Inleiding en context
´Statistics are like bikinis. What they reveal is suggestive, but what they conceal is vital´ (Aaron Levenstein, 1977). Goede morgen allemaal op deze dinsdag 20 juni 2023. Vandaag begin ik met een toepasselijk liedje dat bij het huidige seizoen hoort: https://www.youtube.com/watch?v=qzpPy9hJYA8 Mooi hoor. Maar nu naar de ´kennisparel´ van vandaag.
Dat is er ééntje van mijn eigen hand. Het betreft een PowerPoint presentatie over ´Het beeld van de criminaliteit in Nederland anno 2023: Trends, achtergronden en verklaringen´. Ik presenteerde die PowerPoint verleden week voor een gezelschap van leden van De Maatschappij: https://de-maatschappij.nl/ Conclusie daaruit: het gaat goed met de ontwikkelingen op de Nederlandse ‘’klassieke criminaliteitsmarkt’’ / offline criminaliteit. Er is sprake van een voortgaande daling bij vermogenscriminaliteit (autodiefstal, woninginbraak, autokraak, winkeldiefstal, straatroof en zakkenrollerij) en geweldscriminaliteit (mishandeling, seksueel geweld, verkrachting, moord en doodslag).
Een zelfde ontwikkeling is zichtbaar op basis van zogenaamde slachtofferenquêtes waarin een steekproef van de bevolking van 15 jaar en ouder aangeeft of ze het afgelopen jaar slachtoffer zijn geweest van criminaliteit. Wanneer we kijken naar de ontwikkeling van zogenaamde ´online criminaliteit´, individueel slachtofferschap van cybercriminaliteit dan zien we een stijging over de afgelopen jaren. Die stijging is echter minder omvangrijk dan de waargenomen daling van ´offline criminaliteit´. In de bijgesloten presentatie zijn al die trendgegevens mooi terug te vinden. Ik hoop dat de gegevens uit de presentatie weer een beetje vrolijk maakt, het is namelijk allemaal niet zo vreselijk gesteld met ´de criminaliteit´ in Nederland.
Bron
Waard, Jaap de (juni 2023). Het beeld van de criminaliteit in Nederland anno 2023: Trends, achtergronden en verklaringen. Den Haag: Ministerie van Justitie & Veiligheid, 25 pp.
Summary
Many criminologists are intrigued by the causes of crime. They want to identify these in different ways. It seems that criminologists are mainly oriented towards explanatory models of crime emergence: why do people commit a crime, and what drives and deters them? But they have great difficulty in offering explanations for the proven decline in crime. Why has it fallen so dramatically in recent years?
The Netherlands has seen a significant drop in crime since 2002. By 2022, the total number of registered crimes is down by over 46 per cent compared to 2002. Over 15 years, we see actual victimisation falling by 59 per cent. Among young people, the decline in total victimisation is even more substantial. It occurs in property crime (car theft, house burglary, car-jacking, shoplifting, street robbery and pickpocketing) and violent crime (assault, sexual violence, rape, murder and manslaughter).
What is striking is the sharp decline between 2006 and 2021 in the number of adult and juvenile suspects in the Netherlands, by almost 50 and 70 per cent respectively. The decline in crime is seen in much of the industrialised world. In doing so, there are similarities in the extent and background of the crime decline between different countries. The presentation looks at the explanations behind the observed drop in crime. Several years ago, I made this analysis on that:
Afsluitend
Bij deze positieve ontwikkeling is een ‘’winstwaarschuwing’’ op zijn plaats: op basis van de dalende criminaliteitscijfers kunnen geen betrouwbare uitspraken worden gedaan over hoe de criminaliteitsmarkt zich in de komende jaren zal ontwikkelen. Er is sprake van een zogenaamde dynamische en niet van een statische criminaliteitsmarkt. De cijfers van de door de politie geregistreerde criminaliteit en die uit slachtofferenquêtes heeft een aantal beperkingen waarmee rekening gehouden moet worden:
- De ‘’totale omvang’’ van criminaliteit behelst meer dan wat de politie registreert of waar individuen en bedrijfsleven via zogenaamde slachtofferenquêtes zelf opgave van doen. Er is sprake van een groot ‘dark number’ van misdrijven dat niet ter kennis van politie komt. Er zijn zogenaamde ´verborgen slachtofferpopulaties´, zeker waar het om vormen van georganiseerde misdaad gaat.
- De cijfers hebben betrekking op door de politie geregistreerde criminaliteit. Criminaliteit die (ook) wordt aangepakt door Bijzondere Opsporing Diensten, inspecties of bestuurlijke autoriteiten komt grotendeels niet in deze cijfers terug. Hierbij gaat het o.a. om thema’s als fraude en milieucriminaliteit.
- In toenemende mate wordt in reactie op criminaliteit (o.a. fraude, georganiseerde misdaad, jeugdcriminaliteit, high impact crimes) ingezet op een integrale aanpak waarbij veel overheidsdiensten samen optreden. Activiteiten van politie en OM in dit verband leiden niet per definitie tot strafrechtelijke opsporing en vervolging, maar ook tot het in positie brengen van bestuursrechtelijke autoriteiten, toezichthouders of inspecties. Deze activiteiten komen dan niet tot uitdrukking in de cijfers van geregistreerde criminaliteit.
- Zowel slachtofferenquêtes als politieregistraties verschaffen slechts summier informatie over zogenaamde slachtofferloze delicten zoals illegaal wapenbezit, heling, (belasting)fraude, milieudelicten, knoeien met producten en intellectueel eigendom.
- Er is slechts summier zicht op de omvang en ernst van verschillende vormen van cybercrime. Deze fenomenen komen niet of nauwelijks terug te vinden in de cijfers van geregistreerde criminaliteit. Professionals uit het veld waarschuwen voor de snel voortschrijdende digitalisering van de samenleving en ontwikkelingen.
- Ook binnen het domein van de georganiseerde criminaliteit wordt lang niet alles zichtbaar in de cijfers: volgens de beschikbare gegevens uit voortgangsrapportages van OM en politie wordt thans zo’n 40% van de criminele groepen waar de politie kennis van heeft, aangepakt (en 60% dus niet). Er is op dit gebied dus nog sprake van een fors handhavingstekort.
- Ten slotte, het is niet voor iedereen veiliger geworden. De criminaliteitsdruk is ‘’scheef’’ of ongelijk verdeeld. Zowel bij daders, slachtoffers en binnen specifieke geografische plekken, plaatsen of branches is sprake van een belastende concentratie van criminaliteit. Een klein percentage van de daders pleegt een fors deel van de criminaliteit; een klein percentage van de slachtoffers neemt een fors deel van het totale slachtofferschap voor de rekening; en in een aantal geografische gebieden wordt een fors deel van de criminaliteit gepleegd. Daar is het de afgelopen jaren niet veiliger geworden, dus is er werk aan de winkel.
Ten slotte, wanneer ik bijgesloten ´kennisparel´ presenteer voor verschillende partijen en belangstellenden krijg ik telkens de vraag voorgelegd waarom dit positieve nieuws nooit in de media terecht komt. Tja waarom is dat het geval? Mijn conclusie is dat goed nieuws over trends in de criminaliteit en rechtshandhaving geen nieuws is. De vlag gaat simpelweg niet uit. Men kan het vaak niet geloven. En dat is jammer want mede dankzij de inspanningen van veel mensen die in de zogenaamde strafrechtketen werken (Preventie, Opsporing, Vervolging, Berechting, Strafuitvoering en Nazorg aan veroordeelden en slachtoffers) is de criminaliteit significant gedaald. Bedankt dus allemaal.