Inleiding en context
Goede morgen, vrijdag 19 februari 20221, qua temperatuur ligt een schitterende week in het verschiet. Geniet er allemaal van, maar blijf alert op het COVID-19 virus. Vanochtend een ´kennisparel´ over het vermogen van slachtoffers om na een soms lange periode van huiselijk geweld te herstellen. Op basis van 26 verschenen wetenschappelijke artikelen wordt op systematische wijze vanuit het perspectief van de slachtoffers beschreven op welke wijze en onder welke omstandigheden slachtoffers hun leven weer oppakken en herstellen.
Op 23 december jl. verstuurde ik een ´kennisparel´ over het verschijnen van de Prevalentiemonitor Huiselijk Geweld en Seksueel Geweld (PHGSG): https://prohic.nl/2020/12/23/142-23-december-2020-prevalentiemonitor-huiselijk-geweld-en-seksueel-geweld-2020/ Het heeft mij wat verwonderd dat er nauwelijks aandacht is geweest naar aanleiding van de uitkomsten van deze slachtofferenquête. Meten is namelijk weten en dat geldt zeker wanneer er uitspraken worden gedaan over criminaliteitsfenomenen. De monitor geeft een uniek beeld omtrent de mate van slachtofferschap onder de Nederlandse bevolking van 16 jaar en ouder van huiselijk geweld en seksueel geweld. De situatie in Nederland is vrij uniek te noemen voor wat betreft het gehanteerde instrument. Investeren in dergelijke monitors is de basis om rationeel en effectief beleid rond criminaliteit en rechtshandhaving te kunnen voeren. Het biedt basisinformatie om gericht preventief beleid te voeren en om praktisch maatregelen te nemen. Opnieuw een bewijs dat beschikbare kennis een belangrijke rol kan spelen bij de allocatie van expertise en financiële middelen om, in dit geval, huiselijk geweld en seksueel geweld te voorkomen.
Maar goed, nu naar de bijgesloten ´kennisparel´ van vandaag. Het herstel of genezing van slachtofferschap van huiselijk geweld bestond uit (1) traumabewerking en heronderzoek , (2) omgaan met negatieve ervaringen, (3) het zelf opnieuw opbouwen van het dagelijkse leven, (4) contact maken met anderen, en (5) hoop en kracht herwinnen. ‘Verschuivingen’ of ‘keerpunten’ in het leven zijn belangrijke karakteristieken die genezing bevorderen. Bijgesloten overzicht behandelt de implicaties voor toekomstig onderzoek, beleid en praktijk. Verder wordt specifiek aandacht gevraagd voor de noodzaak om onze kennis van alternatieve herstelpaden en mechanismen voor genezing en herstel van slachtofferschap verder vorm te geven.
Bron
Sinko, Laura, Richard James & Kathryn Hughesdon (February 2021). Healing After Gender-Based Violence: A Qualitative Metasynthesis Using Meta-Ethnography. Trauma, Violence & Abuse, 12 February, pp. 1-20. https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/1524838021991305
Samenvatting
Gender-based violence (GBV) is a global health concern and human rights issue. GBV is violence perpetrated against a person due to the power dynamics related to gender and can encompass such acts as intimate partner violence, sexual violence, child abuse, and stalking. While anyone can experience GBV, women face extremely high rates. For example, in the United States, it is estimated that one in four women has been exposed to GBV in some form throughout their lifetime. These numbers highlight the epidemic of GBV, which disproportionately impacts women of color, lesbian, gay, bisexual, transgender, and queer or questioning (LGBTQ+) individuals, and women with disabilities.
The range of negative psychological and physical outcomes associated with GBV has been well-documented, including increased risk of depression, anxiety, substance use disorders, suicidality, chronic pain syndromes, gynecological disorders, gastrointestinal disorders, and sexually transmitted infections, among others. In particular, those who experience GBV at the hands of someone they know, for example, an intimate partner, may be at higher risk for these physical and mental health outcomes. Less is known about the healing processes beyond the alleviation of symptom burden in GBV survivors, particularly from the perspective of survivors. Thus, the purpose of this review is to synthesize the current scientific literature to date to understand the recovery process after GBV through the eyes of women who have experienced it firsthand.
Gender-based violence (GBV) is a significant violation of human rights, requiring specific understanding of how individuals heal and recover after these experiences. This article reports on findings of a qualitative metasynthesis that examined the nature of healing after GBV through the perspectives of female-identifying survivors. Empirical studies were identified by a search of peer-reviewed articles via electronic databases. Studies were included for review if they were available in the English language, reported on qualitative studies that directly engaged female-identifying survivors of GBV, and were aiming to understand the GBV healing journey, process, or goals. After our initial search, 1,107 articles were reviewed by title and abstract and 47 articles were reviewed for full text. Twenty-six peer-reviewed articles were included for the review and were analyzed using meta-ethnography. Key findings included the recovery journey as a nonlinear, iterative experience that requires active engagement and patience. Healing was composed of (1) trauma processing and reexamination, (2) managing negative states, (3) rebuilding the self, (4) connecting with others, and (5) regaining hope and power. “Shifts” or “turning points” are also mentioned which catalyzed healing prioritization. This article aggregates and examines the scientific literature to date on GBV healing and provides articulation of the limitations, gaps in evidence, and areas for intervention. The article considers implications for future research, policy, and practice and, in particular, focuses our attention on the need to expand our knowledge of alternative recovery pathways and mechanisms for healing.
Afsluitend
Sinds 1984 wordt in Nederland met subsidie van de Rijksoverheid hulp geboden aan slachtoffers van misdrijven. Naast uitkeringen sinds 1976 uit het Schadefonds Geweldsmisdrijven gaat het om de praktische, juridische en emotionele opvang en ondersteuning van slachtoffers en hun directe omgeving. Dat geldt ook voor de laatste jaren ingevoerde mogelijkheden om schade te verhalen op daders en om te participeren in het strafproces via spreekrecht en de schriftelijke slachtofferverklaring. In de beginperiode was vooral sprake van ‘de arm om de schouder’. Nu willen slachtoffers door justitie, politie en rechterlijke macht ook ‘erkend en herkend’ worden. In dit alles speelt Slachtofferhulp Nederland de centrale rol: https://www.slachtofferhulp.nl/ Ok hulp aan slachtoffers van huiselijk geweld heeft een grote bloei laten zien in Nederland. Hoe staat het met de effectiviteit van die verleende hulpverlening en ondersteuning? Wat werkt en wat werkt niet? Bijgesloten overzichtsstudie geeft daar vanuit het perspectief van het slachtoffer een systematisch antwoord op.
