Probleemgericht werken aan High Impact Crime

Menu

Inleiding en context

Goede morgen allemaal, het is vandaag donderdag 19 mei 2022. De bijgesloten ´kennisparel´ van vandaag betreft een rapport dat op verzoek van de Stichting Maatschappij en Veiligheid is uitgebracht. Het gaat in op de vraag hoe de aanzuigende werking van de zware drugscriminaliteit op jongeren te stoppen is. Het rapport levert geen quick wins maar geeft wel een overzicht van ervaringen en inzichten die tot nu zijn opgedaan. De samenstellers van het rapport geven op basis daarvan diverse concrete handvatten voor de aanpak van dit weerbarstige probleem. Te denken valt bijvoorbeeld aan een systemische aanpak, het doorbreken van het hokjes denken in de aanpak, het bijeenbrengen van systeem- en straatinformatie, preventie én repressie met gezag. Trouwens, graag verwijs ik jullie ook naar deze eerder verzonden ´kennisparel ´Kennissynthese ingroeimechanismen en rekruteringsprocessen van jongeren in de georganiseerde criminaliteit´: https://prohic.nl/2022/03/07/357-7-maart-2022-do-or-dont-kennissynthese-ingroeimechanismen-en-rekruteringsprocessen-van-jongeren-in-de-georganiseerde-criminaliteit/

Bron

Bruinsma, Monique & Pieter Tops (Mei 2022). Jong en ontspoord in het drugsmilieu: En wat wij daar als samenleving tegenover moeten zetten. Den Haag: Stichting Maatschappij en Veiligheid, 67 pp. https://bureaubeke.nl/wp-content/uploads/2022/05/Downloadversie_Jong_ontspoord_in_het_drugsmilieu.pdf

Samenvatting

De analyse spitst zich toe op er wat er specifiek kan worden gedaan om de invloed en aantrekkingskracht van drugscriminaliteit op jongeren terug te dringen. Maar die inspanningen hebben alleen zin als die deel uitmaken van een bredere aanpak. Daar horen wat de auteurs betreft in ieder geval de volgende twee activiteiten toe. In de eerste plaats is beleid nodig dat is gericht op de terugdringing van drugscriminaliteit in Nederland en op de prominente plek die Nederland in de internationale drugswereld inneemt. Dat is een conditio sine qua non om de aantrekkingskracht van die wereld op jongeren te verminderen. Aanpakken van illegale import en/of productie van drugs, verstoren van handel en terugdringen van gebruik (‘denormaliseren’) horen daarbij. Daarvoor een aanpak ontwikkelen is niet het doel van deze analyse, maar het belang van inzet daarop is duidelijk.

Er liggen inmiddels voorstellen voor een brede en langjarige aanpak en vanuit het ministerie van JenV zijn er structureel financiële middelen voor uitgetrokken. Ook het coalitieakkoord voor het nieuwe kabinet besteedt er veel aandacht aan. Daarnaast is inbedding gewenst in een brede en stevige wijkaanpak, waarbij de aanpak van het Nationaal Programma Rotterdam Zuid een inspirerend voorbeeld kan zijn. Daaruit kan geleerd worden hoe een lange adem georganiseerd kan worden en vitaal kan blijven: een termijn van twintig jaar die rust en perspectief biedt voor een wijkaanpak met urgentie. Er is een brede coalitie van partijen gevormd die actief onderhouden wordt tegen slijtage door een gezaghebbende programmadirecteur. Er is samenwerking met de rijksoverheid, die op cruciale momenten een verbindende rol kan spelen. Concrete doelstellingen worden zorgvuldig bijgehouden en geven richting aan het handelen. Dat alles wordt bij elkaar gehouden in een betrekkelijk losse structuur die vooral ruimte en richting biedt en die niet verlamd wordt door allerlei ingewikkelde discussies over bevoegdheden.

Het zijn cruciale elementen, die niet allemaal exact gekopieerd hoeven en kunnen worden, maar die wel op een of andere manier aanwezig moeten zijn: zij vormen de grondslag, de ingrediënten waarop een succesvolle aanpak van jonge drugs- criminelen ontwikkeld kan worden. Een dergelijke aanpak is bepleit vanuit grote gemeenten en de centrale overheid en zal de komende tijd in een aantal plaatsen verder ontwikkeld worden. Terugdringing van de drugscriminaliteit kan ervoor zorgen dat de lokroep van deze wereld (en het daarin aanwezige geld) vermindert, een stevige wijkaanpak zet daar een nieuw perspectief tegenover. Beide samen vormen die combinatie van repressie en preventie, van grenzen bewaken en perspectief bieden. Zij vormen de algemene context waarin specifieke inspanningen gericht op terugdringing van jongeren in de drugscriminaliteit succesvol kunnen zijn.

Afsluitend

Bijgesloten ´kennisparel´ biedt een groot aantal ingrediënten, die zowel preventief als repressief en in combinatie werkzaamheid beloven om jongeren uit de drugsindustrie te houden. Daar is in ieder geval een lange adem voor nodig waarbij de tijdhorizon in ieder geval verder ligt dan die van de volgende verkiezingen (in de regel vier jaar). Uit evaluatieonderzoek blijkt dat dergelijke investeringen een ´incubatietijd´ kennen die soms vele jaren bestrijkt. Dat is politiek natuurlijk niet echt om mee te scoren. Het zogenaamde ´laaghangende fruit´ of de ´quick wins´ zijn met dergelijke langjarige investeringen niet te realiseren. De landelijke en lokale politiek moet wat betreft geduld betrachten. Preventieve in combinatie met repressieve dadergerichte interventies over een langere periode kosten ook geld. Het vergt dan ook bestuurlijke en politieke lef om hier in te investeren. Ik noem dat zelf tijdens internationale presentaties: ´investing wisely in crime prevention´ / ´prevention with a bite´ en ´flying the flag for crime prevention´. Nu maar hopen dat dergelijke investeringen over een langere periode ook in Nederland mogelijk blijken te zijn. 

Tot zover maar weer, blijf gezond, optimistisch en wees vooral aardig voor elkaar. Alleen zo gaan we echt solidair met elkaar om. Tot de volgende ´kennisparel´ die over een paar dagen in jullie mailbox valt.