Inleiding en context
Vandaag 14 juli 2020, altijd weer een mooie nationale feestdag in Frankrijk. Helaas zonder een Tourrit dit jaar. Maar goed, als schrale troost een nieuwe ´kennisparel´. Dit keer een analyse over geweldscriminaliteit in London: Violence in London: what we know and how to respond. Het onderzoek is uitgevoerd door onderzoekers werkzaam binnen het Behavioural Insights Team, één van mijn favoriete organisaties op het terrein van ‘’nudging’’ en gedragseconomie. Het loont zeer de moeite om eens kennis te nemen van de werkzaamheden die zij uitvoeren: https://www.bi.team/ Bijgesloten onderzoek biedt veel aanknopingspunten voor de aanpak van geweld in Nederlandse steden. Aan de orde komt o.a. de aanpak van ‘’messencriminaliteit’’ (zie ook kennisparel nummer 6), de aanpak van wapengeweld (zie ook kennisparel 26 over Kennisinventarisatie extreem geweld en criminele vuurwapenhandel), de scheve verdeling en concentratie van geweld in London (zie ook kennisparel 4, de wet van criminaliteitsconcentratie). Verder wordt een overzicht gegeven van effectieve interventies en maatregelen tegen geweld (zie ook kennisparel 46, An analysis of indicators of serious violence). Maar nu naar het bijgesloten document, wat zijn daar de kernuitkomsten van, en meer belangrijk, wat kunnen wij daar in Nederland van leren?
Bron
Wieshmann, Handan, Matthew Davies, Ollie Sugg, Sophie Davis & Simon Ruda (2020). Violence in London: what we know and how to respond. London: Behavioural Insights Team, 77 pp. https://www.bi.team/wp-content/uploads/2020/02/BIT-London-Violence-Reduction.pdf
Samenvatting
We have worked with the Mayor of London’s Violence Reduction Unit to carry out the first ever capital-wide assessment of violence. In our new report we bring together data analysis and new research from leading academics to complement the voices of London’s communities with evidence of large-scale patterns and trends to inform decision making. We also present the evidence on what works to prevent violence so policy makers can incorporate insights about what has previously been effective and why into new or existing programmes, and make commissioning decisions based on a good understanding of what we do and do not know.
Though it plays a vital part, the criminal justice system alone cannot prevent violence and its consequences. A different approach is needed. One that seeks to understand the underlying drivers of violence, and can bring public sector agencies together with communities to address them. The London Violence Reduction Unit (VRU) was set up in 2018 to drive this change in approach. Its goal is twofold: firstly, to stabilise and reduce violence in the short term; secondly, to understand the underlying causes of violence and coordinate London’s communities and public organisations to address those causes in the longer term. Last year, the VRU commissioned the Behavioural Insights Team (BIT) to develop a Strategic Needs Assessment to inform its approach to violence prevention in London. Strategic Needs Assessments are typically used in health and social care to identify the current and future health needs of local populations to inform and guide the planning of services within a local authority area. Some of the most important outcomes:
Last year, violence in London cost £3 billion; After almost a decade of decline, violence in London has increased in recent years; Violence in London is highly geographically concentrated; The majority of London’s neighbourhoods have not experienced increases in violence between 2013 and 2017 and violence actually decreased in many areas over this period; Neighbourhoods that have suffered high levels of violence are also likely to have higher levels of deprivation; However, levels of community cohesion and social trust have a protective impact against violence; The 2008 recession, along with subsequent reductions in public spending, is likely to have increased the vulnerability of some London neighbourhoods to violence; The effect of these changes in labour market conditions and public sector safety nets may have been compounded by changes in drug markets. And finally, The VRU, as a new body independent from London’s statutory agencies and councils, can play an enabling role in driving effective partnership working. To achieve this it can help to remove the barriers to partnership working (such as lack of shared space for meeting and different working patterns); take steps to break down cultural differences and increase cohesion across agency boundaries; and embed feedback loops to sustain multi-agency partnerships (for example feeding back how data collected in one organisation is used by another to prevent violence).
Afsluitend
Tja, dat biedt toch echt een groot aantal aanknopingspunten voor de buurtaanpak van geweld in de Nederlandse situatie (waaronder ondermijning, rekrutering, messengeweld, en crimineel groepsgedrag van jeugdigen, drill rap: https://www.youtube.com/watch?v=ZRo48zg2iyU). Opvallend zijn ook de bevindingen zoals concentratie van slachtofferschap, wapengeweld, werkzame interventies tegen geweldscriminaliteit, en rekruteringsmechanismen waar al eerdere ‘’kennisparels’’ over gestuurd zijn. Kortom: ook van deze bijgesloten parel valt weer veel van te leren. Het wiel hoeft niet altijd opnieuw te worden uitgevonden, en zeker niet een vierkant wiel. Doe er je voordeel mee zou ik zeggen. En: Vive la France!
