Inleiding en context
Vrijdag 14 augustus 2020, de laatste werkdag van deze week is een feit. Zo vlak voor het weekeinde weer wat leesvoer via alweer de 94e ´kennisparel´. Dit keer een zogenaamd ´protocol´ dat inzicht biedt hoe een onderzoeksynthese tot stand komt. Meestal stuur ik het eindproduct, de onderzoeksynthese zelf, maar deze keer dus het protocol. Dat doe ik omdat naar mijn mening bijgesloten protocol inhoudelijk zeer interessant is en over een onderwerp gaat waar in de praktijk momenteel veel de aandacht naar uit gaat: ´Experiential peer support and its effects on desistance from delinquent behavior´ . Deze bestaande kennis kan dus helpen om bijvoorbeeld in de vier grote steden experimenten op te starten of te ondersteunen.
Het betreft hier interventies waarin ex-gedetineerden en / of personen die hun criminele carrière vaarwel hebben gezegd (desisters) een belangrijke rol spelen om actieve daders er toe te bewegen hun criminele carrière vaarwel te zeggen. Er worden hiervoor ook wel termen gebruikt als ´positive role models´ / ´peer support´ ´mentoring projects´. Schematisch ziet een dergelijke interventie er als volgt uit:
Ook in Nederland wordt op dit moment gekeken hoe bijvoorbeeld gestimuleerd kan worden om actieve (jonge) deelnemers binnen de georganiseerde criminaliteit afscheid te laten nemen van hun criminele carrière binnen de drugsindustrie. Bijgesloten protocol geeft daartoe suggesties om dat te bewerkstelligen. Het is dus zaak om kennis te nemen van dit protocol bij de opzet en implementatie van dergelijke initiatieven. Maar goed, hoe ziet dat protocol er nu uit?
Bron
Lenkens, Margriet, Frank J. van Lenthe, Loïs Schenk, Tessa Magnée, Miranda Sentse, Sabine Severiens, Godfried Engbersen & Gera E. Nagelhout (May 2019). Experiential peer support and its effects on desistance from delinquent behavior: Protocol paper for a systematic realist literature review. Systematic Reviews, vol. 8, no. 119, pp. 1-14. https://systematicreviewsjournal.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13643-019-1036-2
Samenvatting
Experiential peers are increasingly involved in the development and delivery of interventions for individuals who are engaged in delinquent behavior. Experiential peer support, which is the provision of support to an individual engaged in delinquent behavior by someone who has previously also practiced such behavior, is one such application. Little is known, however, about its effects on desistance, or the mechanisms that explain these effects. On the basis of theoretical papers, program descriptions, and interviews with experts, we developed an initial program theory. We propose seven mechanisms that might play a role in the (potential) effects of support by experiential peers: (1) empathy and acceptance, (2) social learning, (3) social bonding, (4) social control, (5) narrative and identity formation, (6) hope and perspective, and (7) translation and connection. In addition, in this protocol paper, we describe the methods of a systematic realist literature review that will be conducted in order to investigate the evidence base for this program theory.
The study described in this protocol paper is a realist review, which is a suitable approach to study complex interventions and fits the explanatory purpose of the study. We outline the steps to be taken for the systematic realist review, including the selection and assessment of studies and the methods for synthesizing the findings.
Investigating the effects and the underlying mechanisms of support by experiential peers for individuals with delinquent behavior is relevant because the forensic setting has some unique features, and the involvement of service users might create even more tension than in other settings due to stigma and perceived risks. The findings that will be reported in the realist review will contribute to the knowledge of the effects of support by experiential peers and will provide insight into which aspects remain to be studied. It might also provide formal care institutions with guidance on whether to involve experiential peers in the delivery of their services and the conditions under which these interventions are likely to lead to positive results.
Individuals who have demonstrated delinquent behavior tend to be considered a difficult-to-reach population, due to the partly concealed nature of their behavior and their rejection of help. Criminal participation peaks during late childhood and adolescence, and most individuals tend to desist from delinquent behavior in early adulthood. However, longitudinal studies show multiple trajectories, indicating that although this behavior is largely normative and limited to adolescence, for a part of the population, the involvement in delinquent behavior is more severe and persistent. For these individuals, desistance might not be such an obvious development. It is therefore relevant to investigate interventions developed to stimulate, accelerate, or support this desistance process.
Afsluitend
Eerder verstuurde ik al ´kennisparel´ nummer 52 Desistance from Offending in the Twenty-First Century. Daarin wordt een systematische beschrijving gegeven wat de huidige inzichten uit de wetenschap ons vertellen over de mechanismen die ten grondslag liggen aan het beëindigen van een levensstijl waar criminaliteit een belangrijk onderdeel van vormt. Jong volwassenen die zich in deze fase van beëindiging bevinden laten een stabiele of versterkende impuls van controle of zelfbeheersing zien. Dit in tegenstelling tot de populatie jongeren die antisociaal gedrag blijven vertonen. Verbeteringen van de impulscontrole hangen samen met ´de rijping´ van het ‘cognitieve zelfcontrole systeem’.
De inzet van ex-gedetineerden en personen die hun criminele levensstijl hebben beëindigd kunnen bijdragen aan het (versneld) uittreden uit een criminele carrière. Bijgesloten protocol geeft daartoe goede inzichten hoe dit vorm te geven. Uiteraard blijft er altijd een kleine groep van zogenaamde ´persistenten´ over die van hun leven letterlijk een criminele carrière maken. Dat blijft voor de hulpverlening / reclassering een vaak hardnekkige groep waar slechts met grote inspanning succes kan worden behaald. Dat siert uiteraard de mensen die zich daar dagelijks mee bezig houden, want het is nooit te laat om een criminele carrière om te buigen. Ten slotte, om enige indruk te geven over welke jongeren we het hebben, bijgesloten een mooi artikel waarin 23 ´at risk jongeren´ hun levens beschrijven en oplossingen aandragen om het criminele pad te verlaten. Een extraatje dus zo vlak voor het weekeinde.
