Slachtofferschap van werknemers met een publieke taak binnen de gezondheidszorg

Vanochtend weer een nieuwe ´kennisparel´ die hopelijk kan bijdragen aan de juiste keuze van interventies en maatregelen om criminaliteit en rechtshandhaving effectief te voorkomen en te handhaven. Dit keer over geweld tegen werknemers met een publieke taak. Dat onderwerp heeft de afgelopen jaren zowel beleidsmatig als in de beroepspraktijk veel aandacht gekregen. Agressie en geweld tegen medewerkers met een publieke taak is ingrijpend voor het slachtoffer, familie en collega’s. Bovendien ondermijnt deze vorm van agressie het functioneren van de overheid. Een bijzondere risicogroep vormt het personeel dat in ziekenhuizen, en in het bijzonder op eerste hulpposten werkt. Zij hebben regelmatig te maken met agressief gedrag van (begeleiders van) patiënten op hun spoedeisende hulp.

Vanuit de criminologie en interdisciplinair onderzoek naar deze vormen van slachtofferschap kunnen belangrijke factoren worden onderscheiden die de effectiviteit van preventiebeleid bepalen. Vier deelgebieden komen daarin naar voren. Het gaat daarbij allereerst om de effectiviteit van het beleidsproces in algemene zin. Hoe gaat de gezondheidszorg via procedures en protocollen organisatorisch om met deze vorm van slachtofferschap? Verder staan de effectiviteit van interventies die specifiek zijn gericht op (potentiële) daders, slachtoffers en de werkomgeving centraal. 

Zeer recent verscheen een onderzoeksynthese waarin een oordeel wordt gegeven over de mate van prevalentie van slachtofferschap en effectiviteit van de interventies om slachtofferschap onder werknemers binnen de gezondheidszorg te voorkomen. Het artikel is bijgesloten bij deze email.

Bron

Carmela Mento, Maria Catena Silvestri, Antonio Bruno, Maria Rosaria Anna Muscatello, Clemente Cedro, Gianluca Pandolfo, &  Rocco A. Zoccali (2020). Workplace violence against healthcare professionals: A systematic review. Aggression and Violent Behavior, vol. 51, pp. 1-8. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1359178919301181

Background

Background: Workplace violence is defined as an aggression when staff members are abused, intimidated or attacked in circumstances related to their work, including commuting to and from work, involving an explicit or implicit challenge to their safety, well-being or health. Violence against healthcare professionals is frequent, and constitutes a source of concern in the health system. Scientific literature highlights negative behavioral, emotional, cognitive and physical outcomes. The aim of this review is to examine the impact that exposure to workplace violence against healthcare professionals can produce, to improve healthcare professionals’ knowledge about the consequences of workplace violence, and to guide future research in identifying strategies that could effectively reduce the incidence of workplace violence.

Results

According to examined literature, workplace violence mostly occurs in psychiatric departments, emergency services, polyclinics/waiting rooms, and geriatric units. Negative factors such as lack of information, insufficient personnel and equipment, and communication breakdowns increase the risk of violent behavior in healthcare services. Most violence in health institutions is perpetrated by patients and their relatives in the forms of verbal abuse, psychological violence, physical assault, and sexual abuse.

Conclusion and major prevention strategy

Workplace violence might lead to various negative impacts on health workers’ psychological and physical health, such as increase in stress and anxiety levels; feelings of anger, guilty, insecurity, burnout. Since the major prevention strategy for any healthcare organization is the appropriate education of the whole staff, these interventions should provide training programs aimed at recognizing early signs of violence in patients and/or visitors and potentially violent situations, verbal and physical prevention skills, assertiveness techniques, diversion and de-escalation strategies, and patient management protocols as part of a broad, multifaceted, coordinated response to the phenomenon of workplace violence in the attempt to lessen critical outcomes on physical, psychological and professional well-being.

Afsluiting

Hopelijk geeft dit overzicht kennis om dit probleem effectief aan te pakken. Zeker gezien de huidige situatie waarin er een bijna onmogelijk beroep wordt gedaan op onze werknemers in de gezondheidszorg. Boze en gefrustreerde zieke mensen en hun familie / begeleiders kunnen voor grote problemen zorgen bij die harde werkers in de gezondheidszorg. Hopelijk blijven die problemen ver weg. Ik wens jullie in ieder geval een veilig, gezond, optimistisch en vooral in empathisch opzicht, goede dag toe. Op naar de volgende ´parel´.

Voor de geïnteresseerde lezer, de vorig verzonden ´parels´ zijn op te vragen bij mij en gaan over:

• ¨Organized Crime and Criminal Careers¨
• ¨Aanpak van actieve leden binnen de georganiseerde criminaliteit¨
• ¨Is Cannabis a Gateway Drug? Key Findings and Literature Review¨
• ¨De wet van criminaliteitsconcentratie¨
• ¨De predictiepolitie¨
• ¨Messencriminaliteit¨
• ¨Online Harms White Paper¨
• ¨Wat werkt en wat werkt niet bij het voorkomen van criminaliteit?: Een systematisch overzicht van 475 meta-evaluaties¨
• ¨(De mythe van) criminaliteitsverplaatsing¨
• ¨Rekruteringsprocessen binnen de georganiseerde criminaliteit¨
• ¨QuickScans voor politie en andere relevante diensten rond handhaving, crimi-trends en openbare orde tijdens de coronacrisis¨
• ¨Focused deterrence strategies effects on crime: A systematic review¨
• ¨Onderzoeksynthese naar effectiviteit van cameratoezicht¨
• ¨Slachtofferschap van werknemers met een publieke taak binnen de gezondheidszorg: een onderzoeksynthese¨

Met vriendelijke groeten,

Jaap de Waard