Inleiding en context
Vrijdag 12 juni alweer. Bijna weekeinde, dus wat leesvoer kan dan geen kwaad. Vandaag een mooie ´kennisparel´ over ´evidence based policing´, in 45 kleine stukjes. Eigenlijk een handboek over op evidentie gebaseerd politiewerk, waar de Nederlandse politiepraktijk zeker wat aan kan hebben. Veel van de werkzame ´recepten´ die in dit handboek worden beschreven zijn deels ook van toepassing op de Nederlandse politiepraktijk.
Effectief politieoptreden wordt gekenmerkt door een specifiek en geconcentreerde aanpak: selectie en focus zijn de belangrijkste kenmerken. Er bestaan geen handboeken of panklare recepten die aangeven wat wel of niet werkt bij de aanpak van criminaliteit. Wel is de laatste decennia steeds meer inzicht verkregen in welke richting gezocht moet worden om criminaliteit succesvol tegen te gaan. Kennis nemen van dergelijke inzichten is dan ook een must voor iedereen die betrokken is bij de preventie en reductie van criminaliteit en onveiligheid.
De belangrijkste les is dat een effectieve aanpak vooral een gerichte aanpak is. Gerichtheid ten eerste wat betreft het probleem dat aangepakt dient te worden. Anders gezegd, een beleid dat als doel heeft de algemene en ongerichte aanpak van de criminaliteit is bij voorbaat tot mislukken gedoemd. Effectief beleid is gericht beleid. Van een globale of algemene aanpak (bijvoorbeeld: meer politie in de wijk) kunnen geen effecten verwacht worden. Gerichtheid kan betekenen dat soms met maar beperkte repressieve maatregelen een specifiek criminaliteitsprobleem wordt aangepakt zoals bij ‘’hotspot policing’’. Gerichtheid kan ook inhouden dat juist een scala aan preventieve en repressieve instrumenten wordt ingezet zoals bij een probleemgerichte aanpak. Bij een probleemgerichte aanpak is meestal niet één partij verantwoordelijk voor de uitvoering van maatregelen, maar is er sprake van samenwerking met andere relevante veiligheidspartners.
Wat blijkt te werken? De aanpak van herhaald slachtofferschap. De kans op herhaald slachtofferschap is bijzonder groot gedurende een korte periode na het eerste slachtofferschap, het
overgrote deel binnen een maand. De gerichte aanpak van herhaald slachtofferschap blijkt in gebieden die gekenmerkt worden door een hoog criminaliteitsniveau succesvol te zijn. De zogenaamde hotspots aanpak, waarbij de politie een gerichte surveillance uitvoert op criminele brandhaarden, blijkt ook criminaliteit te reduceren. De politie blijkt in staat om criminaliteit te reduceren door (gedwongen) samenwerking en informatie-uitwisseling met lokale overheden en andere partijen: dit is de strategie van het zogenaamde third party policing. Hoe beter de politie beleidsmatig de (oorzakelijke) factoren in relatie met criminaliteit kan identificeren, hoe minder criminaliteit er is. Deze strategie staat bekend als probleemgerichte politieaanpak. Ten slotte blijkt de harde kern / top tien aanpak effectief. Hierbij is een gerichte persoonsgerichte aanpak van veelplegers de toegepaste strategie.
Het blijkt dat een aantal kenmerken een effectieve politiezorg bepaalt. Het gaat dan om een gerichte aanpak van (potentiële) daders, slachtoffers en plekken en pleegtijden. Verder is er sprake van een gericht beleid waarbij rekening wordt gehouden met de wensen en verwachtingen van inwoners en bedrijven. Ten slotte is een gedegen criminaliteitsanalyse een must. Het gaat daarbij om het bepalen van de aard en omvang van criminaliteit, een analyse van de oorzaken, mogelijke maatregelen en een analyse van de werkzaamheid hiervan. Bijgesloten handboek geeft vele voorbeelden van dergelijke interventies en strategieën van een effectieve politiezorg.
Bron
Cordner, Gary (May 2020). Evidence based policing in 45 small bytes. Washington, DC: U.S. Department of Justice, National Institute of Justice, 129 pp. https://www.ncjrs.gov/pdffiles1/nij/254326.pdf
Samenvatting
This guidebook presents a practical framework for understanding evidence-based policing. Evidence-based policing (EBP) is using data, analysis, and research to complement experience and professional judgment in order to provide the best possible police service to the public. This publication offers a practical framework to understanding EBP. The framework is presented in 45 small “bytes.” The number is arbitrary, but it illustrates the fact that policing is a broad function in a society that expects a lot from the police. Although it’s mainly written with high-ranking law enforcement officials in mind, many others will find this guidebook’s content beneficial in measuring effective policing. It covers topics such as gauging external and internal conditions, assessing performance, identifying and analyzing problems, and evaluating practices and testing alternatives. The guidebook emphasizes what data, analysis, and research capabilities police agencies should have and explains why those capabilities are important, with examples. The EBP framework presented in this guidebook is meant to stand on its own and be easily understood. As such, references and footnotes are kept to a minimum, but a small number of suggested readings are identified throughout the guidebook for readers interested in source documents, important studies, and key thinkers.
Afsluitend
Een mooi ´kookboek´ voor effectieve politiezorg. Uiteraard erg Amerikaans, maar zoals eerder opgemerkt, met toepasbare elementen en ingrediënten voor de Nederlandse politie en de daaraan verbonden veiligheidspartners. Alvast en fijn weekeinde toegewenst. O ja, de Amerikaanse politie is op dit moment niet echt geliefd: https://www.youtube.com/watch?v=qZuxPKUVGiw
