Inleiding en context
Goede morgen, het is vandaag 4 mei 2021. Vanavond dodenherdenking en morgen het vieren van de bevrijdingsdag. Een prachtige traditie die de nodige stof geeft tot nadenken. Maar nu naar de ´kennisparel´ van vanochtend, dat is een wat afwijkende, dit keer niet over het grote thema criminaliteit en rechtshandhaving maar over de effecten op werknemers van het thuiswerken / telewerken en het doorbrengen in het digitale kantoor aan huis. Voor miljoenen Nederlanders en Europeanen de ´nieuwe werkelijkheid´ van de afgelopen alweer veertien maanden. Wat voor gevolgen heeft de nieuwe werkwerkelijkheid op ons gedrag, ons geestelijk welzijn, welke negatieve en positieve effecten zijn waarneembaar en hoe staat het met de monitoring en controle op het werk? Allemaal relevante vragen binnen de Nederlandse context. Trouwens, dit is ook wel een leuk weetje, ruim 1 miljard mensen wereldwijd weigeren om zich te laten vaccineren: https://news.gallup.com/poll/348719/billion-unwilling-covid-vaccine.aspx?utm_source=news&utm_medium=email&utm_campaign=global_vaccines_invite_may_05032021&utm_term=report&utm_content=find_out_more_cta_1&elqTrackId=60ca7b3e24314d159d1406fc0601277b&elq=cd56f94ffca94691aa97ee12346d65b7&elqaid=6526&elqat=1&elqCampaignId=1369
Bron
Samek Lodovici, Manuela et al. (April 2021) The impact of teleworking and digital work on workers and society: Special focus on surveillance and monitoring, as well as on mental health of workers. Luxembourg: European Parliament, Committee on
Employment and Social Affairs, Policy Department for Economic, Scientific and Quality of Life Policies, 174 pp. https://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/STUD/2021/662904/IPOL_STU(2021)662904_EN.pdf
Samenvatting
The aim of the study is to analyse the trend towards the increased use of remote (teleworking) work, and to assess its impact on workers and on society and the consequent challenges in terms of policy[1]making, in order to identify possible policy actions that could be taken at EU level. The study uses ‘Telework and ICT-based mobile work’ (TICTM) as defined in Eurofound (2020a): ‘any type of work arrangement where workers work remotely, away from an employer’s premises or fixed location, using digital technologies such as networks, laptops, mobile phones and the internet’. The study focuses on home-based telework which is at the centre of the current debate. Platform work and digital work at the usual workplace are not part of the study. The study is structured in 5 chapters, each providing evidence to answer the following research questions and provide indications on the risk areas where EU level intervention could be relevant:
- RQ1: What has changed due to the COVID-19 pandemic in teleworking and ICT-based mobile working? What are the main expected trends in the medium to long term(Chapter 2)?
- RQ2: What are the potential positive/negative effects of TICTM for workers, employers and society overall (Chapter 3)?
- RQ3: How are national and EU institutions and the social partners addressing the challenges posed by these new forms of employment (Chapter 4)?
- RQ4: What conclusions can be drawn and recommendations formulated as regards the key risks and gaps in policy making resulting from the increasing use of teleworking? What role could EU Institutions have in enhancing the positive aspects of teleworking and mitigating the negative ones (Chapter 5)?
The study is based on the triangulation of quantitative and qualitative data and information resulting from a review of academic literature and policy documents and findings resulting from fieldwork. Field work included: i) online interviews with representatives of EU and international institutions and associations; ii) a web survey, answered by 156 EU and national stakeholders; and iii) five country case studies involving desk research and interviews to national stakeholders. The selected countries are representative of different types of EU Member States with regard to the use of and the approach to TICTM: Finland, Germany, Ireland, Italy, and Romania.
Afsluitend
De uitbraak van COVID‐19 heeft een drastische impact op ons werk en werkgelegenheid. Kwesties van controle, toezicht en geestelijk welzijnkrijgen een geheel nieuwe betekenis en dimensie. De impact van de COVID‐19-crisis op het werkende leven is enorm. Toen het virus zich in de eerste maanden van 2020 over de hele wereld verspreidde, waren we al snel getuige van fundamentele veranderingen in ons werk en sociaal leven. Over de hele wereld waren miljoenen werknemers plotseling werkloos of moeste zich aanpassen aan de nieuwe werkelijkheid. De volledige economische impact van de pandemie moet nog worden bepaald, maar deze zal aanzienlijk zijn. De werkplek lijkt in de toekomst een tot een geheel andere omgeving te ontwikkelen zoals was voor de COVID-19 epidemie.
Rampen en epidemieën verstoren de aard van het werk en creëren een cultuur waarin veranderende prioriteiten voor individuen, organisaties binnen de voor hen bredere context een gegeven zijn. Het zoeken naar nieuwe kansen bevordert een herbeoordeling van de ruimtelijke configuratie van het werk en de adoptie van nieuwe manieren van werken ‘. In bijgesloten ´kennisparel´ wordt onderzocht hoe de inhoud van het werk er in de toekomst uit zal zien. Dit kan ons helpen om de technologische veranderingen te begrijpen waarmee de arbeidswereld wordt geconfronteerd. Voor velen is deze werkintensivering het nieuwe normaal geworden en heeft het veel werknemers het gevoel gegeven dat ze altijd ‘online’ en ‘beschikbaar’ moeten zijn, aangezien de traditionele uitoefening van managementcontrole gebaseerd is op de aanwezigheid en de zichtbaarheid werknemers. Een rapport dat in ieder geval ´food for thought´ geeft.
