Inleiding en context
Maandagochtend 25 januari 2021, het was gisteren bijna overal na negen uur ´s-avonds opvallend stil op straat. Hoewel, er in een aantal steden flink wat rellen zijn uitgebroken. Er is sprake van COVID-19 hooliganisme. Een nieuwe uitdaging voor de overheid en vooral politie om hier mee om te gaan. Hierbij kan geleerd worden van een al wat oudere studie van Bureau Beke, ´Rellen om te rellen´: https://bureaubeke.nl/doc/pkenpw/bw.politiekunde25_Rellen_om_te_rellen.pdf Nu maar hopen dat deze draconische maatregel een verschil maakt voor wat betreft het terugdringen van het COVID-19 virus.
Maar nu naar de ´kennisparel´ van vanochtend. Vandaag een overzichtsartikel over de mate hoe wordt omgegaan met lichamelijke en psychische schade bij slachtoffers van mensenhandel. Het gaat dan in het bijzonder om de wijzen waarop deze slachtoffers in feite omgaan met de ellende die voortvloeit uit het ondergane slachtofferschap. Onder de verzamelnaam ´resilience´ wordt gekeken op welke wijze het herstel of het omgaan met dat slachtofferschap tot stand komt. Hoe herpakt men zich? Er is sprake van opvallende gelijkenissen waarmee bijvoorbeeld slachtoffers van geweldsmisdrijven leren omgaan met het ondergane slachtofferschap. Eerder verstuurde ik een ´kennisparel´ over goede en veelbelovende aanpakken bij het verlenen van hulp aan slachtoffers van misdrijven: https://prohic.nl/2020/05/08/8-mei-2020-what-works-in-supporting-victims-of-crime-a-rapid-evidence-assessment/ Toch is er sprake van een aantal verschillen in vergelijking met de uitkomsten van die studie die specifiek blijkt te werken bij slachtoffers van mensenhandel. Hierbij spelen in het bijzonder onderhouden van positieve interpersoonlijke relaties een significante rol.
Bron
Knight, Logan, Yitong Xin & Cecilia Mengo (January 2021). A Scoping Review of Resilience in Survivors of Human Trafficking. Trauma, Violence and Abuse, 20 January, pp. 1-15. https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/1524838020985561
Samenvatting
Resilience is critical among survivors of trafficking as they are mostly vulnerable populations who face multiple adversities before, during, and after trafficking. However, resilience in survivors of trafficking is understudied. This scoping review aims to clarify the current state of knowledge, focusing on definitions of resilience, how resilience has been studied, and factors associated with resilience among survivors. Five databases were searched using key words related to trafficking and resilience. Studies were included if they were published in English between 2000 and 2019 and focused on resilience with the study design including at least one of these four features: (a) use of standardized measures of resilience, (b) qualitative descriptions of resilience, (c) participants were survivors or professionals serving survivors, and (d) data sources such as case files or program manuals directly pertained to survivors. Eighteen studies were identified. Findings indicated that resilience was primarily described as emergent from interactions between the survivor and the environment. Resilience in trafficking appeared largely similar to resilience in other kinds of victimization. Nonetheless, trafficking survivors also may display resilience in alternative ways such as refusing treatment. Positive interpersonal relationships were the most commonly mentioned resilience factor. In addition, current research lacks studies featuring longitudinal designs, interventions, participatory methods, types of trafficking other than sexual trafficking, and demographic characteristics such as age, gender, and national origin. Future research needs to establish definitions and measures of resilience that are culturally and contextually relevant to survivors and build knowledge necessary for designing and evaluating resilience-enhancing interventions.
Policies that will promote survivor resilience will therefore be policies that address many interrelated issues of social justice and create equal opportunities for accessing resources and belonging for all survivors. Improving the ability of human trafficking policies to impact resilience would involve the principles of strengths-based policy making processes that seek to enhance the strengths and resources of individuals’ environments to help them better achieve their goals.
Afsluitend Van mensenhandel wordt gesproken wanneer mensen worden uitgebuit of onder dwang bepaalde dingen moeten doen waarvoor ze niet kiezen en waar andere mensen van profiteren. Het gaat bijvoorbeeld om: onder minimumloon laten werken via gedwongen arbeid, gedwongen criminaliteit of dwingen tot prostitutie. De uitbuiting kan samengaan met dwang, geweld, chantage en misleiding. In Nederland is mensenhandel één van de beleidsprioriteiten binnen justitie en politie. Het Expertisecentrum Mensenhandel en Mensensmokkel (EMM) verzamelt informatie, kennis en ervaring over mensensmokkel en mensenhandel. Het EMM ontvangt vanuit vele verschillende organisaties signalen van mensenhandel, waaronder Inspectie- en opsporingsdiensten, Kamer van Koophandel, de IND en CoMensha. Ook (internationale) signalen uit diverse andere kanalen ontvangt het EMM. Jaarlijks verzamelt het EMM ongeveer 4.000 signalen van mensenhandel. Een aantal van deze signalen wordt na analyse en aanvulling met de nodige informatie periodiek met aangesloten partners en de landelijk officier mensenhandel besproken. Trends op het gebied van mensenhandel bespreken ze ook tijdens dit overleg en indien nodig worden meldingen daarna doorgespeeld voor nader (opsporings)onderzoek. Geïnteresseerden kunnen de website van het EMM hier raadplegen: https://www.wegwijzermensenhandel.nl/organisatieprofielen/ExpertisecentrumMensenhandelenMensensmokkelEMM.aspx
