms of abuse. Research shows that contact sexual abuse occurs in response to a wide range of factors that can include CSAM offending and a sexual interest in children, but also other risk factors that include opportunities in the home or local community (i.e. access to children) and deviant personality disorders. Participation in online sexual grooming can indicate a motivation to meet and abuse children but for large numbers of offenders the offending is confined to online spaces. All of this offending is serious and important to deal with, but a robust evidence base is vital to be able to assign priority, resources and interventions effectively to deal with the most serious offending and the highest risk.

Afsluitend

Eén van de aanbevelingen van het rapport is dat overtreders op zijn minst verplicht moeten worden om op eigen kosten een educatieve cursus te volgen. Wat betreft het ‘preventieve ontwerpen’ tegen dergelijke criminaliteit geeft het rapport een overzicht van de uitdagingen die beschikbaar zijn door middel van situationele criminaliteitspreventieve maatregelen zoals het vereisen van online authenticatie of het uitvoeren van online (politie)surveillance. Rechtshandhaving alleen is niet het antwoord op dit groeiende probleem zo stelt het rapport. Het groeiende aantal gemelde CSA misdrijven en bovendien het hoge aantal dat niet wordt gemeld overtreft de capaciteit van de politie om een adequaat antwoord te geven dat gelijk is aan de omvang van de vraag.

Het rapport besluit met een oproep tot een verschuiving in het overheidsbeleid aangaande CSA : meer gebruik van technologie, grootschalige toepassing van situationele criminaliteitspreventie en een dringend beroep doen op omstanders om de overtredingen door de vele ‘laag risico’ delinquenten te helpen voorkomen zodat de politie zich kan concentreren op de hoog risicodelinquenten. Enkele van de suggesties om overtredingen te voorkomen zijn bewustwording en ondersteuning van kwetsbare kinderen en jongeren. Richting (potentiële) daders kunnen onderwijs- en gezondheidsinterventies eventueel voorkomen dat zij starten en eventueel recidiveren. Uiteraard zijn er altijd personen die nergens op reageren. Dat zijn de ernstige en vastberaden overtreders voor wie deze strategieën nooit genoeg zullen zijn. Maar er is bewijs dat een deel van de (potentiële) slachtoffers en (potentiële) daders wel degelijk geholpen kan worden met gerichte preventieve maatregelen. En dat biedt weer perspectief! Het blijkt namelijk dat situationeel preventieve maatregelen gericht op allerlei delicten prima effecten sorteren: https://www.researchgate.net/publication/287935583_Successful_Situational_Crime_Prevention_Evidence_based_examples

440-OnlineChildSexualAbuseTurningtheTideUK.July2022Downloaden