Inleiding en context
Goede morgen allemaal op deze maandag 20 november 2023. De goede Sint is weer in het land dus ik dacht dat dit wel een mooi moment is om zijn meesterknecht het podium te geven: https://www.youtube.com/watch?v=sKe93IsZjJw Tja, een opname uit een ver verleden maar toe de tijd ver vooruit. OK, nu naar de ´kennisparel´ van vandaag en dat is een mooie. Het betreft een systematisch overzicht rond justitiële interventies om radicalisering, gewelddadig extremisme en terrorisme te voorkomen of te reduceren.
Op welke wijze zijn justitiële organisaties, vooral werkzaam in de strafrechtketen, in staat om hier wat tegen te doen? De strafrechtelijke instanties, bijvoorbeeld politie, rechtbanken, gevangenissen en reclassering zijn goed gepositioneerd om radicalisering van individuen en groepen te helpen voorkomen, in het voorkomen dat geradicaliseerde personen zich inlaten met geweld en het verminderen de kansen op terroristische aanslagen.
De overgrote meerderheid van de gevonden onderzoeken betrof politie-interventies. Er kwam ook een aantal significante lacunes aan het licht in onderzoeken naar de strafrechtelijke reacties op het voorkomen van radicalisering, gewelddadig extremisme en terrorisme. Het meest opvallend is dat er geen studies zijn aangetroffen op het gebied van alternatieven voor de gevangenisstraf. Slechts drie van de beschreven interventies zijn door de rechtbanken geïmplementeerd en vier programma’s binnen het gevangeniswezen.
Het uitvoeren van kwalitatief hoogstaand evaluatieonderzoek naar weinig voorkomende en verborgen problemen is een bekend en uitdagend probleem binnen het criminologisch en strafrechtelijk onderzoek. Fenomenen als terrorisme en radicalisering vallen binnen deze categorie van zeldzame en moeilijk bereikbare bevolkingsgroepen. Bovendien vereist de unieke aard van sommige van de meer uitdagende dynamieken van terrorisme – zoals de geheimzinnige en verborgen aard van radicaliseringstrajecten en de complexiteit rond de selectie van terroristische doelwitten – dat evaluatoren creatief moeten zijn in de toepassing van sterke methodologische benaderingen om de impact van interventies te beoordelen.
Het is ook mogelijk dat sommige evaluaties van terrorismebestrijding niet geschikt zijn voor publicatie vanwege de gevoelige aard van de gegevens waarop zij zich baseren. Ten slotte, ik heb al heel wat ´kennisparels´ rond radicalisering, extremisme en terrorisme verzonden, te weten: 593;568;442;429;409;401;354;349;290;242;241;225;211;173;103;95;90 en 79. Allemaal te downloaden vanaf: https://prohic.nl/de-parels-van-jaap-de-waard/
Bron
Sydes, Michelle, Lorelei Hine, Angela Higginson, James McEwan, Laura Dugan & Lorraine Mazerolle (December 2023). Criminal justice interventions for preventing radicalisation, violent extremism and terrorism: An evidence and gap map. Campbell Systematic Reviews, vol. 19, no. 4, December, pp. 1-64. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/cl2.1366
Samenvatting
Criminal justice agencies are well positioned to help prevent the radicalisation of individuals and groups, stop those radicalised from engaging in violence, and reduce the likelihood of terrorist attacks. This Evidence and Gap Map (EGM) presents the existing evidence and gaps in the evaluation research. Objective is to identify the existing evidence that considers the effectiveness of criminal justice interventions in preventing radicalisation, violent extremism and terrorism.
We conducted a comprehensive search of the academic and grey literature to locate relevant studies for the EGM. Our search locations included the Global Policing Database (GPD), eight electronic platforms encompassing over 20 academic databases, five trial registries and over 30 government and non-government websites. The systematic search was carried out between 8 June 2022 and 1 August 2022. We captured criminal justice interventions published between January 2002 and December 2021 that aimed to prevent radicalisation, violent extremism, and/or terrorism. Criminal justice agencies were broadly defined to include police, courts, and corrections (both custodial and community). Eligible populations included criminal justice practitioners, places, communities or family members, victims, or individuals/groups who are radicalised or at risk of becoming radicalised. Our map includes systematic reviews, randomised controlled trials, and strong quasi-experimental studies. We placed no limits on study outcomes, language, or geographic location.
The systematic search identified 63,763 unique records. After screening, there were 70 studies eligible for the EGM (from 71 documents), of which two were systematic reviews (assessed as moderate quality), 16 were randomised controlled trials, and 52 were strong quasi-experimental studies. The majority of studies (n = 58) reported on policing interventions. Limited evidence was found related to courts or corrections interventions. The impact of these interventions was measured by a wide variety of outcomes (n = 50). These measures were thematically grouped under nine broad categories including (1) terrorism, (2) extremism or radicalisation, (3) non-terror related crime and recidivism, (4) citizen perceptions/intentions toward the criminal justice system and government, (5) psychosocial, (6) criminal justice practitioner behaviours/attitudes/beliefs, (7) racially targeted criminal justice practices, (8) investigation efficacy, and (9) organisational factors. The most commonly assessed outcomes included measures of terrorism, investigation efficacy, and organisational factors. Very limited research assessed intervention effectiveness against measures of extremism and/or radicalisation.
Conducting high-quality evaluation research on rare and hidden problems presents a challenge for criminal justice research. The map reveals a number of significant gaps in studies evaluating criminal justice responses to terrorism and radicalisation. We conclude that future research should focus attention on studies that consolidate sound measurement of terrorism-related outcomes to better capture the potential benefits and harms of counter-terrorism programs, policies and practices which involve criminal justice agencies.
Afsluitend
Zo dat was eigenlijk best wel een hele ´zware parel´ voor wat betreft de behandelde fenomenen en de omvang van de beoordeelde studies. Naar mijn mening, ondanks de hiaten in onze kennis, een prima systematisch overzicht waar een ieder die zich met het voorkomen van radicalisering, gewelddadig extremisme en terrorisme bezig houden. Onlangs verscheen trouwens een rapport van het Analistennetwerk Nationale Veiligheid over naar de relatie tussen extremisme en de nationale veiligheid: https://www.nctv.nl/documenten/rapporten/2023/10/18/themastudie-extremisme
Het rapport van het Analistenetwerk laat zien dat er breed in de samenleving moet worden ingezet op het voorkomen, tegengaan en bestrijden van extremistische invloeden. Dit sluit aan bij een van de drie hoofddoelstellingen van de Veiligheidsstrategie voor het Koninkrijk der Nederlanden: het investeren in een weerbare democratische rechtsorde waarbij prioritair wordt ingezet op het vergroten van de sociale stabiliteit en het voorkomen en bestrijden van terrorisme en extremisme. Uit bijgesloten ´kennisparel´ blijkt dat verschillende justitiële organisaties hier een belangrijke rol bij kunnen spelen. Opnieuw ´kennis voor beleid en praktijk´.
