Verplaatsing van offline naar online criminaliteit?
Vandaag een parel rond een onderwerp waar op dit moment veel over is te doen: het fenomeen van criminaliteitsverplaatsing. De kranten staan er vol van, er zou een forse criminaliteitsverplaatsing van offline criminaliteit naar online criminaliteit plaats vinden. De eerste categorie van criminaliteit (offline) laat al een jarenlange daling zien. In Nederland bijvoorbeeld laat de geregistreerde criminaliteit sinds 2002 een langdurige, significante daling zien: na 2001 neemt de criminaliteit met 42 procent af. Die dalende trend is ook zichtbaar in slachtofferenquêtes (Veiligheidsmonitor). Sinds 2002 is sprake van een daling met bijna 50 procent van het totale individuele slachtofferschap.
Over de ontwikkeling in trends betreffende cybercriminaliteit (online) kunnen we slechts summier iets zeggen. De laatste jaren is een aantal bronnen beschikbaar gekomen op basis waarvan een trend kan worden geschetst. De data over een aantal typen van cybercriminaliteit uit de Veiligheidsmonitor zijn hierbij de meest betrouwbare bron. In deze grootschalige slachtofferenquête onder de Nederlandse bevolking van 15 jaar en ouder wordt sinds zes jaar ook een zogenaamd vragenblok naar ´cybercrime´ meegenomen. Hieruit blijkt het volgende. Het individueel slachtofferschap van cybercrime laat het volgende beeld zien.
Het beeld dat hieruit naar voren komt is dat individueel slachtofferschap van identiteitsfraude een daling laat zien wanneer 2019 wordt vergeleken met 2012: -66%. Koop- en verkoopfraude laat een stijging zien van +59%. Hacken vertoont een lichte daling met -8%. Ten slotte vertoont cyberpesten een stijging met +31%. Een nogal fluctuerend beeld dus.
Eenduidige en harde cijfers over een verschuiving of criminaliteitsverplaatsing naar de digitale wereld zijn dus (nog) niet beschikbaar. De beschikbare kennis geeft geen eenduidig beeld. Juist door de nog maar recente opgang van dit nieuwe fenomeen is er nog weinig betrouwbare statistische informatie daaromtrent beschikbaar. Er is slechts summier zicht op de omvang en ernst van verschillende vormen van cybercrime. Deze fenomenen komen niet of nauwelijks terug te vinden in de cijfers van geregistreerde criminaliteit. We kunnen op dit moment dus niet goed onderbouwd uitspraken doen of er daadwerkelijk een verschuiving heeft plaats gevonden van offline naar online criminaliteit.
Doet criminaliteitsverplaatsing zich voor bij de preventie van geweld en vermogenscriminaliteit (offline)?
Er bestaat wel sterk empirisch bewijs dat het fenomeen van criminaliteitsverplaatsingzich veel minder voordoet bij de toepassing van situationele criminaliteitspreventie gericht op geweld en vermogenscriminaliteit (Offline) dan wordt verondersteld. In een verschenen metaevaluatie zijn 102 effectevaluaties beoordeeld op eventuele effecten van criminaliteitsverplaatsing. Criminaliteitsverplaatsing deed zich voor in 26% van de geanalyseerde observaties. Het tegenovergestelde effect, het zogenaamde ‘’bonuseffect’’ (hierbij worden ook positieve effecten gemeten buiten het experimentele gebied) bleek zich in 27% van de geanalyseerde observaties voor te doen. Verder blijkt dat in de gevallen waarin criminaliteitsverplaatsing werd gemeten er nooit sprake is van een 100% verplaatsing. Het effect van de interventie / maatregel blijkt netto dus altijd positief uit te pakken.
Bron:
Johnson, Shane D., Rob T. Guerette & Kate Bowers (2014). Crime displacement: what we know, what we don’t know, and what it means for crime reduction. Journal of Quantitative Criminology, vol. 10, published online 6 July. http://link.springer.com/article/10.1007%2Fs11292-014-9209-4#page-1
Bijgesloten treffen jullie bovenstaande metaevaluatie aan. De auteurs zijn trouwens bezig met een update van deze studie. De verwachting is dat deze rond de zomer verschijnt. Tot zover maar weer, op naar de volgende
´parel´. En: blijf optimistisch en vooral gezond!
