Inleiding en context
Dinsdagochtend 6 oktober 2020 en opnieuw een ´kennisparel´ in jullie mailbox. Op 30 april jl. stuurde ik ´kennisparel´ no. 32 Research on body-worn cameras: What we know, what we need to know. Zeer recent verscheen een update van de beschikbare internationale kennis die op dit moment beschikbaar is over de effecten van het dragen van dergelijke camera´s door politie en andere rechtshandhavers. Omdat in Nederland de toepassing van dit middel op dit moment volop in de belangstelling staat heb ik besloten om deze ´state-of-the-art onderzoeksynthese´ te versturen als nieuwe ´kennisparel´.
Zoals blijkt uit de samenvatting van de bijgesloten onderzoeksynthese zijn de effecten niet echt om over naar huis te schrijven, sterker, ze vallen nogal tegen. Duidelijk is dat dergelijk onderzoek vaak context gebonden blijkt te zijn. De resultaten in Nederland naar het gebruik van deze ´bodycams´ zien er qua behaalde resultaten beter uit dan die uit bijgesloten onderzoeksynthese. Onderzoekresultaten uit andere landen zijn dan ook niet voor 100 procent door te vertalen naar, in dit geval, de Nederlandse situatie.
Echter, het vergelijken van Nederlands beleid en onderzoek met ontwikkelingen in andere landen is en blijft belangrijk om te bepalen hoe effectief het Nederlands beleid is op het terrein van criminaliteit en rechtshandhaving. Dit vooral omdat resultaten van wetenschappelijk onderzoek uit het buitenland en internationale vergelijkingen in Nederland naar mijn mening nog steeds een sterk onderbenutte bron van kennis vormen. Er is zo nog steeds sprake van een grote onbekendheid met wat bekend is. Dat wordt deels veroorzaakt omdat wij niet in staat zijn om kennis tijdig, op de juiste plek, het juiste moment, in de goede vorm, en begrijpelijk te laten landen. Hopelijk dragen de toegezonden ´kennisparels´ bij aan het ophogen van het gebruik van die bestaande kennis. Vandaag dus de beschikbare kennis rond de effectiviteit van het gebruik binnen de rechtshandhaving van zogenaamde ´bodycams´.
Bron
Lum, Cynthia, Christopher S. Koper, David B. Wilson, Megan Stoltz, Michael Goodier, Elizabeth Eggins, Angela Higginson & Lorraine Mazzerole (September 2020). Body‐worn cameras’ effects on police officers and citizen behavior: A systematic review. Campbell Systematic Reviews, vol. 16, no. 3, September, 40 pp. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/cl2.1112
Samenvatting
In the past decade, many law enforcement agencies have adopted the use of body-worn cameras (BWCs) to improve police conduct, accountability, and transparency, especially when it comes to using force. But it is not yet known whether BWCs actually reduce officers’ use of force. A new meta-analysis examined 30 studies of law enforcement use of BWCs and found that the way BWCs are being used may not substantially affect most behavior by officers or citizens, though restricting officers’ discretion in turning on and off BWCs may reduce police use of force.
The meta-analysis, by researchers at George Mason University (GMU), appears in Campbell Systematic Reviews, the journal of the Campbell Collaboration, an international, voluntary, nonprofit research network that publishes systematic reviews. This review is both an update and a more specific analysis of the literature on BWCs from the authors’ 2 019 review.
“Body-worn cameras are one of the most rapidly spreading and costly technologies used by police agencies today,” says Cynthia Lum, professor of criminology, law, and society at GMU, who led the study. “Amid high-profile officer-involved shooting incidents and protests, our review questions whether BWCs bring the expected benefits to the police and their communities: BWCs do not seem to affect officers’ or citizens’ behaviors in the ways initially hoped for by police leaders and citizens.”
Over the years, many citizens and community groups have supported adoption of BWCs, but some police and community members have expressed concern that BWCs might infringe on privacy, discourage citizens from reporting crimes, or cause officers to refrain from activities that may help prevent offending.
Using meta-analytic techniques to synthesize and analyze the magnitude of specific effects, researchers identified and examined 30 high-quality evaluations of BWCs published or available through September 2019, which contained 116 analyzed effects of BWCs across multiple outcomes. These outcomes included complaints against officers, use of force, assaults against officers, arrest activity, officers’ self-initiated activity, traffic stops and ticketing, field interviews and stop-and-frisks, calls for service, and incident reports.
“This review is critical to building the evidence base necessary for police agencies, municipalities, governments, and citizens to understand the best way to use BWCs,” said Asheley Van Ness, Arnold Ventures Director of Criminal Justice. “After a decade of using this technology, we’ve realized that asking the right questions is just as important as seeking the right answers.”
The meta-analysis concluded that substantial uncertainty remains about whether BWCs reduce officers’ use of force. However, variation in effects on use of force suggests that there may be conditions in which the cameras could be effective, although the authors suggest that more investigation is needed. Specifically, there is some indication that the use of BWCs were associated with less use of force when officers had no or limited discretion in activating these cameras. Yet even under these circumstances, results were inconclusive as to whether BWCs produced reductions that were statistically meaningful. The researchers also found that the effects of BWCs on the outcomes studied varied substantially across different contexts.
The review also found that overall, the way BWCs are currently used does not seem to affect other police and citizen behaviors in a significant or consistent manner, including officers’ self‐ initiated activities (including traffic stops and stop-and-frisks) or arrest behaviors. Nor do BWCs have clear effects on citizens’ calls to police, or on assaults or resistance against officers.
The meta-analysis shows that BWCs can reduce the number of citizen complaints against police officers, but it is unclear whether this finding signals an improvement in the quality of interactions between police and citizens or a change in reporting. Research has not addressed whether BWCs strengthen police accountability systems or relationships between police and citizens.
“Law-enforcement agencies that have or plan to acquire BWCs and the communities they serve should temper their expectations about the cameras’ effectiveness,” suggests Christopher Koper, associate professor of criminology, law, and society at GMU, who co-authored the study. “Police agencies should continue to test the ways police and citizens might benefit from using BWCs. Determining how to use cameras to reap long‐term gains of strengthening organizational accountability may be a better investment than the more short‐term gains we measured.”
Afsluitend
Zoals eerder opgemerkt, de effectiviteit van het dragen en gebruik van deze BWCs valt nogal tegen. Opvallend is dat de resultaten in Nederland in vergelijking met die van de bijgesloten onderzoeksynthese als meer positief en effectief zijn te beoordelen. Onderzoek van Sander Flight uit 2019 maakt dat duidelijk, die onderzoeken zijn te downloaden vanaf: https://www.politieenwetenschap.nl/publicatie/politiewetenschap/2019/evaluatie-bodycams-landelijke-eenheid-334/ en https://www.politieenwetenschap.nl/publicatie/politiewetenschap/2019/focus-evaluatie-pilot-bodycams-politie-eenheid-amsterdam-329/
Ondanks de wisselende resultaten in verschillende landen zullen bodycams de komende jaren veelvuldig worden toegepast in de rechtshandhaving. Het is daarom zaak om die ontwikkeling blijvend te beoordelen op de positieve en negatieve effecten. Gedegen proces- en effectevaluatieonderzoek is dan noodzakelijk om die kennisaccumulatie op een hoger niveau te krijgen. En het is uiteraard zaak om ook kennis te nemen van de kritiek van onderzoekers onderling op de resultaten en conclusies op bestaande onderzoeksyntheses, zie bijvoorbeeld: https://link.springer.com/article/10.1007/s12103-020-09518-4 (artikel heb ik ter informatie bijgesloten).
