Probleemgericht werken aan High Impact Crime
Menu
Inleiding en context
Beste mensen, het is vandaag dinsdag 24 januari 2023. De winter in Nederland is al aardig op weg naar het voorjaar. Daar kun je altijd met enig heimwee naar uitkijken. De dagen die dan weer lichter worden en de temperatuur die de vrieskou verdrijft. Maar genoeg over het weer, op naar de bijgesloten ´kennisparel´ van vandaag. Nee toch niet, want dit is wel erg mooi: https://www.youtube.com/watch?v=qupH9aLF4hA
De ´kennisparel´ van vandaag is er één die in het verlengde ligt van de ´kennisparel´ die ik afgelopen donderdag 19 januari verzond over de aanpak van corruptie binnen de Europese Unie. Vandaag wordt specifiek aandacht geschonken aan beschikbare politiestrategieën om corruptie op hoog niveau te voorkomen of te controleren.
Corruptie op hoog niveau vormt in welk land dan ook de grootst mogelijke bedreiging voor de rechtsstaat. Het gebruik van hoge ambten voor persoonlijk of politiek gewin door nationale leiders wordt niet alleen op veel plaatsen als een misdaad beschouwd, maar kan, wanneer het endemische vormen aanneemt, ernstige sociale, economische en institutionele gevolgen hebben. De aanwezigheid van corruptie op hoog niveau werpt belemmeringen op voor effectieve hervormingen bij de politie en andere justitiële sectoren.
Er zijn verschillende actoren en organisaties met het doel en de bevoegdheid om zowel corruptie op hoog niveau te onderzoeken als te beteugelen. De politie is één van die actoren. In veel landen is de politie echter niet betrokken bij anti-corruptie-inspanningen en -onderzoeken. Mogelijke redenen zijn onder meer een misvatting dat corruptie een speciale categorie delicten is waarvoor de politie niet geschikt is om die aan te pakken. Vaak zijn ook politieagenten in corrupte samenlevingen zelf onderdeel van het probleem. Bijgesloten ´kennisparel´ geeft een overzicht welke rol de politie kan spelen bij de aanpak van corruptie. Voor de ´snelle lezer´ heb ik de ´highlights´ van het rapport toegevoegd.
Bron
National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine (November 2022). Police Strategies to Control High-Level Corruption: A global perspective. Washington, DC: The National Academies Press, 75 pp. https://nap.nationalacademies.org/read/26781/chapter/1
Samenvatting
How police can effectively contribute to efforts to combat high-level corruption is the subject of this final report in a series of five reports which all devoted to the same general question: What is the best evidence to advance reform in the global security and justice sectors? This study was carried out at the request of the U.S. Department of State, Bureau of International Narcotics and Law Enforcement Affairs (INL) which provides foreign assistance to and supports capacity building for criminal justice systems and police organizations in approximately 90 countries. As part of its efforts to distill available knowledge and improve its programs, INL engaged the Committee on Law and Justice of the National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine to convene this ad hoc committee to review, assess, and reach consensus on existing evidence on policing institutions, police practices and capabilities, and police legitimacy in the international context.
A committee of professionals was assembled with expertise in criminology, economics, international and organized crime, law, policing, and political science. The committee was tasked with producing five reports, addressing questions of interest to INL and the State Department. This report, the fifth and final in this series, is in response to the question: What are the systemic features needed to effectively control high-level corruption, and how can police effectively contribute to efforts to combat high-level corruption?
The extensive research needed to answer that question with precision requires a long-term investment over many years to come. This report is the first step on that journey. The best opportunity to begin to learn how police can protect the rule of law against high-level corruption lies in case studies—detailed descriptions that can generate hypotheses for discussion and further research. The best case studies for these purposes would provide sufficient detail about policing roles and strategies that were intended to gather legal evidence to help combat high-level corruption. While no case studies are presently available in that level of detail, many examples can be identified as targets for further research.
The report provides an overview of some examples of anti-corruption efforts. Yet it also provides repeated cautions about the difficulties of discerning the difference between police acting independently to uphold the law versus police taking sides with one faction that uses the law to take power away from a competing faction. Further cautions concern the generalizability of even clear-cut successes to other countries with different cultures, legal systems, and traditions. Our advice is to proceed with caution but to persist in assembling data to generate knowledge of how police have succeeded (and failed) to support efforts to combat high-level corruption and launch an important line of research.
Afsluitend
Van corruptie op hoog niveau in zijn vele vormen is aangetoond dat het economische groei kan afremmen, kan bijdragen aan wantrouwen ten opzichte van de overheid en onder meer ongelijkheid en armoede kan verergeren. Deze corruptie wordt geassocieerd met lagere niveaus van vertrouwen en legitimiteit in politieke instellingen en vormt een fundamentele bedreiging voor de rechtsstaat. Om de omvang en ernst van corruptie in kaart te brengen zijn tal van beoordelingsinstrumenten ontwikkeld. Deze omvatten geaggregeerde indexcijfers, beoordelingen van landen door experts, opiniepeilingen, bedrijfsenquêtes en bedrijfsonderzoeken.
De politie is één van de vele actoren met capaciteit en plicht om deel te nemen aan de bestrijding van corruptie. Het vermogen van de politie om te participeren bij het beheersen van corruptie op hoog niveau is gekoppeld aan gerelateerde acties en motivaties van belanghebbenden zowel binnen als buiten de overheid. Zulke partijen omvatten regelgevende agentschappen en organen, auditors, belastingdiensten, handhavingsambtenaren, speciale en permanente anticorruptie commissies, openbare aanklagers, onderzoeksjournalisten, civiele samenleving, internationale rechtbanken en internationale donor organisaties. Het is vrij gebruikelijk over de hele wereld om het bewustzijn van corruptie op hoog niveau te bevorderen. De rol van de politie in anti-corruptie-inspanningen kan worden gezien als faciliterend om informatie over corruptie te verzamelen en te verspreiden naar andere actoren in het aanwezige anticorruptie systeem.