Inleiding
Goede morgen beste mensen, het is vandaag donderdag 17 oktober 2024. Ik begin met een wat rumoerig liedje om wakker te worden: https://www.youtube.com/watch?v=GsVjWd1mh4w Maar nu naar de bijgesloten ´kennisparel´ van vandaag. De opkomst van de metaverse heeft geleid tot metacrime, een nieuwe categorie criminele activiteiten die plaatsvinden in de metaverse. Bijgesoten ´kennisparel´ beschrijft de verschillen en overeenkomsten tussen metacrime en conventionele cybercrime door gebruik te maken van een multidisciplinair literatuuronderzoek en vergelijkende analyse. Het biedt een systematisch overzicht naar de mogelijke gevolgen van de metaverse voor verschillende typen van cybercriminaliteit.
Eén van de meest besproken concepten in de moderne technologie, de metaverse, kan worden omschreven als een meeslepende en constante virtuele 3D-wereld waar mensen interageren door middel van een avatar om een breed scala aan activiteiten uit te voeren. Het omvat naast virtuele werelden, augmented reality, onder andere online digitale platformen, micro local concepten, nieuws, advertentiemodules en speelt zich af op het internet. Het woord metaverse is een samenstelling van het voorvoegsel “meta” (‘over’, of ‘betreffende’) en het Engelse woord “universe” en wordt gebruikt om een volgende generatie van het internet te beschrijven waarin alle bestaande gedeelde en 3D virtuele ruimten aan elkaar verbonden zijn in een alles omvattend virtueel universum. In 2021 is er vernieuwde belangstelling voor het metaverse, onder andere door de aankondiging van Facebook-topman Mark Zuckerberg om van zijn sociale mediabedrijf een ‘metaverse-bedrijf’ te maken. Ook gamebedrijf Epic, bekend van het spel Fortnite, zet vol in op het metaverse.
Hoewel de exacte omvang en impact van de metaverse op de samenleving en op de economie nog onbekend is, is nu al te zien dat de metaverse een scala aan kansen, maar ook een aantal risico’s op verschillende beleidsterreinen biedt. Grote techbedrijven schalen hun metaverse activiteiten op, onder meer door fusies en overnames. Dit heeft een impuls gegeven aan een debat over hoe de fusieregelgeving en het kartelrecht moeten worden toegepast. Zaken in de metaverse zullen naar verwachting grotendeels worden ondersteund door cryptocurrencies en niet-vervangbare tokens, waardoor problemen met eigendom, misbruik en interoperabiliteit ontstaan.
Bovendien roept de enorme hoeveelheid gegevens die in de metaverse wordt gebruikt een aantal problemen op met betrekking tot gegevensbescherming en cyberbeveiliging (bijvoorbeeld hoe de toestemming van de gebruiker te verzamelen of avatars te beschermen tegen identiteitsdiefstal). Er is veel ruimte voor een breed scala aan illegale en schadelijke gedragingen en praktijken in de metaverse omgeving. Dit maakt het van essentieel belang na te gaan hoe de verantwoordelijkheid moet worden toegekend, onder meer voor de bestrijding van illegale en schadelijke praktijken en misleidende reclamepraktijken en voor de bescherming van intellectuele-eigendomsrechten. Bovendien kan digitale onderdompeling in de metaverse ernstige negatieve gevolgen hebben voor de gezondheid, vooral voor kwetsbare groepen, zoals minderjarigen, die mogelijk speciale bescherming nodig hebben.
Bron
Zhou, You, Milind Tiwari, Ausma Bernot & Kai Lin (August 2024). Metacrime and Cybercrime: Exploring the Convergence and Divergence in Digital Criminality. Asian Journal of Criminology, vol. 19, 9 August, pp. 419-439. https://link.springer.com/article/10.1007/s11417-024-09436-y
Summary
The advent of the metaverse has given rise to metacrime, a novel category of criminal activities occurring in the metaverse, which not only challenges conventional digital criminality but existing law enforcement frameworks. To address the scholarship vacancy, this study examines the intersections and distinctions between metacrime and conventional cybercrime by employing a multi-disciplinary literature review and comparative analysis.
We identified five shared characteristics between these two crime types: crime classification, continuous evolution, hyper-spatial-temporality (global reach), anonymity, and governance challenges. Crucially, our research highlights the distinct epistemological aspects of metacrime through its criminogenic, victimogenic, etiological, ethical, and regulatory dimensions, exemplified by virtual-to-physical attacks, immersive virtual reality attacks, victimization superrealism, complexities of human-avatar interactivity, excessive misuse of biometric data, increasingly vulnerable populations, and avatars’ liability. Our findings underscore the imperative need for tailored and forward-thinking regulatory responses to address the intricate challenges of metacrime, thereby ensuring the security and integrity of evolving digital environments.
Although the current research provides original insights into understanding the relationships between metacrime and cybercrime, particularly the uniqueness of metacrime, the applicability and robustness of the findings are subjected to several exogenous and endogenous factors. First, technological development and hardware limits, such as holographic digital duplication, real-time cloud computing, and display quality, can significantly impact the practical extent of the metacrime uniqueness. Second, the vast progress in AI (e.g., generative AI, AI-powered neural interface devices, and AI-power holographic HMDs/glasses) may open new avenues for digital criminality, which the current findings may not capture. Third, given the scarcity of literature and scope diversity, this study did not strictly adhere to systematic review guidelines, potentially leading to omitted findings. Future studies should aim to be more theoretically and methodologically comprehensive by identifying nuanced characteristics of metacrime that may have been overlooked in the present study.
In conclusion, this study highlights the nuanced intersections and epistemological uniqueness of metaverse criminality in the exploration of metacrime versus conventional cybercrime. While metacrime shares foundational elements with cybercrime, it introduces complex new dynamics due to the unique features of the metaverse, necessitating contextualized and advanced understanding and responses to its risk mitigation. The findings underscore the urgency of developing metaverse-specific legal and regulatory frameworks to safeguard the integrity of online virtual immersive interactions, advocating for a comprehensive approach that involves multiple stakeholders to ensure a secure and equitable digital realm.
Afsluitend
De metaverse brengt zowel kansen als risico’s met zich mee, waarvan de volledige omvang van de implicaties nog niet duidelijk is. Sommigen spreken van een hype, anderen van een onontkoombare ontwikkeling. Er wordt momenteel aanzienlijk geïnvesteerd in de metaverse en veel legitieme gebruiksscenario’s voor individueel en industrieel gebruik worden onderzocht. Het is hierbij ook van belang dat wordt geanticipeerd op mogelijk criminogene gevolgen van de toepassing van deze technologie. Dat geldt trouwens ook voor mogelijk criminogene gevolgen van overheidsbeleid in het algemeen: https://www.researchgate.net/publication/370996344_Geen_kansen_bieden_aan_georganiseerde_criminaliteit_Onbedoelde_criminogene_effecten_van_overheidsbeleid
Anticiperen op mogelijke ontwikkelingen op de criminaliteitsmarkt is en blijft een nog weinig toepast concept. Alle nieuwe technologieën creëren mogelijkheden en kansen voor het plegen van verschillende criminaliteitsvormen. Deze worden echter vaak over het hoofd gezien wanneer de technologieën voor het eerst worden gelanceerd. Het is daarom belangrijk dat studies zoals bijgesloten ´kennisparel´ inzicht verschaffen in mogelijk criminogene effecten die, in dit geval, de (toekomstige) metaverse zou kunnen faciliteren.
Ten slotte verwijs ik geïnteresseerde lezers naar dit recent verschenen rapport van INTERPOL: https://www.interpol.int/content/download/20828/file/Metaverse%20-%20a%20law%20enforcement%20perspective.pdf
In een voortdurend veranderende wereld die wordt gekenmerkt door technologische vooruitgang en constante innovatie zijn de wendbaarheid en veerkracht van rechtshandhaving van het grootste belang om onze samenlevingen veilig en beveiligd te houden. Dit vereist voortdurende monitoring van nieuwe ontwikkelingen en analyse van hun impact. Om bij te dragen aan deze inspanning is het White Paper over de Metaverse ontwikkeld op basis van de input van INTERPOL. Dit document onderstreept het potentieel van de Metaverse als een effectief instrument voor wetshandhaving, met name in immersieve training en veel andere mogelijkheden. Maar ook de rouwrandjes van de metaverse krijgen de nodige aandacht.