Inleiding en context

Goede morgen allemaal op deze donderdag 9 maart 2023. Ten eerste, om er de moed in te houden voor wat betreft het verlangen naar zomers weer, een toepasselijk vrolijk stemmend liedje: https://www.youtube.com/watch?v=kUg7OO1gZk0 De georganiseerde misdaad in Nederland en daarbuiten kan niet zonder zogenaamde ´facilitators´ / ´enablers´, dat zijn personen die een cruciale rol spelen bij de bedrijfsvoering in het proces van georganiseerde misdaad.

De georganiseerde misdaad omvat een breed scala aan criminele activiteiten op verschillende illegale markten. Er kan een eenvoudig onderscheid worden gemaakt tussen primaire en secundaire activiteiten. Primaire activiteiten zijn die misdaden die winst genereren, zoals de handel in illegale drugs en andere goederen, handel in personen en fraude. Secundaire activiteiten zijn activiteiten die uitgevoerd worden door personen die daarbij faciliteren bij het plegen van misdrijven met winstoogmerk en die de betrokken individuen ondersteunen bij het genereren van illegale winsten. Het wordt algemeen erkend dat deze secundaire activiteiten die de ‘enablers’ van de georganiseerde misdaad worden genoemd, de sleutel zijn tot het succes van georganiseerde misdaadgroepen. Bijgesloten ´kennisparel´ gaat in op de rol van die ´enablers´ bij de productie, distributie en verkoop van drugs.

Het analyseren van de associatie van verschillende facilitators met polydrugshandel kan inzicht bieden welke enablers bijdragen aan meer winstgevendheid, aanpassingsvermogen van en veerkracht, en dus schade, veroorzaakt door georganiseerde misdaadgroepen. Mogelijk zijn die factoren die verband houden met polydrugshandel bijzonder belangrijke doelen voor verstoring en regelgevings- en handhavingsactiviteiten. Bijgesloten ´kennisparel´ gaat in op die factoren en de interventies die hierop gericht kunnen worden, zowel preventief als repressief. 

Bron

Morgan, Anthony & Christopher Dowling (March 2023).  Enablers of illicit drug trafficking by organised crime groups. Canberra, AUS: Australian Institute of Criminology, 19 pp. https://www.aic.gov.au/publications/tandi/tandi665

Summary

In this study we explore the enablers of illicit drug trafficking using law enforcement intelligence data on a sample of 587 organised crime groups. We measure the prevalence of other forms of criminal activity and their relationship with poly-drug trafficking, which refers to the trafficking of multiple drug types and is associated with increased profitability, versatility and resilience to disruption.

Other forms of criminal activity— including enablers of illicit drug trafficking—were common. Half the groups (52%) were poly-drug traffickers. Groups suspected to have exploited or infiltrated the transport system (air, sea or surface) and those suspected of laundering money via the real estate market or gambling services were more likely to be trafficking multiple drug types. Groups that relied on these enabling activities were more likely to involve professional facilitators. This research highlights a number of key enablers of organised crime that may be targeted to disrupt illicit drug trafficking.

This study is an important step in advancing our knowledge of the role of enablers in Australian organised crime. By focusing on the enablers of organised crime groups, rather than the groups themselves, it is possible to identify regulatory or preventative measures that may reduce illicit drug trafficking. This may overcome the limitations of an over-reliance on efforts to reduce drug availability and related harm through arrest and seizures. Further research is needed that can demonstrate whether restricting opportunities for corruption or laundering through high-risk sectors, primarily through regulatory measures, can have a measurable impact on organised crime offending and related harm. Evidence is growing of the benefit of certain methods outside of criminal prosecution, such as proceeds of crime action, in reducing subsequent criminal activity. However, measures need to be directed further upstream, particularly to target the enablers of organised crime and reduce the profitability, adaptability and resilience of criminal groups.

Afsluitend

Criminele groeperingen zijn vaak betrokken bij illegale, grensoverschrijdende handel en smokkel (drugs, wapens, gestolen voertuigen, illegale immigranten, vrouwen) waarbij gebruik wordt gemaakt van dezelfde gelegenheidsstructuur die ook de legale economie faciliteert. Nederland is vooral een transitland, in behoorlijke mate een bestemmingsland en een belangrijk productieland (synthetische drugs, hennep). Niet alleen de geografische positie van Nederland en de rol als logistiek knooppunt in Europa, maar ook de sociale infrastructuur zorgt voor een ruime gelegenheidsstructuur in Nederland. Het is dus zaak om bij de aanpak van georganiseerde misdaad prioriteit te geven aan degenen die illegale markten faciliteren.

De georganiseerde criminaliteit maakt vaak gebruik van dezelfde faciliterende infrastructuur zoals legale organisaties die gebruiken. Om te kunnen opereren op de illegale markt is het vaak noodzakelijk om gebruik te maken van aanwezige diensten van de legale markt (distributie, financiële handelingen, huisvesting, vergunningstelsels). De hoogwaardige infrastructuur van Nederland (kennisniveau, transport- en communicatiefaciliteiten, juridische voorzieningen) en zijn typische kenmerken (transitland) maken Nederland dan een aantrekkelijke ‘partner’ . De georganiseerde misdaad in Nederland is sterk afhankelijk van handelsactiviteiten voor legale goederen. Het gebruik van vervoerders, transportdocumenten, financiële adviseurs, advocaten, notarissen, en ruimten voor opslag zijn onmisbaar voor de criminele bedrijfsvoering.

De logistiek van georganiseerde misdaad is voor de bedrijfsvoering sterk afhankelijk van publieke en semipublieke ruimten en goederenstromen. Dat betekent dat de meest belangrijke facilitator van georganiseerde misdaad de publieke sector is, vooral wanneer deze niet op een adequate manier zorg draagt voor handhaving en toezicht binnen die ruimten. De illegale gelegenheidsstructuur kan door een meer offensieve manier van rechtshandhaving teruggebracht worden.

Meer focus op sleutelpersonen die faciliteren is dan noodzakelijk (subjecten, groepen, negatieve rolmodellen), sleutelplaatsen (locaties, logistieke knooppunten), sleutelbranches (sectoren) en criminele processen (fenomenen). Te denken valt aan sectoren als transport en logistiek, financiële dienstverlening, lokale horeca en detailhandel. Een dergelijke integrale aanpak van preventie tot repressie heeft een veel breder effect dan alleen op de illegale drugsmarkten, omdat dezelfde onderliggende factoren ook faciliterend zijn voor veel andere criminele markten en activiteiten. Het aanpakken van de ‘dienstverleners’ in dienst van de georganiseerde misdaad werpt dan een barrière op tegen de verdere professionalisering van de georganiseerde misdaad, waardoor de misdaadondernemers lastiger kunnen opereren. Dat lijkt mij toch de te hanteren strategie bij de aanpak van georganiseerde misdaad in Nederland. En die strategie wordt de laatste jaren dan ook toegepast: https://www.researchgate.net/publication/360188832_Partnerships_in_preventing_organized_crime_in_The_Netherlands_Opportunities_and_pitfalls