Inleiding en context

Donderdag 22 oktober 2020. Slachtofferschap van werknemers met een publieke taak is en blijft een onderwerp waar media, beleid, onderzoek en praktijk de laatste jaren de focus op leggen. Dat is niet voor niets, want veel van deze werknemers zijn werkzaam in gevaarlijke beroepen. Dat wil zeggen dat de kans op slachtofferschap meer omvangrijk is dan bij werknemers in andere beroepsgroepen. Eerder heb ik over dit onderwerp een aantal ´kennisparels´ verzonden. Het betreft nummer 14, Slachtofferschap van werknemers met een publieke taak binnen de gezondheidszorg: een onderzoeksynthese en nummer 61, Psychisch belastend werk naar beroep (geïnteresseerde lezers kunnen die nog bij mij opvragen).

Agressie en geweld tegen werknemers met een publieke taak is ingrijpend voor het slachtoffer, familie en collega’s. Bovendien ondermijnt deze vorm van agressie het functioneren van de overheid. Een bijzondere risicogroep bestaat uit politieambtenaren. Zij hebben vaak te maken met een agressief publiek dat kan o.a. bestaan uit dronken, doorgesnoven, agressieve betogers, of verwarde personen. Het is dan zaak om in dergelijke situaties aan conflicthantering te doen. Dat is natuurlijk eenvoudiger gezegd dan deze daadwerkelijk toe te passen in een agressieve situatie in de grillige praktijk. Ga er maar aan staan wanneer de zaak uit de hand loopt of dreigt te lopen. Onlangs heeft de College of Policing, de Engelse Politieacademie, een mooie overzichtsstudie gemaakt hoe je met dergelijke conflictsituaties kunt omgaan. Welke effectieve interventies zijn voorhanden om te de-escaleren? Hoe kun je trachten om minimaal geweld te gebruiken? Tevens wordt een systematisch overzicht gepresenteerd welke factoren verhogend of de-escalerend werken in conflictsituaties met een agressief publiek. Naar mijn mening een handzame studie waar de Nederlandse politieorganisatie (maar ook andere beroepsgroepen) van kan leren.   

Bron

Dryer-Beers, Emily, Rob Braddock & Julia Wire (September 2020). Conflict management, what works and risk factors: Findings from two rapid evidence assessments. Ryton-on-Dunsmore: College of Policing, 65 pp.https://whatworks.college.police.uk/Research/Documents/Conflict_management_REA.pdf

Samenvatting

This report presents the findings of two rapid evidence assessments (REAs) conducted to inform the development of the College of Policing’s guidelines on conflict management. Policing is a physically demanding and potentially dangerous profession and the police routinely have to respond to, and deal with, conflict situations involving violent and aggressive people. In responding to such situations, officers and staff not only put themselves in potential danger but their actions can have an impact on public safety, trust and confidence in the police. The guidelines sought to provide recommendations for good practice on the most effective techniques to de-escalate and ‘slow down’ situations to help officers, staff and the public to stay safe.

To help ensure the practice recommendations were based on the best available evidence, reviews of the empirical evidence were carried out to answer the following questions:

• Review 1 – What is effective in minimising the need to use force in conflict situations?
• Review 2 – What increases or decreases the likelihood that a conflict situation will result in the use of force?

Force can be defined in many ways; it can sometimes include verbal force (ie, commands) as well as physical behaviour. In the context of this work, the term ‘force’ is used to describe physical force only. No restrictions were placed on the type of physical force included in this definition with the exception of the use of deadly force, which was considered out of scope for this review.

Main findings: What is effective in minimising the need to use force in conflict situations?

Review 1 aimed to understand what has been effective in managing potential conflict situations arising from everyday encounters with members of the public without resorting to the use of physical force. From 13,252 studies identified in the initial search, 23 met the inclusion criteria for this review. These were predominately non-police related studies. Eighteen studies focused on the impact of training interventions, most of which had broadly positive results. De-escalation or conflict management training appeared to be most effective in terms of increasing participants’ knowledge and confidence in dealing with aggression. Less is known about the impact on participants’ behaviour and using force in real world situations (rather than scenarios) and in becoming victims of actual assaults. Of the studies that reported at least some positive impact on behaviour change or actual violence and aggression, there were some common features. These include:

• a focus on how to control one’s own emotions and remain calm;
• teaching specific interpersonal communication skills;
• a focus on understanding the motivations of others and showing empathy;
• some element of scenario-based role-play or live simulation.

Main findings: What increases or decreases the likelihood that a conflict situation will result in the use of force?

Review 2 aimed to understand whether there are specific factors that are known to increase, or decrease, the likelihood that everyday police-public encounters will result in the use of physical force by, or against, the police. From 7,684 studies identified, 65 met the inclusion criteria for this review. Studies were included that explored factors associated with likelihood of force being used, as well as studies that explored factors associated with different types and severity of force. A large number of potential factors were identified, including factors relating to the person subject to police force, officer, the interaction, situation, community and organisation. The vast majority of these studies were US based, so caution is needed when transferring findings of these studies into a UK context.

Conclusions and implications

The evidence base for conflict resolution is fairly limited in relation to UK policing. The lack of a consistent approach to data collection in England and Wales has resulted in a gap in knowledge on whether there are specific factors that make it more or less likely that force will be used by, or against, police officers in this country. A large number of other factors have been found in evidence primarily from the US. In healthcare there is an emerging picture of how training in specific communication skills can help reduce assaults against staff, however the extent to which this knowledge can be transferred to the policing context remains unclear. The evidence we have identified is a good starting point for considering the future development of personal safety training, identifying some important key features. More information is now needed on what specific techniques should be taught, how they should be taught, for how long and how often, and what effect training has on officer and public safety.

Afsluitend

Hopelijk geeft bijgesloten overzicht kennis en houvast om dit probleem effectief aan te pakken. Zeker gezien de huidige COVID-19 situatie waarin er een bijna onmogelijk beroep wordt gedaan op werknemers in de rechtshandhaving. Een boos en gefrustreerd publiek kan voor grote problemen zorgen binnen de rechtshandhaving. Werknemers bij de politie vinden hun werk relatief steeds meer emotioneel veeleisend. Deze bevindingen zijn in overeenstemming met eerder onderzoek. In de afgelopen vier jaar is er sprake van een toegenomen emotionele belasting onder gespecialiseerd personeel met een publieke taak. Het is dan zaak om zoveel mogelijk te voorkomen dat deze werknemers in geweldssituaties terecht komen. Het blijkt dat er interventies bestaan om in dergelijke situaties te de-escaleren, bijgesloten onderzoekoverzicht verstrekt daar op evidentie gebaseerde kennis over.