A Problem-oriented approach to High Impact Crime
A Problem-oriented approach to High Impact Crime
Inleiding en context
Goede morgen allemaal, het is vandaag donderdag 14 juli 2022, een nationale feestdag in Frankrijk. Daarom een mooie Franse chanson: https://www.youtube.com/watch?v=o_HMXbk3g08 Prachtig allemaal, Franse punk uit een ver verleden. Maar nu naar de ´kennisparel´ van vandaag. Die ´kennisparel´ betreft een verkenningsstudie naar (beschikbare) indicatoren om tot een monitor drugscriminaliteit te komen. Dat onderzoek hebben collega´s en ondergetekende uitgezet in het kader van de Kennisagenda Ondermijning: https://www.wodc.nl/onderzoek-in-uitvoering/kennisagenda-ondermijning Met die Kennisagenda Ondermijning wil het ministerie van Justitie en Veiligheid meer kennis krijgen over de aard, omvang en ernst van ondermijnende criminaliteit en inzicht in de uitwerking van de aanpak daarvan. De kennisagenda is een samenwerking tussen het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC) en het Directoraat-Generaal Ondermijning (DGO) van het Ministerie van Justitie en Veiligheid. Bijgesloten ´kennisparel´ is daar een uitvloeisel van.
Twintig indicatoren op het terrein van drugscriminaliteit en daarop gerichte overheidsinterventies in Nederland komen in aanmerking voor een eventuele monitor, zo blijkt uit bijgesloten ´kennisparel´ daarvan is de eerste auteur Manja Abraham een hele goede onderzoekster kan ik wel zeggen: https://www.dsp-groep.nl/team/manja-abraham/ En dat mag ook wel eens gezegd worden. Het ministerie van Justitie en Veiligheid overweegt een dergelijke periodieke monitor te realiseren. Deze moet inzicht bieden in enerzijds ontwikkelingen op het gebied van drugsmarkten en drugs gerelateerd geweld in Nederland, en anderzijds de gerealiseerde resultaten en – voor zover mogelijk – de effectiviteit van overheidsinterventies gericht op de preventie en repressie van drugscriminaliteit.
Bron
Abraham, Manja, Oberon Nauta, Daniel Hofstra & Maud Pluijm (juli 2022). Indicatoren drugscriminaliteit: Verkenningsstudie naar een monitor drugscriminaliteit en daarop gerichte overheidsinterventies. Amsterdam: DSP Groep, 76 pp. https://repository.wodc.nl/bitstream/handle/20.500.12832/3190/3276-indicatoren-drugscriminaliteit-volledige-tekst.pdf?sequence=1&isAllowed=y
Summary
In the exploratory study, a longlist of indicators was assessed for desirability, availability and quality. The resulting shortlist consists of indicators derived from various source data of the police, the Public Prosecution Service, the Royal Netherlands Marechaussee, Customs and other chain partners. Interviewees and participants in an expert session emphasise that it is neither desirable nor opportune to open up new data sources for a possible monitor. However, investments should be made to improve the quality of existing data.
The research further shows that there are no suitable indicators that show a relationship between policy efforts and the results and effectiveness of these efforts. This is because the policy pursued can scarcely be quantified, nor can its isolated effect. After all, developments in the area of drug-related crime and drug markets are influenced by many more factors than policy efforts alone. The complex system of drug crime and drug markets is also difficult to measure because of its hidden nature.
The study also provides some pointers for a possible drug crime monitor and for government interventions aimed at that end. The Ministry may consider joining existing monitors, such as the National Drug Monitor (NDM). This monitor – which mainly focuses on drug use – systematically reports on various aspects of drug-related crime annually. The monitoring method should also be evaluated periodically to see whether it is still adequate and can answer the desired policy-relevant questions. Finally, a possible monitor will gain more eloquence by combining the quantitative data with qualitative, in-depth research and interpretation sessions with subject experts. Only then can something be said about the relationship between various indicators and – only to a certain extent – about the relationship between policy/approach and the developments that have been observed.
Afsluitend
Op basis van dit verkennende onderzoek constateren de auteurs dat op het moment van onderzoek er al veel wordt gemeten. Echter de gevraagde coherente monitor gericht op drugscriminaliteit en daarop gerichte overheidsinterventies bestaat (nog) niet. Niet alles wat wordt gemeten is van voldoende kwaliteit of relevant, ook worden zaken gemist. Met name op de bestuursrechtelijke en financiële aanpakken van drugscriminaliteit is nog maar beperkt zicht. Samenhang van de aangemerkte indicatoren in één coherente monitor ontbreekt. De meerwaarde van een monitor gericht op drugscriminaliteit en daarop gerichte overheidsinterventies kan zitten in de periodieke en systematische duiding van gegevens.
Dit onderzoek laat zien dat in potentie een relevante basisset aan drugscriminaliteit-indicatoren beschikbaar is. Een deel van de indicatoren wordt bovendien al verzameld ten behoeve de NDM. Winst zit – naast allereerst het systematisch bijeen brengen van de aangemerkte indicatoren – vooral in het verbeteren van de kwaliteit van brondata van de indicatoren in deze basisset, voor verschillende drugsmarkten. Wat dat betreft is het Fenomeenbeeld drugs van de politie naar verwachting een interessante bron om in de gaten te houden: https://prohic.nl/2022/04/28/390-28-april-2022-de-narcostand-van-nederland-fenomeenbeeld-drugs-2021/ Hierin zijn – volgens de politie – namelijk verschillende indicatoren uit de NDM doorontwikkeld en verbijzonderd zodat nauwkeuriger de ontwikkelingen in de tijd gemonitord kunnen worden voor meerdere aspecten van drugscriminaliteit en voor de verschillende drugsmarkten.
Wel zal een mogelijke toekomstige monitor altijd gepaard dienen te gaan met flankerend kwalitatief onderzoek. Niet alles is immers meetbaar. Drugscriminaliteit is een complex fenomeen dat zich niet eenvoudig in cijfers laat vatten, en zich bovendien sneller ontwikkelt dan de data die daarover rapporteren. Daarbij typeert drugscriminaliteit zich als een mondiaal fenomeen waarvan Nederland slechts een onderdeel is. Afijn, een mooie aanzet om op het terrein van georganiseerde drugscriminaliteit verder te komen zowel beleidsmatig als in de operationele praktijk. Dan moet een aantal partijen wel aan de bak om betreffende indicatoren op een methodisch gezonde en vooral via langjarige reeksen te verzamelen. Wil je de aanpak van georganiseerde misdaad serieus nemen dan is dat een fundamentele zaak om verder mee te komen: ´kennis voor beleid´.