Inleiding en context
Donderdagmorgen 12 november en bijna voorjaarstemperaturen. Een beetje regenachtig op dit moment maar dat verdwijnt wel weer. Geniet er allemaal van, zeker wanneer je net als ik, thuis urenlang achter een computerscherm zit. Ontsnap af en toe aan die werkwerkelijkheid en geniet ook van de buitenwerkelijkheid. Vandaag weer eens een ´kennisparel´ over georganiseerde criminaliteit, alweer één van mijn favoriete onderwerpen. Dit keer over het proces waarom mensen terecht komen in de georganiseerde criminaliteit.
Daarover is ook flink wat goede kennis beschikbaar voor de Nederlandse situatie, lees bijvoorbeeld de 1e kennisparel die ik begin maart over het onderwerp verzond (geïnteresseerden kunnen die parel uiteraard nog bij mij opvragen). Vandaag wordt in het bijgesloten artikel op basis van honderd autobiografieën van (actieve) daders binnen de georganiseerde criminaliteit een beschrijving gegeven waarom men daar deel van uit gaat / ging maken. Eigenlijk een beetje in het verlengde van de ´kennisparel´ die ik gisteren verstuurde over beslissingsprocessen van daders. Hierbij spelen sociale processen, gelegenheidsstructuren, criminele vrienden, vroegtijdig criminele reputatie en criminele motivatie een belangrijke rol. Dergelijke factoren zijn uiteraard met verschillende interventies en maatregelen te beïnvloeden. Het biedt aanknopingspunten hoe verschillende dadergroepen en individuele daders benaderd kunnen worden met zowel preventieve als repressieve interventies en maatregelen.
Bron
Kemp, Luke, Sanaz Zolghadriha & Paul Gill (2020). Pathways into organized crime: comparing founders and joiners. Trends in Organized Crime, vol. 23, pp. 203-226.https://link.springer.com/article/10.1007/s12117-019-09371-w
Samenvatting
This paper outlines research on the engagement processes and pathways into organised crime (OC). In recent years research on OC has increased, however there is still little understanding of how individuals become engaged in OC, and specifically whether differences exist in engagement patterns between certain groups of OC offenders. A content analysis was undertaken on the auto/biographies of one-hundred OC offenders to collect data on engagement processes. Quantitative analysis was used to identify significant differences in the engagement processes between OC offenders who join (‘joiners’) or form (‘founders’) an OC operation. The results revealed that measures pertaining to risk-factors, criminal trajectories, turning points, criminal motivations and social influences in engagement statistically differed between the groups. It was concluded that ‘founders’ were influenced by short-term criminal opportunities and economic considerations towards OC engagement, whilst ‘joiners’ were impacted more so by long-term social dynamics arising from ties and exposure to OC, such as one’s parents being engaged in OC. Both groups however, directly engaged through social dynamics. The current study provides preliminary findings which increase academic and practical understanding of the OC fraternity, but also the findings offer a basis on which to target legal interventions. Additionally, the new knowledge may be instrumental for building theories of OC engagement. Specifically, it is theorised that the circumstances in how ‘joiners’ become engaged in OC represents a ‘contagion process’.
The previous literature suggests engagement in OC usually results from social structures, and social opportunities. The current study confirms and furthers these findings. Of the four significant associations between joining and OC engagement mechanisms, two were found to be significant predictors. Firstly, ‘joiners’ were more likely to be introduced into OC crime by a pre-existing OC offender. Secondly, ‘joiners’ were more likely to be invited to form/join OC due to their previous criminal reputation, agreeing with the argument that OC requires the recruitment of suitable co-offenders, who can be trusted and relied upon.
‘Founders’ engagement mechanisms also reflected social dynamics; however these ties were based on common criminal networks rather than OC networks. An offender progressing into OC alongside common criminal associates was found to be a significant predictor of, and three times more likely, to result in forming. This reaffirms that ‘founders’ take advantage of open criminal opportunities, whereas ‘joiners’ are subject to the social dynamics of OC in their locality. Nevertheless, ‘founders’ exploitation of criminal opportunities still relies on social relations, but with common criminal contacts, not OC contacts. This is highlighted in how the creation of international criminal contacts preceded OC engagement for ‘founders’. On the other hand, joining OC is exemplified by the following quote; “I had a reputation for fighting with my hands, so moving from boxing, to bouncing, to working for Jimmy was a natural progression for me”. Furthermore one Mafia boss noted that growing up in a Mafia neighbourhood and consequently moving into OC was, “the natural order of things”.
Afsluitend
In het kader van brede offensief tegen georganiseerde ondermijnende criminaliteit wordt zowel ingezet op versterkte strafrechtelijke bestrijding als op het voorkomen van (betrokkenheid bij) georganiseerde criminaliteit. Voorkomen dat personen betrokken raken bij deze vorm van criminaliteit en een criminele carrière ontwikkelen vereist inzicht in de achtergronden en toetredingsmechanismen die een rol spelen. Alleen zo kan een goed onderbouwd beleid (evidence informed) tot stand komen. Personen raken betrokken bij georganiseerde criminaliteit door onder meer sociale relaties, werk- en beroep gerelateerde relaties, hobby’s en nevenactiviteiten, life events (onder andere faillissement, opbouwen van schulden) en (gedwongen) rekrutering. Er is gelukkig sprake van een accumulatie van de beschikbare kennis van de achtergronden en toetredingsmechanismen die een rol spelen bij zware en georganiseerde criminaliteit. Maak daar gebruik van, bijgesloten ´kennisparel´ biedt daarover relevante inzichten.
