Inleiding en context
Goede morgen allemaal, het is vandaag donderdag 15 april 2021. Vanuit mijn raam zie ik de kersenbloesem zich steeds weelderiger ontwikkelen. Dat geeft de burger moed in deze toch wel onzekere tijden. De bomen en de vogels laten zich in ieder geval niet ontmoedigen en dat is mooi om te zien. Vandaag een ´kennisparel´ over de effecten van het preventieprogramma ´Comunities That Care´. Communities That Care ( CTC ) is een preventieprogramma dat oorspronkelijk in de VS is ontwikkeld. CTC is een op samenwerking gebaseerd preventieprogramma dat gebruikmaakt van een volksgezondheidsbenadering om probleemgedrag bij jongeren zoals geweld, criminaliteit, schooluitval en middelenmisbruik te voorkomen. Met behulp van strategisch overleg, training en op onderzoek gebaseerde methoden is CTC ontworpen om belanghebbenden (inwoners van buurten) en behandelaars te ondersteunen bij het toepassen interventies. Het betreft hier vooral risico- en beschermende factoren en interventies waarvan bewezen is dat ze een verschil maken bij het bevorderen van een gezonde ontwikkeling van jongeren om zo de specifieke problemen waarmee zij worden geconfronteerd zo effectief mogelijk aan te pakken.
De zogenaamde ´Social Development Strategy´ richt zich op het versterken van beschermende factoren die jongeren kunnen weerhouden van probleemgedrag en een positieve ontwikkeling van jongeren bevorderen. CTC is gebaseerd op rigoureus onderzoek op het gebied van maatschappelijk werk, volksgezondheidsaspecten, psychologie, onderwijs, medische aspecten, criminologie en organisatieontwikkeling. Het betrekt individuen uit de directe leefomgeving van jongeren die belang hebben bij een gezonde toekomst voor die jongeren en stelt prioriteiten voor interventies op basis van de uitdagingen, mogelijkheden en sterke punten van die leefomgeving. Duidelijke en meetbare resultaten worden longitudinaal bijgehouden om de voortgang te bepalen en om verantwoording af te leggen voor de financiële investeringen. Het gebruikte conceptuele model ziet er als volgt uit:
Bron
Kuklinski, Margaret R., Sabrina Oesterle, John S. Briney & J. David Hawkins (April 2021). Long-term Impacts and Benefit–Cost Analysis of the Communities That Care Prevention System at Age 23, 12 Years After Baseline. Prevention Science, 10 April, pp. 1-12.
https://link.springer.com/article/10.1007/s11121-021-01218-7
Samenvatting
This study estimated sustained impacts and long-term benefits and costs of the Communities That Care (CTC) prevention system, implemented and evaluated in a longitudinal cluster-randomized trial involving 24 communities in seven states. Analyses utilized reports from a longitudinal panel of 4407 participants, followed since the study’s baseline in grade 5, with most recent follow-up 12 years later at age 23. Impacts on lifetime abstinence from primary outcomes of substance use and antisocial behavior were estimated using generalized linear mixed Poisson regression analysis, adjusted for individual and community-level covariates. Possible cascading effects on 4-year college completion, major depressive disorder, and generalized anxiety disorder through age 23 were evaluated as secondary outcomes.
CTC had a statistically significant global effect on primary outcomes and also on combined primary and secondary outcomes. Among primary outcomes, point estimates suggested absolute improvements in lifetime abstinence of 3.5 to 6.1% in the intervention arm and relative improvements of 13 to 55%; 95% confidence intervals revealed some uncertainty in estimates. Among secondary outcomes, 4-year college completion was 1.9% greater among young adults from intervention communities, a 20% relative improvement. Mental health outcomes were approximately the same across trial arms. Although CTC had small sustained effects through age 23, benefit–cost analyses indicated CTC was reliably cost beneficial, with a net present value of $7152 (95% credible interval: $1253 to $15,268) per participant from primary impacts and $17,919 ($306 to $39,186) when secondary impacts were also included. It remained cost beneficial even when impacts were adjusted downward due to the involvement of CTC’s developer in the trial. Findings suggest that broader dissemination of CTC could improve public health and individual lives in the long term and generate positive net benefits to society.
Afsluitend
De veranderingstheorie van CTC veronderstelt dat het 2 tot 5 jaar duurt om effecten op risicofactoren op gemeenschapsniveau te observeren en 5 of meer jaar om effecten op delinquentie of middelengebruik bij adolescenten te observeren. De bevindingen uit het bijgesloten onderzoek van CTC zijn veelbelovend te noemen en suggereren dat CTC de gebruikelijke ontwikkelingstoename van de risicoblootstelling van adolescenten vertraagt. Ook vanuit kosten-baten perspectief blijkt het programma effectief te zijn. Deze resultaten staan haaks op een Nederlandse evaluatie: https://www.verwey-jonker.nl/wp-content/uploads/2020/07/Communities-that-Care-in-Nederlandse-steden_2569_web-2.pdf Deze evaluatie van het Verwey-Jonker Instituut beschrijft de resultaten van een vierjarige onderzoek naar de impact van CTC.
Aan het onderzoek namen professionals, beleidsmedewerkers en 5600 jongeren uit experimentele en controlewijken van vijf Nederlandse gemeenten deel. De hoofdvragen waren (1) wat zijn de uiteindelijke effecten van CTC op het gedrag van jongeren en (2) welke veranderingen brengt het programma teweeg in de werkwijze van gemeentebesturen en professionals in steden en wijken. Uit het onderzoek blijkt dat de CTC-systematiek er in Nederland niet in slaagt om het gedrag van jongeren te beïnvloeden. Gedragsverandering bij jongeren door preventieve interventies is een kwestie van lange adem. Er zijn wel duidelijke resultaten in de samenwerking tussen stedelijke partijen en hun werkwijze. Tja, resultaten van onderzoek kunnen onderling verschillen, dat blijkt maar weer het geval te zijn. Een bijgevoegde bijdrage om in ieder geval van te leren.
