Inleiding
Goede morgen allemaal op deze dinsdag 16 juli 2024. Ik begin met een ´zomers liedje´: https://www.youtube.com/watch?v=1C38Zevwyx4 Een prima liedje uit mijn geboortejaar 1959. Maar nu snel naar de bijgesloten ´kennisparel´ van vandaag. Die betreft een systematisch overzicht betreffende de effecten van opsluiting op de geestelijke gezondheid van asielzoekers die zijn opgesloten in detentiecentra.
De laatste decennia van de twintigste eeuw gingen gepaard met een stijging van het aantal mensen dat vervolging en regionale oorlogen ontvluchtte. Volgens de statistieken van de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties (UNHCR) werden in 2022 1.262.649 asielaanvragen ontvangen door de landen in Europa, Canada, de VS, Japan, Australië en Nieuw-Zeeland. Eén van de meest controversiële maatregelen om mensen te ontmoedigen asiel aan te vragen is het besluit van sommige westerse landen om asielzoekers op te sluiten in detentiecentra. Veel landen houden daar asielzoekers vast.
Het belangrijkste doel van bijgesloten ´kennisparel´ is om vast te stellen wat er bekend is over de causale effecten van detentie op de geestelijke gezondheid van asielzoekers. Alle beschikbare relevante onderzoeken zijn verzameld en gesynthetiseerd die de causale effecten van opsluiting in detentiecentra op de geestelijke gezondheid van gedetineerde asielzoekers meten. Hoewel de primaire focus ligt op geestelijke gezondheid, worden ook alle overige uitkomsten onderzocht die zijn gerapporteerd in onderzoeken waarin gedetineerde asielzoekers worden vergeleken met een vergelijkbare niet-gedetineerde groep (de controle-groep).
Asielzoekers lijden in hoge mate aan pre-migratietrauma als gevolg van blootstelling aan oorlog, genocide of gevangenisstraf. Deze ervaringen maken hen kwetsbaar voor gezondheidsproblemen. Het opsluiten van hen kan de gevolgen van het trauma dat ze al hebben ervaren verergeren. De hoofdconclusie is dat detentie een negatief effect heeft op de geestelijke gezondheid van asielzoekers. Het niveau van posttraumatische stressstoornis (PTSS), depressie en angst zowel voor als na de vrijlating bleek hoger te zijn onder asielzoekers die in detentie zaten dan onder degenen die niet in detentie zaten.
Bron
Filges, Trine, Elizabeth Bengtsen, Edith Montgomery & Malene Wallach Kildemoes (September 2024). The impact of detention on the health of asylum seekers: An updated systematic review: A systematic review. Campbell Systematic Reviews, vol. 20, no. 3, September, pp. 1-28. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/cl2.1420
Samenvatting
In this review, we aimed to find evidence of the impact of confining asylum seekers on their mental and physical health and social functioning. The number of people fleeing conflicts and persecution is increasing. However, many countries use harsh measures to discourage people who wish to apply for asylum, including confining asylum seekers in detention centres. The number of such centres is rising. Understanding the health impact of detaining asylum seekers is important. Asylum seekers have high rates of pre-migration trauma from exposure to war, genocide or imprisonment. These experiences make them vulnerable to health problems. Confining them may worsen the effects of the trauma they have experienced already. This Campbell systematic review assessed whether detaining asylum seekers has an impact on their mental health. The review also assessed whether detaining asylum seekers has a negative impact on their social functioning.
We aimed to examine the impact of detaining asylum seekers on their mental health, physical health and social functioning. Included studies compared asylum seekers who were detained with those who were not detained. A total of 14 studies met the requirements for inclusion. The studies were conducted in four countries: the UK, Japan, Canada, and Australia. All the studies used non-randomised designs. Eight of the studies were excluded from the analysis because there were important differences between the groups which were compared, or because the studies were judged to have methodological limitations. All the excluded studies were conducted in Australia, which has a policy of mandatory detention.
Detention has a negative impact on the mental health of asylum seekers. Levels of posttraumatic stress disorder (PTSD), depression, and anxiety both before and after release were found to be higher amongst asylum seekers who were detained compared to those who were not detained. The size of the effects was clinically important. One study each reported outcomes related to psychological distress, social functioning and self-harm. In particular self-harm was highly related to detention.
Policymakers should consider less harmful policy options than detention. These options may include reporting requirements, sureties or bail, or community supervision. Options that restrict people’s freedom of movement should also be closely monitored to ensure that these do not also have negative mental health effects. The research summarised in the review is of moderate quality. Further research is needed to assess the impacts of keeping asylum seekers in detention centres on their physical and mental health and social functioning. A deeper, comparative understanding of the impacts of different detention conditions on asylum seekers is also needed.
Afsluitend
De asielprocedure in westerse landen stelt de laatste jaren strengere eisen aan asielzoekers. Deze omvatten, naast detentie, gedwongen verspreiding binnen de gemeenschap, strengere procedures voor het vaststellen van de status van vluchtelingen en tijdelijke vormen van asiel. In verschillende landen hebben asielzoekers te maken met beperkte toegang tot werk, onderwijs, huisvesting, welzijn en in sommige situaties tot basisgezondheidszorg.
Verschillende soorten postmigratiestressoren blijken dus een negatieve invloed te hebben op deze populatie, die al kwetsbaar is voor geestelijke gezondheidsproblemen als gevolg van hun eerdere blootstelling aan traumatische gebeurtenissen. In alle geïncludeerde onderzoeken die in de datasynthese zijn opgenomen werden gedetineerde asielzoekers vergeleken met een groep asielzoekers die in vrijheid leefden en vóór aankomst soortgelijke traumatische gebeurtenissen hadden meegemaakt.
Ondanks vergelijkbare tegenslagen na de migratie en eerdere traumatische blootstelling rapporteerden alle geïncludeerde onderzoeken nadelige effecten op de geestelijke gezondheid van gedetineerde asielzoekers. Er zijn dus aanwijzingen die wijzen op een onafhankelijke verslechtering van de geestelijke gezondheid als gevolg van de detentie van een groep mensen die toch al zwaar getraumatiseerd zijn. Bovendien bleven deze ook na de detentieperiode voortduren. Dit suggereert dat het negatieve effect van detentie op de geestelijke gezondheid kan aanhouden, tot ver voorbij het punt van vrijlating in de gemeenschap. Naar mijn mening een belangrijke uitkomst voor zowel beleid als asielpraktijk.
