Inleiding en context
Beste mensen, een nieuwe week dus nieuwe kansen op deze maandag 24 oktober 2022. Ik wens jullie een aangename (werk)week toe. Ik begin daarom maar weer met een mooie ´kennisparel´. Het leuke van deze ´kennisparel´ is dat er 19 pareltjes worden beschreven in een overzicht van veelbelovende regionale en lokale initiatieven op het gebied van online criminaliteit.
Met de digitalisering van onze samenleving krijgen steeds meer delicten een digitale component. Dergelijke delicten worden ook wel aangeduid als online criminaliteit. Onder online criminaliteit verstaan we in dit onderzoek zowel delicten die worden gepleegd via ICT en ook gericht zijn op ICT (cybercriminaliteit) als delicten waarbij ICT alleen een rol speelt bij de modus operandi (gedigitaliseerde criminaliteit). Slachtofferschap van online criminaliteit is nu al hoog en neemt met de steeds verdergaande digitalisering alleen maar toe. Dergelijke delicten zullen daarom steeds vaker onderdeel worden van het dagelijkse werkaanbod van politiemedewerkers.
Feitelijk is ‘digitaal’ nu ‘normaal’ geworden en krijgen politiemedewerkers door de hele organisatie heen met allerlei varianten van online criminaliteit te maken. De aanpak van online criminaliteit heeft binnen de politie eerst op nationaal niveau (bijvoorbeeld met de oprichting van het Team High Tech Crime en het Dark Web Team) en later op eenheidsniveau (met de komst van de zogenaamde cybercrime teams) de laatste jaren vorm gekregen. Inmiddels zijn ook binnen de regionale politie-eenheden allerlei initiatieven op het gebied van de aanpak van online criminaliteit. Op dit moment ontbreekt echter zicht op al deze regionale en lokale initiatieven, waardoor het onduidelijk blijft hoe de aanpak van online criminaliteit op lokaal en regionaal niveau vorm krijgt. Bijgesloten ´kennisparel´ biedt dat overzicht. Ik heb ook de bijbehorende ´Infographic´ bijgesloten, mooi spul.
Bron
Schiks, Jim, Susanne van ’t Hoff – de Goede & Rutger Leukfeldt (september 2022). Op zoek naar de parels bij de lokale aanpak van cybercriminaliteit en gedigitaliseerde criminaliteit: Een verkennend onderzoek. Den Haag: Politie & Wetenschap, 60 pp.
Summary
Online crime has become part of police officers’ daily work routine. Within the regional police units, all kinds of initiatives have emerged to tackle online crime. However, there is currently a lack of visibility on all these regional and local initiatives. The study ‘Pearls in the local approach to cybercrime and digitised crime’ therefore focuses on these initiatives.
The report provides an overview of promising regional and local initiatives in the field of online crime so that units can learn from each other, so that initiatives can possibly be deployed on a larger scale, but also to gain insight into possible bottlenecks. The 19 identified pearls are described in detail in the report, categorised according to different phases of policing: prevention, detection, knowledge and skills or multiple phases of policing.
A ‘pearl’ is a regional or local initiative within the police that focuses on tackling or preventing online crime. A pearl originated at the regional or local level and has not (yet) been implemented in all units. The pearl relates to online crime (broad definition) and to the process within the police, from reporting to detection, or the broader deployment of the police in preventing or combating online crime. A pearl is referred to if it is a non-incidental initiative. Finally, only initiatives that are ongoing (active) are designated as pearls, so as to provide an up-to-date overview of developments within the police organisation.
Afsluitend
Ik wil ook dit keer opnieuw pleiten voor een serieuze investering in gedegen effectevaluaties. In Nederland blinken we in de aanpak van criminaliteit en rechtshandhaving uit in innovatie maar is er tegelijkertijd een schreeuwend gebrek aan evaluatie. Bijgesloten ´kennisparel´ laat zien dat er weinig bekend is over de werking van de beschreven initiatieven. Er zijn weliswaar positieve geluiden en voorbeelden, maar concrete effectevaluaties blijven grotendeels uit. Dit is enerzijds begrijpelijk, aangezien de politieorganisatie andere doelstellingen en prioriteiten heeft die met een beperkte capaciteit moeten worden aangevlogen. Anderzijds zorgt de beperkte capaciteit er ook voor dat de middelen op een effectieve wijze ingezet dienen te worden. Kortom, van evaluaties kun je leren en op basis daarvan veel meer rationeel beleid voeren en financiële uitgaven beargumenteren.
Het verdient dan ook de aanbeveling om meetbare doelen te formuleren en vervolgens effectevaluaties of mimimaal plan- en procesevaluaties uit te voeren. Experts adviseren hierbij om in te zetten op kleine effecten die de politie zelf kan meten. Denk aan bijvoorbeeld een kennismeting (voor- en nameting), het aantal activiteiten dat men rondom een project verricht of het aantal opsporingsonderzoeken dat wordt opgepakt omtrent een fenomeen. Het verdient ook de aanbeveling om politiemedewerkers hierin te ondersteunen, bijvoorbeeld door een handleiding voor evaluaties op te stellen. En die bestaat, zie dit mooie product: https://prohic.nl/wp-content/uploads/2021/11/Basisboek_WEB_no_20211116.pdf