Inleiding en context
Goede morgen allemaal, het is vandaag woensdag 4 augustus 2021. Vandaag een ´kennisparel´ over de nadelige gevolgen van kansspelen en gokverslaving als een volksgezondheidsprobleem. Kansspelen en gokken worden nog vaak afgeschilderd als een ongevaarlijke vrijetijdsbesteding. Toch wordt gokken steeds meer erkend als een probleem voor de volksgezondheid. Een gokbeleidssysteem dat expliciet aandacht besteedt aan volksgezondheidsproblemen en de afhankelijkheden en belangenconflicten aanpakt die het algemeen belang ondermijnen ontbreekt echter in de meeste landen. Te vaak kenmerkt het overheidsbeleid zich in de discussie hierover door een nauwe aansluiting bij die van de gokindustrie dan bij die van de individuen, families en gemeenschappen die worden getroffen door de schade van dat gokken. Er zal nog een forse inspanning nodig zijn om het beleid hieromtrent te veranderen om de volksgezondheid te beschermen. In bijgesloten ´kennisparel´ wordt op basis van recente wereldwijde initiatieven een beschrijving gegeven om het volksgezondheidsperspectief rondom gokken meer prioriteit en aandacht te geven.
Trouwens, volgens de meest recente cijfers van BreuerIntraval heeft 88% van de Nederlandse bevolking van 16 jaar of ouder ooit in hun leven gegokt, waarvan 62,1% in het afgelopen jaar. Het overgrote deel van legale gokkers (60,8%) speelt recreatief en ervaart hierdoor geen problemen. Dit zijn 8,4 miljoen spelers. Maar bij een klein gedeelte loopt het gokken uit de hand en ontwikkelt het gokken zich in een verslaving, waarbij de gokker de controle over zijn eigen gokgedrag verliest. Dit zijn met name spelers die op fruitautomaten spelen. Het precieze aantal probleemspelers in Nederland is niet bekend. Na schattingen zijn er ca 95.700 risicospelers (0,7%) en 79.000 probleemspelers (0,6%). De overige 37,9% behoort tot de groep niet-recente spelers: zij hebben de afgelopen 12 maanden niet gegokt. Van alle Nederlanders neemt 4% deel aan illegale kansspelen: https://www.breuerintraval.nl/publicatie/modernisering-kansspelbeleid/
Bron
Abbott, M.W. (July 2020). Gambling and gambling-related harm: Recent World Health Organization initiatives. Public Health, vol. 184, pp. 56-59. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0033350620301062
Samenvatting
There has been unprecedented growth in commercial gambling. Increasingly gambling has migrated to the Internet and become readily accessible via mobile devices. Gambling disorder and gambling-related harm present a significant global public health challenge. To date, few jurisdictions have included gambling in health policies and addressed gambling-related harm within a comprehensive public health framework. The purpose of this study is to examine recent developments at the global level that may change this. Relevant literature was reviewed, and the content and outcomes of recent International Think Tank on Gambling Research, Policy and Practice and World Health Organization (WHO) meetings were identified, summarised and discussed.
Although gambling disorder was included in the International Statistical Classification of Diseases in 1975, relatively little attention has been given to assessing wider gambling-related harms and addressing them within a public health framework. In recent years, this has changed with the first gambling studies to use burden of disease methodologies and the development of harm classifications and conceptual frameworks. This research has strengthened calls for gambling to be included in public health agendas. While few member states have done this, in the past few years gambling has received increased attention from the WHO. This includes its placement alongside alcohol and drugs in 2017 and 2019 WHO global forums and annual WHO meetings on public health implications of addictive behaviours. These and planned WHO meetings and activities are laying the groundwork for a WHO international gambling programme and work plan.
A significant start has been made to address gambling disorder and gambling-related harm as an important global health issue. This has potential to encourage member states to explicitly include gambling in national and subnational public health plans. However, this progress may be precarious and is likely to require concerted advocacy and support from academic and other civil society organisations to sustain.
Afsluitend
Gokken is gedrag dat wereldwijd door miljoenen mensen wordt beoefend. Voor sommigen kan gokken aanleiding vormen voor ernstig onaangepast gedrag. Eerder onderzoek heeft een breed scala aan psychosociale risicofactoren geïdentificeerd die als belangrijk kunnen worden beschouwd voor de ontwikkeling en instandhouding van gokverslaving: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0306460319307452 Hoewel er risicofactoren zijn geïdentificeerd is de gemeenschappelijkheid van risicofactoren binnen specifieke groepen waarvan wordt aangenomen dat ze kwetsbaar zijn voor gokken, is het deels nog onontgonnen terrein. Op basis van het huidige kennisniveau hieromtrent blijkt dat er sprake is van zeven kwetsbare groepen: jongeren en adolescenten, oudere volwassenen, vrouwen, veteranen, inheemse volkeren, gedetineerden en groepen met een laag sociaaleconomische status. Binnen de algemene bevolking zijn bepaalde groepen dus kwetsbaarder voor verslaving aan gokken. Hoewel sommige risicofactoren consistent zijn tussen groepen, lijken sommige risicofactoren groep specifiek te zijn. Daar liggen uiteraard kansen om vanuit preventief oogpunt gokverslaving tegen te gaan.
Overheden hebben de plicht om de individuele en sociale kosten te verminderen die voortvloeien uit elk product dat ernstige schade kan toebrengen aan individuen, gezinnen en gemeenschappen. Dat geldt bijvoorbeeld voor alcohol, drugs, medicijnen maar ook voor kansspelen. Van de belanghebbenden of producenten / industrie kan niet worden verwacht dat zij eigenstandig maatregelen neemt die de winst zouden kunnen beteugelen zoals wordt aangenomen door beleid dat is gebaseerd op zelfregulering. Betekenisvolle beleidswijzigingen moeten rekening houden met de omvang en aard van de schade door kansspelen. Op die wijze wordt dan daadwerkelijk op evidentie gebaseerd beleid gevoerd.