Inleiding en context

Maandag 25 mei 2020, de tijd vliegt voorbij. Om een beetje in de stemming te komen op deze maandagochtend, een dansje met de ´Dikke en de Dunne´: https://www.youtube.com/watch?v=vXhjmnA2jg

Vandaag een mooi overzicht over ´Problem-Oriented Policing in England and Wales 2019´. Dit keer geen onderzoeksynthese, maar een prima onderzoek van een groot aantal gerenommeerde politieonderzoekers naar de mate waarin deze politiestrategie in Engeland en Wales wordt toegepast. Problem-Oriented Policing (POP) kent net als Community Policing zijn oorsprong in het werk van de onlangs overleden Herman Goldstein: https://news.wisc.edu/policing-pioneer-law-school-professor-herman-goldstein-dies-at-88/

Deze had stevige kritiek op de werkwijze van de politie. Het traditionele politiewerk was vooral gericht op zo snel mogelijk reageren op incidenten, terwijl onderzoek had laten zien dat snel ter plaatse zijn weinig effect had op criminaliteit. Hij was van mening dat de politie zich proactief moest opstellen en op zoek moest gaan naar de onderliggende problemen die criminaliteit veroorzaken om deze problemen vervolgens bij de wortel aan te pakken.

Later is deze politiestrategie verder uitgewerkt in een model waarin de verschillende stappen worden beschreven, die gevolgd moeten worden bij een probleemgerichte werkwijze. Dit model wordt ook wel SARA genoemd, een acroniem voor Scanning Analysis Response Assessment. De eerste stap, Scanning, staat voor het ontdekken van de belangrijkste chronische veiligheidsproblemen. De volgende stap, Analysis, staat voor een verdiepende analyse van achtergronden en oorzaken van het specifieke probleem. De derde stap, Response, geeft de uitvoering van een afgestemde combinatie van preventieve, strafrechtelijke en bestuurlijke maatregelen door samenwerkende partners weer. De laatste stap, Assessment, houdt een effectmeting in, waarbij wordt nagegaan of de uitgevoerde maatregelen effect hebben gehad. Indien dit niet het geval blijkt, dan is het de bedoeling dat de hele cyclus opnieuw wordt doorlopen net zolang totdat het veiligheidsprobleem is opgelost. In Nederland wordt POP probleemgerichte politiezorg genoemd. Omdat probleemgerichte politiezorg een methode betreft voor het analyseren en oplossen van criminaliteitsproblemen, kan deze in principe goed worden toegepast in combinatie met andere overkoepelende politiestrategieën zoals de gebied gebonden politiezorg.

Bijgesloten onderzoek geeft een mooi overzicht over de inhoud, ontwikkeling en toepassing van het concept van POP in Engeland en Wales. Veel van de geobserveerde bevindingen uit dit onderzoek vertonen een sterke overeenkomst met de huidige situatie in Nederland. Een onderzoek dus om van te leren voor de Nederlandse politiepraktijk.

Bron

Sidebottom, Aiden, Karen Bullock, Rachel Armitage, Matt Ashby, Cautlin Clemmow, Suart Kirby, Gloria Laycock & Nick Tilley (March 2020). Problem-Oriented Policing in England and Wales 2019. Ryton-on-Dunsmore: College of Policing https://www.researchgate.net/publication/340540699_Problem-Oriented_Policing_in_England_and_Wales_2019

Samenvatting

‘Problem-oriented policing’ (POP) is an approach for improving police effectiveness. In the United Kingdom (UK), it is also referred to as ‘problem-oriented partnerships’ or ‘problem-solving policing’. Problem-solving policing calls for the police to focus not on individual incidents but on problems – defined as recurrent clusters of related incidents that affect the community. It advocates a structured process whereby the police (1) systematically identify persistent problems, (2) undertake in-depth analysis to determine the conditions giving rise to these problems, (3) devise and implement tailored responses and (4) work out if the chosen responses were effective. At its simplest, POP outlines a method for dealing with localised problems. In its most general sense, it outlines an approach for how the police operate. Problem-solving has been widely adopted by police forces in the UK and internationally. Successive reviews, case studies and experiments have shown POP to be an effective way of reducing crime and disorder. Yet despite extensive evidence demonstrating the effectiveness of problem-solving, research also identifies recurrent challenges both in the implementation and practice of a problem-oriented approach. Consequently, POP has not become a persistent feature of policing in the UK.

In 2017, South Yorkshire Police received a £6.35 million grant from the Home Office Police Transformation Fund (PTF). The grant was to support the delivery of a three-year national project (2018-2020) intended to reduce demand on the police service by promoting, facilitating and advancing problem-solving among police and partner agencies in England and Wales. The project was named the Problem Solving and Demand Reduction Programme (hereafter referred to as the PSDRP).

This report presents the findings of a mixed methods study undertaken in support of the PSDRP. The purpose of the study was threefold:

• To determine the extent, nature, patterns and quality of police problem-solving in England and Wales
• To identify obstacles and enablers to the implementation, spread and practice of problem-solving
• To elucidate the experiences and perspectives of those doing problem-solving.

This report describes the ‘state of the art’ in respect to problem-solving in England and Wales in 2019. It also draws on previous research to examine changes and continuities in police problem-solving over time. The main conclusions are the following:

• Is considered relevant to dealing effectively with both internal administrative issues and the full spectrum of crime and non-crime issues that fall within the police remit
• Has a range of enthusiastic supporters and advocates
• Often involves partnership working
• Is largely delivered through the SARA model and its extension OSARA
• Exhibits some good examples across many police forces, dealing with a wide range of internal and external problems
• Is largely thought to be applicable throughout police organisations
• Is largely (though not exclusively) confined to neighbourhood policing
• Has been inhibited where neighbourhood policing has atrophied and analysts withdrawn as a result of austerity
• Is largely uninformed by reputable research findings
• Is largely undertaken without the involvement of external researchers
• Is largely uninformed by sophisticated analysis and fails to make use of diverse data sets
• Is rarely followed by technically adequate assessment
• Often involves some form of enforcement
• Confronts difficulties in mobilizing certain third parties, particularly those in the private sector
• Encounters some cultural obstacles, where what is entailed departs from traditional police practice
• Is inhibited by police officers who feel that they lack the training, expertise, or time to undertake it
• Rarely focuses on major contemporary police issues such as cybercrime or modern slavery.

Afsluitend

Het kan dus vriezen en dooien, eigenlijk dezelfde varkenscyclus die we in Nederland observeren wanneer het om de toepassing / implementatie van POP of probleemgerichte politiezorg gaat. Hoe beter de politie beleidsmatig de (oorzakelijke) factoren in relatie met criminaliteit kan identificeren, hoe minder criminaliteit er is. Belangrijke kenmerken zijn dan dat het gaat om een gerichte aanpak van (potentiële) daders, slachtoffers en plekken en pleegtijden. Verder is er sprake van een gericht beleid waarbij rekening wordt gehouden met de wensen en verwachtingen van inwoners en bedrijven. Ten slotte is een gedegen criminaliteitsanalyse een must. Het gaat daarbij om het bepalen van de aard en omvang van criminaliteit, een analyse van de oorzaken, mogelijke maatregelen en een analyse van de werkzaamheid hiervan.