Inleiding en context
Vandaag is het maandag 18 mei 2020, na een kleine week vakantie in het mooie Winterswijk stuur ik jullie weer een nieuwe ´kennisparel´. ´CDA wil avondklok in onrustige wijken in Leidschendam´ kopte Omroep West 14 mei jl.: https://www.omroepwest.nl/nieuws/4046448/CDA-wil-avondklok-in-onrustige-wijken-in-Leidschendam-Genoeg-is-genoeg
Het instellen van een zogenaamde ´avondklok´ betreft de uren waarin de bevolking (’s nachts) niet op straat mag zijn. Zo´n maatregel wordt genomen wanneer er sprake is van een bovengemiddelde dreiging of, in dit geval, extreme mate van overlast en criminaliteit.
Wie buitenshuis betrapt wordt na het ingaan van de avondklok, kan bestraft worden. Sancties kunnen uiteenlopen van met een berisping naar huis worden gestuurd of een nacht opsluiting in een politiecel, tot een boete of gevangenisstraf. In bijzondere situaties zal de politie of het leger met scherp op overtreders schieten. Kinderen die door de politie worden betrapt tijdens een avondklok voor minderjarigen worden naar het politiebureau gebracht waarna de politie de ouders of voogd contacteert om ze op te halen. Wanneer dit niet mogelijk is, worden de kinderen naar een tijdelijk nachtverblijf gebracht. In 2020 werd er door sommige landen een avondklok ingesteld als maatregel tijdens de coronapandemie.
Wat zijn de effecten van het instellen van zo´n avondklok op de ontwikkeling van jeugdcriminaliteit en slachtofferschap in die gebieden waar de maatregel wordt toegepast? In het Engels wordt de term ´curfew´ gehanteerd voor deze maatregel. Bijgesloten onderzoeksynthese biedt antwoord op deze vraag. Ik sluit ook de samenvatting van deze synthese bij voor de snelle lezer. Wat blijkt?
Bron
Wilson, David B., Charlotte Gill, Ajima Olaghere & Dave McClure (March 2016). Juvenile Curfew Effects on Criminal Behavior and Victimization: A Systematic Review. Campbell Systematic Reviews, vol. 12, no. March, pp. 1-97. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.4073/csr.2016 Voor de samenvatting zie: https://campbellcollaboration.org/better-evidence/juvenile-curfew-effects-on-behaviour.html
What is this review about?
Curfews restrict youth below a certain age – usually 17 or 18 – from public places during night time. For example, the Prince George’s County, Maryland curfew ordinance restricts youth younger than 17 from public places between 10 p.m. and 5 a.m. on weekdays and between midnight and 5 a.m. on weekends. Sanctions range from a fine that increases with each offense, community service, and restrictions on a youth’s driver’s license. Close to three quarters of US cities have curfews, which are also used in Iceland. A juvenile curfew has common sense appeal: keep youth at home during the late night and early morning hours and you will prevent them from committing a crime or being a victim of a crime. In addition, the potential for fines or other sanctions deter youth from being out in a public place during curfew hours. This review synthesizes the evidence on the effectiveness of juvenile curfews in reducing criminal behavior and victimization among youth.
What is the aim of this review?
This Campbell systematic review assesses the effects of juvenile curfews on crime and victimization. The review summarizes findings from 12 studies.
What are the main findings of this review?
Included studies test the effect of an official state or local policy intended to restrict or otherwise penalize a juvenile’s presence outside the home during certain times of day. This must have been a general preventive measure directed at all youth within a certain age range and not a sanction imposed on a specific youth. Twelve quantitative evaluations of the effects of curfews on youth criminal behavior or victimization are included in the review. The pattern of evidence suggests that juvenile curfews are ineffective at reducing crime and victimization. The average effect on juvenile crime during curfew hours was slightly positive – that is a slight increase in crime – and close to zero for crime during all hours. Similarly, juvenile victimization also appeared unaffected by the imposition of a curfew ordinance. However, all the studies in the review suffer from some limitations that make it difficult to draw firm conclusions. Nonetheless, the lack of any credible evidence in their favor suggests that any effect is likely to be small at best and that curfews are unlikely to be a meaningful solution to juvenile crime and disorder. Other studies have suggested curfews may be ineffective as juvenile crime is concentrated in hours before and after school, and that under-resourced police forces focus on more urgent demands than enforcing curfews.
What do the findings in this review mean?
Contrary to popular belief, the evidence suggests that juvenile curfews do not produce the expected benefits. The study designs used in this research make it difficult to draw clear conclusions, so more research is needed to replicate the findings. However, many of the biases likely to occur in existing studies would make it more, rather than less, likely that we would conclude curfews are effective. For example, most of these studies were conducted during a time when crime was dropping throughout the United States. Therefore, our findings suggest that curfews either don’t have any effect on crime, or the effect is too small to be identified in the research available.
Afsluitend
In tegenstelling tot de populaire inschatting dat het toepassen van een maatregel zoals de avondklok (curfew) een positief effect zal hebben op het terugdringen van jeugdcriminaliteit en slachtofferschap onder jongeren, blijkt daar op basis van bijgesloten onderzoeksynthese geen bewijs voor te zijn. Ik hoop dat ook nu weer door kennis te nemen van bestaande kennis ons leervermogen zal toenemen. En meer belangrijk, dat het justitiële beleid ook op evidentie gebaseerd is. Zeker waar het de toepassing van op evidentie gebaseerde maatregelen en interventies in beleid en praktijk betreft. Onderstaande dia geeft het spanningsveld weer tussen ´policy based evidence en evidence based policy´. Het is te hopen dat de balans tussen beide uitersten in de toekomst meer in evenwicht zal komen.
Ten slotte, in deze tijd van COVID-19 is het ook van belang om erop uit te gaan, dus niet opgesloten te zitten tussen de muren van je eigen woning (zoals tijdens een curfew). We zitten allemaal thuis in onze bekende omgeving. Dat is niet alleen saai, het kan ook nog eens een negatieve invloed hebben op je leervermogen, legt cognitief neuropsycholoog Judith Schomaker uit. ‘Het ontdekken van nieuwe omgevingen zet ons brein aan tot leren en onthouden. Die stimulans missen we nu.’ Onderstaande link geeft je hierover meer informatie:
Ook om van te leren. Blijf gezond en optimistisch. Op naar de volgende ´kennisparel´ die je morgenochtend weer per mail ontvangt.
