Inleiding en context

Goede morgen allemaal, het is vandaag dinsdag 30 april 2024. En omdat het eindelijk zonnig en vrolijk makend weer is een zonnig liedje om de dag mee te beginnen: https://www.youtube.com/watch?v=YYOKMUTTDdA

Heerlijk. O ja, het CBS kwam vanochtend nog met een nieuwsbericht over jeugdhulp, waaronder jeugdbescherming en jeugdreclassering, hier allemaal mooi na te lezen: https://www.cbs.nl/?sc_itemid=0983a7fc-863f-42f8-a5b8-537001b3b5f1&sc_lang=nlnl Past mooi bij het onderwerp van de ´kennisparel´ van vandaag, die betreft een zogenaamde umbrella review over de effecten van een op trauma gebaseerde praktijk binnen het jeugdrecht. Veel jongeren die met justitie in aanraking komen hebben vaak complexe trauma’s.

In bijgesloten ´kennisparel´ vatten de auteurs daarvan de bevindingen uit recente systematische reviews en meta-analyses samen om een systematisch overzicht te presenteren van bewijsmateriaal dat relevant is voor de implementatie van een trauma-geïnformeerd justitieel jeugdbeleid. De uitkomsten hebben betrekking tot traumasymptomatologie, geestelijke gezondheid en welzijn en de betrokkenheid hierbij van het van het rechtssysteem voor jongeren. Een op trauma-geïnformeerde en gebaseerde praktijk moet serieus worden overwogen als onderdeel van elke poging om een op wetenschappelijke evidentie gebaseerde jeugdrechtspraak te implementeren. Die moet verder reiken dan de behandeling van traumasymptomatologie en moet een bredere benadering van op een op trauma gebaseerde praktijk omvatten die organisatorisch is ingebed.

Traumatische ervaringen zijn o.a. kindermishandeling, verwaarlozing, blootstelling aan partner geweld en het meemaken van een gewelddadige dood van een geliefde. Als gevolg van deze blootstelling blijkt dat verscheidene emotionele- en gedragsproblemen ontwikkeld kunnen worden op latere leeftijd, waaronder (geweld)criminaliteit. De zogenaamde ´cycle of violence´ is gebaseerd op de claim dat mishandelende kinderen zelf ook zullen gaan mishandelen. Uit onderzoek blijkt ook dat bij kinderen die verwaarloosd of mishandeld zijn, het waarschijnlijker is dat ze op latere leeftijd gewelddadig zijn. Het ervaren van fysieke mishandeling door een volwassene, wordt gezien als een risicofactor voor gewelddadig gedrag naar anderen op latere leeftijd.

Onder jeugdtrauma wordt onder meer verstaan het ervaren van een gebeurtenis die invloed heeft gehad op het verdere leven van de jongere in kwestie. Hierbij wordt onderscheid gemaakt in:

• Seksueel misbruik (aanranding en alle meer ernstige contact seksuele handelingen);
• Verwaarlozing (zowel emotioneel, pedagogisch als affectief);
• Fysieke mishandeling (geweld zoals slaan, schoppen etc. van ouder/opvoeder naar kind);
• Psychische mishandeling (getuige van zwaar geweld, regelmatig getuige zijn van geweld tussen ouders/verzorgers, bedreigd worden met (vuur)wapen).

Onderzoek heeft een verband aangetoond tussen trauma uit de kindertijd en geweldscriminaliteit en het eindige in het formele justitiële systeem. Omdat jeugdstrafrechtstelsels beter zijn afgestemd op de behoeften van getraumatiseerde jongeren, is een aantal traumagerichte behandelprogramma’s ontwikkeld om de gevolgen van trauma te verzachten. Evaluaties van trauma gerelateerde behandelingen tonen hun effectiviteit aan bij het verminderen van trauma gerelateerde symptomen. Verder heeft eerder onderzoek aangetoond dat trauma-geïnformeerde behandeling gedragsproblemen en institutioneel geweld kan verminderen. 

De laatste jaren heeft een accumulatie van kennis over dit onderwerp plaatsgevonden. Er is sprake van een breed scala aan ontwikkelings- en criminologisch onderzoek om kaders te bieden voor het implementeren van trauma-geïnformeerde zorg. Eerde verstuurde ik deze zeven ´kennisparels´ over trauma´s en delinquent gedrag: 124;226;307;345;346;582; en 616, allemaal gratis te downloaden vanaf: https://prohic.nl/de-parels-van-jaap-de-waard/

Bron

Malvaso, Catia G. , Andrew Day & Carolyn M. Boyd (April 2024). The Outcomes of Trauma-Informed Practice in Youth Justice: An Umbrella Review. Journal of Child & Adolescent Trauma, 22 April, pp. 1-17.

https://link.springer.com/article/10.1007/s40653-024-00634-5

Samenvatting

Findings of high rates of complex trauma among justice-involved young people have engendered interest in developing trauma-informed youth justice systems. Although there have been several reviews of trauma-informed practice in youth justice settings, uncertainty remains about whether this approach can produce the outcomes expected of youth justice services. In this study we summarize findings from recent systematic reviews and meta-analyses to provide an overview of evidence relevant to implementing trauma-informed youth justice. We conducted an umbrella review of systematic reviews published between 2017 and 2023 that included group-based primary studies of trauma-informed interventions for justice-involved young people.

Reviews were located via searches of PsycINFO, PubMedCentral, Embase, Criminal Justice Abstracts with Full Text, and ProQuest. Data extracted from each review included the number and type of primary studies reviewed, and outcomes related to trauma symptomatology, mental health and wellbeing, and justice system involvement. Nine systematic reviews met our inclusion criteria. Improvements in trauma symptoms, mental health and wellbeing, and justice system involvement were documented in each review.

The strongest evidence related to the impact of trauma-focused interventions on posttraumatic stress disorder symptoms, but less evidence was available to demonstrate outcomes of organizational level and systemic components of trauma-informed practice. Each review highlighted the need to strengthen the methodological quality of primary studies. Trauma-informed practice should be seriously considered as part of any effort to implement evidence-based youth justice. This should extend beyond treatment of trauma symptomatology to incorporate a broader approach to trauma-informed practice that is organizationally embedded.

Afsluitend

Systematische reviews tonen aan dat de samenhang tussen trauma en delinquent gedrag significant is. Onderzoek verricht in 13 landen, waaronder Nederland toont het volgende aan. De 124 geanalyseerde onderzoeken laten zien dat jongeren die ten minste één ongunstige traumatische gebeurtenis mee maken meer dan 12 keer een grotere kans maken om met het formele justitiële systeem in aanraking te komen versus betrokken jongeren die geen traumatische gebeurtenis hebben meegemaakt: https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/1524838018795269

Ongunstige ervaringen uit de kindertijd hebben dus significante nadelige gevolgen voor de ontwikkeling van criminaliteit en recidive onder jongeren. Deze vaak traumatische gebeurtenissen doen zich voor in de kindertijd vanaf de geboorte tot de leeftijd van 17 jaar. Het betreft de volgende tien negatieve ervaringen: emotioneel, fysiek of seksueel misbruik; emotionele of fysieke verwaarlozing; getuige geweest van huiselijk geweld; drugsmisbruik of geestelijke gezondheidsproblemen; scheiding van de ouders of vechtscheiding; gevangenisstraf / opsluiting van een lid van het huishouden.

De algemene significante associatie tussen traumatische ervaringen en recidive heeft belangrijke implicaties voor het jeugdstrafrechtbeleid. Ten eerste bevestigt de significante impact hiervan op recidive opnieuw het belang van screening op jeugdtrauma’s in jeugdstrafzaken en ten tweede voor het toepassen van evidence based interventies. De bestaande kennis kan hierbij een oplossende rol spelen, lees de bijgesloten ´kennisparel´ van vandaag maar eens door. Ik sluit af met een positief bericht, het gaat goed met de ontwikkeling en trends in de jeugdcriminaliteit in Nederland: https://www.researchgate.net/publication/314371520_PowerPoint_presentatie_Jeugdcriminaliteit_in_Nederland_de_stand-van-zaken_in_2024