Inleiding
Vandaag een zogenaamde ´kennisparel´, alweer nummer 19, dit keer over Repeat Victimization, in het Nederlands vertaald als Herhaald Slachtofferschap. Vanuit de criminologie is bekend dat een klein percentage van de bekende daders verantwoordelijk is voor een fors percentage van het totaal aantal gepleegde delicten. Afhankelijk van het type delict, blijkt dat vijf procent van de bekende daders verantwoordelijk is voor tussen de 40 en 60 procent van die gepleegde delicten. Dat een klein percentage van de bekend geworden slachtoffers een fors gedeelte het totale slachtofferschap voor zijn of haar rekening neemt, is minder bekend. Zo blijkt in het VK dat 2 procent van de slachtoffers 44 procent van de totale vermogenscriminaliteit ondergaat. Ook blijkt dat onder die groep slachtoffers er sprake is van veelvuldig herhaald slachtofferschap.
Herhaald slachtofferschap is te voorspellen
‘’Once bitten, twice bitten’’: de beste voorspeller van slachtofferschap is eerder slachtofferschap. Zo stijgt de kans op hernieuwde woninginbraak, vaak al binnen zes weken, met een factor vier ten opzichte van het gemiddelde. Er is sprake van een scheve verdeling in slachtofferschap, dit zijn zogenaamde ‘’hete slachtoffers’’. Zo blijkt dat bijvoorbeeld: twee procent van vestigingen binnen de detailhandel 30% van het totale slachtofferschap voor de rekening te nemen. Een ander voorbeeld: zeven procent van slachtoffers in publieke sector neemt 35% totale slachtofferschap voor de rekening. Er is dus sprake van concentratie van slachtofferschap op individueel niveau, op geografisch niveau en concentratie van slachtofferschap binnen objecten zoals horeca, openbaar vervoer, en bedrijventerreinen.
Argumenten voor preventie van herhaald slachtofferschap
De kans op herhaald slachtofferschap is dus vier tot vijf keer zo groot dan het landelijk gemiddelde. Het slachtofferrisico is het meest omvangrijk binnen zes weken na eerste slachtofferschap. Herhaald slachtofferschap doet zich o.a. voor bij: huiselijk geweld; raciaal geweld; kindermishandeling; woninginbraak; afpersing; vandalisme; winkeldiefstal; bedrijveninbraak; geweld tegen functionarissen met een publieke functie, o.a. gevangenbewaarders, verplegers, en baliemedewerkers. Het ligt dus voor de hand dat criminaliteitspreventie zich vooral richt op die groepen en plaatsen waar de kans op herhaling van slachtofferschap groot is. Er is op basis van de beschikbare kennis een aantal argumenten aan te dragen voor een gerichte preventieve aanpak van herhaald slachtofferschap:
- De doelgroep voor preventieve maatregelen is duidelijk te bepalen;
- De focus is gericht op de hoogst problematische groepen en locaties;
- Preventieve maatregelen zijn goed uitvoerbaar vanwege de relatief kleine groep;
- Anders dan bij (actieve) daders hoeft er niet “gezocht” te worden naar slachtoffers. Deze komen deels terecht bij de verschillende bureaus voor slachtofferhulp. Hier kan buiten hulpverlening, directe voorlichting gegeven worden m.b.t. het herhaalde slachtofferrisico;
- Er is voldoende empirisch bewijs dat deze maatregelen effectief zijn;
- Biedt bescherming aan de meest kwetsbare groepen.
Conclusie
Herhaald slachtofferschap manifesteert zich binnen specifieke beroepsgroepen, individuen en locaties. Preventie van herhaald slachtofferschap kan door verschillende partijen worden vorm gegeven, politie, slachtofferhulp en particuliere beveiliging. De aanpak van herhaald slachtofferschap blijkt effectief te zijn. De gerichte aanpak van herhaald slachtofferschap draagt er toe bij dat optimaal wordt gebruik gemaakt van beschikbare middelen. Een dergelijke gericht beleid betreffende de preventieve aanpak van op feitelijk aanwezige grote risico’s kan succesvol zijn in het verminderen van criminaliteit, zonder dat dit leidt tot verplaatsingseffecten.
Een systematische review naar herhaald slachtofferschap
Bijgesloten onderzoeksynthese geeft een overzicht van de effecten van een preventieve aanpak van herhaald slachtofferschap. Eén van de auteurs, Graham Farrell is de pionier geweest die het fenomeen van herhaald slachtofferschap heeft ontdekt en veelvuldig heeft onderzocht. Trouwens, een hele aardige man.
Bron
Grove, Louise E., Graham Farrell, David P. Farrington & Shane D. Johnson (2012). Preventing repeat victimization: A systematic review. Stockholm: National Council for Crime Prevention.http://www.bra.se/download/18.1ff479c3135e8540b29800015728/2012_Preventing_repeat_victimization2.pdf
Introduction
A large proportion of all crimes are committed against crime victims who have been victimized before, a phenomenon known as repeat victimization. There is thus a potential to achieve substantial benefits by focusing crime prevention measures on individuals, institutions or objects that have previously been exposed to crime. Successful strategies of this kind would prevent repeat victimization, and thus also would prevent a substantial proportion of all the crimes committed. The crime prevention measures that are implemented to this end may take several different forms. The strategy is not primarily about specific kinds of measures, but rather involves a way of directing crime prevention measures at relevant targets. An increasing number of crime prevention initiatives have been directed at repeat victimization especially to prevent repeat burglaries. But how well do they work? What does the research tell us?
Main conclusions
The main conclusions of this report are that:
- A systematic review of the evidence suggests that repeat victimization can be prevented and overall crime thereby reduced.
- The impact on crime varies with the effectiveness of prevention tactics and their implementation.
- Appropriately-tailored situational crime prevention tactics appear to be most effective.
- Advice and education for victims are often not effective.
- The effectiveness of programmes depends on the effectiveness of their implementation.
- The success to date suggests that there is an urgent need for further research into the prevention of repeat victimization for different crime types, and into how to overcome implementation problems.
- Key other areas for future prevention efforts may be a focus upon the most victimized super targets, upon across-crime type repeats, and upon near repeats (similar crimes, often
committed nearby, soon after, against similar targets).
Kortom, een effectieve aanpak van criminaliteit, in dit geval in de vorm van tertiair slachtoffergerichte preventie. Goed nieuws dus. Tot morgen maar weer, op naar de volgende ´kennisparel´. Geniet van het bijna zomerweer, blijf gezond en wees vooral aardig voor elkaar.