Inleiding
Het is vandaag een bijzondere dag, deze dinsdag 5 november 2024. De verkiezingen in Amerika beheersen op dit moment het nieuws, daarom dit toepasselijke liedje: https://www.youtube.com/watch?v=yaR5OnX-7VM Veel is er niet veranderd in dik vijftig jaar. Die verkiezingen blijven een grote gok. En dat is precies het onderwerp van de bijgesloten ´kennisparel´ van vandaag: de groeiende bedreiging van gokken voor de volksgezondheid. Ik mag wel zeggen dat die ´kennisparel´ het meest complete en op evidentie gebaseerde overzicht geeft rond gokverslaving. O ja, ik ga vandaag deze twee presentaties geven aan deelnemers van de SSR cursus Criminologie/effectiviteit interventiestrategieën: https://www.researchgate.net/publication/322930495_Wat_werkt_en_wat_niet_-_volgens_725_meta-evaluaties_over_situationele_criminaliteitspreventie_persoonsgerichte_strafrechtelijke_interventies_en_politiezorg en https://www.researchgate.net/publication/310447380_Kenniscrimiquiz_over_trends_en_ontwikkelingen_in_de_criminaliteit_en_rechtshandhaving
Gokken is geen simpele vrijetijdsbesteding, het is een verslavend gedrag dat schadelijk is voor de gezondheid. Die schade die gepaard gaat met gokken is breed en heeft niet alleen invloed op de gezondheid en het welzijn van een individu, maar ook op zijn of haar directe omgeving en relaties. Het beïnvloedt gezinnen en gemeenschappen met mogelijke langjarige gevolgen en vergroot de sociale ongelijkheid op het gebied van gezondheid en maatschappij.
De commissie die deze ´kennisparel´ zeer recent heeft uitgebracht schat dat 46,2% van de volwassenen en 17,9% van de adolescenten het afgelopen jaar wereldwijd aan gokken heeft gedaan. Hoewel slechts een klein deel van de individuen zal worden geclassificeerd als problematisch gokkend (1,4%), is het van cruciaal belang om het effect van gokken over het hele spectrum van gokgedrag in ogenschouw te nemen. Naar schatting ervaart 5,5% van de vrouwen en 11,9% van de mannen enig risico bij gokken. Het epidemiologische landschap verandert met een aanzienlijk aantal vrouwen en jongeren die deelnemen aan kansspelen. Voor de gokindustrie is dit geen epidemiologisch landschap maar is het een snelgroeiende en zeer winstgevende markt. De mogelijkheden om te gokken (de gelegenheidsstructuur voor kansspelen) is door het Internet beduidend toegenomen.
De commerciële goksector promoot haar producten en beschermt haar belangen door bedrijfspraktijken te hanteren die niet alleen zijn ontworpen om het consumentengedrag te beïnvloeden maar ook het narratief en de politieke processen rond regulering te beïnvloeden. Hierbij richt men zich op de individuele verantwoordelijkheid in plaats van bredere beleidswijzigingen. Dergelijke praktijken zijn niet nieuw en worden veelvuldig gebruikt door andere schadelijke industrieën (tabaksindustrie, alcoholindustrie en cannabisindustrie). In de huidige gedigitaliseerde, onderling verbonden en grenzeloze wereld vormen ze steeds meer een bedreiging voor de volksgezondheid.
De ´kennisparel´ beschrijft een complex gokecosysteem met ongeëvenaarde domeinen en gelegenheidsstructuren die worden geboden door digitale transformatie. Het gebruik van innovatieve digitale marketing om consumenten te bereiken / verleiden via sociale media en gebruikersgegevens, samen met sport- en mediasponsoring, ondersteunen de toename van gokken. De grenzen tussen digitaal gamen en gokken vervagen.
Er wordt gepleit om gokken te behandelen als een probleem voor de volksgezondheid, net als andere verslavende en ongezonde producten, zoals alcohol en tabak. Er worden aanbevelingen gedaan om het brede scala aan schade dat verband houdt met gokken te voorkomen en te beperken. Interventies op zowel populatieniveau als individueel niveau zijn belangrijk. Er wordt gepleit voor een effectieve gokregulering in alle landen en tot vermindering van blootstelling van de bevolking door invoering van verboden of beperkingen op toegang, promotie, marketing en sponsoring.
De gokindustrie zal altijd blijven beweren dat hun producten door miljoenen mensen worden gewaardeerd en waarvan de overgrote meerderheid geen nadelige gevolgen ondervindt. Dergelijke aanbevelingen beschouwd met als een oneerlijke inbreuk op de vrijheid van keuzegedrag van individuen. In bijgesloten ´kennisparel worden deze beweringen als zeer misleidend beargumenteerd. Overheden hebben de plicht om hun burgers te beschermen tegen schadelijke en verslavende producten en om een volksgezondheidsreactie op gokken te implementeren. En daar zit geen woord Frans bij. Eerder verstuurde ik trouwens deze ´kennisparels´ over kansspelen en gokverslaving: 247;449;514;628 en 712, gratis te downloaden vanaf: https://prohic.nl/de-parels-van-jaap-de-waard/
Bron
Wardle, Heather, Louisa Degenhardt, Virve Marionneau, Gerda Reith, Charles Livingstone, Malcolm Sparrow, Lucy T Tran, Blair Biggar, Christopher Bunn, Michael Farrell, Viktorija Kesaite, Vladimir Poznyak, Jianchao Quan, Jürgen Rehm, Angela Rintoul, Manoj Sharma, Jeremy Shiffman, Kristiana Siste, Daria Ukhova, Rachel Volberg, Joana Salifu Yendork & Shekhar Saxena (November 2024).The Lancet Public Health Commission on gambling. The Lancet Public Health, vol. 9, no. 11, November, pp. 950-994. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2468266724001671
Summary
The global gambling industry is rapidly expanding, with net losses by consumers projected to reach nearly US$700 billion by 2028. Industry growth is fuelled by the rise of online gambling, widespread accessibility of gambling opportunities through mobile phones, increased legalisation, and the introduction of commercial gambling to new areas. Recent expansion is most notable in low-income and middle-income countries, where regulatory infrastructure is often weak. Gambling, in some form at least, is now legally permitted in more than 80% of countries worldwide. Online gambling, given its borderless accessibility, is available everywhere via the internet.
Digitalisation has transformed the production and operation of commercial gambling, but the consequences of this shift and its effects on consumers have not yet been fully recognised. The production of online gambling is interconnected with an ecosystem of software, information technology infrastructure, and financial technology services. The commercial gambling industry has also developed strong partnerships in media and social media. Sponsoring and partnering with professional sports organisations provides gambling operators with marketing opportunities with huge new audiences. This far-reaching and interdependent corporate ecosystem collectively wields substantial influence over policy and has multiple points-of-contact through which to leverage the behaviour of consumers.
Online gambling products are designed to be rapid and intensive, characteristics that are associated with higher risk of harm for consumers. The introduction of in-game betting during live matches has made online sports betting instantaneous and increased both its frequency and prevalence. Traditional gambling products, such as lotteries and bingo, now have faster cycles and are continuously accessible through smartphone apps. The boundaries between digital gaming and gambling are becoming blurred, with gaming increasingly acting as a conduit into gambling.
Leveraging online digital infrastructures and surveillance data, gambling companies now have unparalleled capabilities to target consumers, including through the use of social media and influencers to engage individuals and online user data to tailor marketing to individuals, cross-sell products, and prolong user engagement.
To safeguard their interests, stakeholders in the commercial gambling ecosystem deploy a range of strategies, many of which are similar to those used by other industries selling potentially addictive or health harming products. To shape public and policy perceptions, and as they lobby policy makers directly to further their commercial interests, the industry portrays gambling as harmless entertainment and stresses the economic benefits (including tax revenues) and employment opportunities that the industry provides. The gambling industry particularly stresses the social benefits that accrue when some portion of gambling profits are used to fund education, health services, or other worthwhile social causes. According to industry narratives, responsibility for gambling harm is attributed to individuals, particularly those deemed as engaging in problematic gambling, which deflects attention from corporate conduct. The gambling industry also exerts considerable influence over research into gambling and gambling harms, which helps it to retain control of the framing and messaging surrounding these issues.
Industry messaging has substantially influenced gambling policy and regulation. Most policy solutions to gambling harms rest on the notion of individual responsibility. Providing support services, treatments, and protections for at-risk individuals is, of course, important. Improving these remedies further and making protective supports broadly available remains a priority. However, framing the problem in this way and narrowly focusing policy attention on a small subset of the people who gamble draws attention away from industry practices and corporate behaviour. We must also seriously examine the structures and systems that govern the design, provision, and promotion of gambling products.
Afsluitend
Kansspelen en gokken worden nog vaak afgeschilderd als een ongevaarlijke vrijetijdsbesteding. Toch wordt gokken steeds meer erkend als een probleem voor de volksgezondheid. Een gokbeleidssysteem dat expliciet aandacht besteedt aan volksgezondheidsproblemen en de afhankelijkheden en belangenconflicten aanpakt die het algemeen belang ondermijnen ontbreekt echter in de meeste landen. Te vaak kenmerkt het overheidsbeleid zich in de discussie hierover door een nauwe aansluiting bij die van de gokindustrie dan bij die van de individuen, families en gemeenschappen die worden getroffen door de schade van dat gokken. Er zal nog een forse inspanning nodig zijn om het beleid hieromtrent te veranderen om de volksgezondheid te beschermen.
Gokken is gedrag dat wereldwijd door miljoenen mensen wordt beoefend. Voor sommigen kan gokken aanleiding vormen voor ernstig onaangepast gedrag. Eerder onderzoek heeft een breed scala aan psychosociale risicofactoren geïdentificeerd die als belangrijk kunnen worden beschouwd voor de ontwikkeling en instandhouding van gokverslaving: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0306460319307452 Hoewel er risicofactoren zijn geïdentificeerd is de gemeenschappelijkheid van risicofactoren binnen specifieke groepen waarvan wordt aangenomen dat ze kwetsbaar zijn voor gokken, is het deels nog onontgonnen terrein. Op basis van het huidige kennisniveau hieromtrent blijkt dat er sprake is van zeven kwetsbare groepen: jongeren en adolescenten, oudere volwassenen, vrouwen, veteranen, inheemse volkeren, gedetineerden en groepen met een laag sociaaleconomische status. Binnen de algemene bevolking zijn bepaalde groepen dus kwetsbaarder voor verslaving aan gokken. Hoewel sommige risicofactoren consistent zijn tussen groepen, lijken sommige risicofactoren groep specifiek te zijn. Daar liggen uiteraard kansen om vanuit preventief oogpunt gokverslaving tegen te gaan.
Overheden hebben de plicht om de individuele en sociale kosten te verminderen die voortvloeien uit elk product dat ernstige schade kan toebrengen aan individuen, gezinnen en gemeenschappen. Dat geldt bijvoorbeeld voor alcohol, drugs, medicijnen maar ook voor kansspelen. Van de belanghebbenden of producenten / industrie kan niet worden verwacht dat zij eigenstandig maatregelen neemt die de winst zouden kunnen beteugelen zoals wordt aangenomen door beleid dat is gebaseerd op zelfregulering. Betekenisvolle beleidswijzigingen moeten rekening houden met de omvang en aard van de schade door kansspelen. Op die wijze wordt dan daadwerkelijk op evidentie gebaseerd beleid gevoerd. Ten slotte, zie deze recente Duitse publicatie over kansspelen: https://www.dhs.de/fileadmin/user_upload/Gluecksspielatlas_2023_DHS.pdf
