Inleiding en context
‘’Policy is informed by kowledge, truth, reason and facts’’ (Bacon’s visie over het Nieuwe Atlantis uit de 17e eeuw). Goede morgen op deze woensdag 24 augustus 2022, het wordt weer een warme bijna tropische zomerdag. Dus relax, drink genoeg en geniet eerst van dit zomerse liedje: https://www.youtube.com/watch?v=hg4FvOi-N18 Maar nu naar de realiteit van vandaag, vandaag een ´kennisparel´ over de nadelige gevolgen van kansspelen en gokverslaving als een volksgezondheidsprobleem. Kansspelen en gokken worden nog vaak afgeschilderd als een ongevaarlijke vrijetijdsbesteding. Toch wordt gokken steeds meer erkend als een probleem voor de volksgezondheid. Een gokbeleidssysteem dat expliciet aandacht besteedt aan volksgezondheidsproblemen en de afhankelijkheden en belangenconflicten aanpakt die het algemeen belang ondermijnen ontbreekt echter in de meeste landen. Te vaak kenmerkt het overheidsbeleid zich in de discussie hierover door een nauwe aansluiting bij die van de gokindustrie dan bij die van de individuen, families en gemeenschappen die worden getroffen door de schade van dat gokken. Er zal nog een forse inspanning nodig zijn om het beleid hieromtrent te veranderen om de volksgezondheid te beschermen.
Er is een toenemende bezorgdheid voor de volksgezondheid in relatie tot schadelijk gokgedrag / gokverslaving maar er is geen consensus bereikt over effectief beleid en interventies om risico’s te verminderen en schade te voorkomen. Met de nadruk op beleid en interventies is het doel van deze studie om te bepalen of er consensus van deskundigen kan worden bereikt over maatregelen die als effectief werden beschouwd en met succes kunnen worden geïmplementeerd. Een verzameling van 103 universele en gerichte maatregelen werd gegroepeerd in zeven domeinen: prijs en belastingen; beschikbaarheid; toegankelijkheid; marketing, reclame, promotie en sponsoring; milieu en technologie; informatie en educatie; en behandeling en ondersteuning.
De auteurs identificeerden 40 universele en gerichte maatregelen om schadelijk gokken aan te pakken (drie maatregelen uit het domein prijs en belastingen; tien uit het domein beschikbaarheid; vijf uit het domein toegankelijkheid; zes uit het domein marketing, reclame, promotie en sponsoring; acht uit het domein en technologie domein; drie uit het domein informatie en onderwijs; en vijf uit het domein behandeling en ondersteuning). De bevindingen van het werk bieden een blauwdruk voor een benadering vanuit de volksgezondheid om schade gerelateerd aan gokken te voorkomen. Ook wijze lessen voor het Nederlandse gokbeleid / kansspelbeleid.
Bron
Regan, Marguerite, Maria Smolar, Robyn Burton, Zoe Clarke, Casey Sharpe, Clive Henn & John Marsden (August 2022). Policies and interventions to reduce harmful gambling: An international Delphi consensus and implementation rating study. The Lancet Public Health, vol. 7, no. 8, August, pp. 705-717. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2468266722001372
Samenvatting
There is increasing public health concern about harmful gambling, but no consensus on effective policies and interventions to reduce risk and prevent harm has been reached. Focusing on policies and interventions (ie, measures), the aim of this study was to determine if expert consensus could be reached on measures perceived to be effective that could be implemented successfully. Our work involved a pre-registered, three-round, independent Delphi panel consensus study and an implementation rating exercise. A starting set of 103 universal and targeted measures, which were sourced from several key resources and inputs from public health stakeholders, were grouped into seven domains: price and taxation; availability; accessibility; marketing, advertising, promotion, and sponsorship; environment and technology; information and education; and treatment and support.
Across three rounds, an independent panel of 35 experts individually completed online questionnaires to rank each measure for known or potential effectiveness. A consensus was reached if at least 70% of the panel judged a measure to be either not effective, moderately effective, or highly effective. Then, each measure that reached a consensus for effectiveness was evaluated on four implementation dimensions: practicability, affordability, side-effects, and equity. A summative threshold criterion was used to select a final optimal set of measures for England. The panel reached consensus on 83 (81%) of 103 measures. Two measures were judged as ineffective by the panel. The remaining 81 effective measures were drawn from all domains (14 of 15 measures in the marketing, advertising, promotion, and sponsorship domain were judged as effective, whereas five of ten measures in the information and education domain were judged as effective).
During the evaluation exercise, the 81 measures were assessed for likelihood of implementation success. This assessment considered the practicality, affordability, ability to generate unanticipated side-effects, and ability to decrease differences between advantaged and disadvantaged groups in society of each measure. We identified 40 universal and targeted measures to tackle harmful gambling (three measures from the price and taxation domain; ten from the availability domain; five from the accessibility domain; six from the marketing, advertising, promotion, and sponsorship domain; eight from the environment and technology domain; three from the information and education domain; and five from the treatment and support domain). Implementation of these measures in England could substantially strengthen regulatory controls while providing new resources. The findings of our work offer a blueprint for a public health approach to preventing harms related to gambling.
Afsluitend
Volgens de meest recente cijfers van bureau BreuerIntraval heeft 88% van de Nederlandse bevolking van 16 jaar of ouder ooit in hun leven gegokt, waarvan 62,1% in het afgelopen jaar. Het overgrote deel van legale gokkers (60,8%) speelt recreatief en ervaart hierdoor geen problemen. Dit zijn 8,4 miljoen spelers. Maar bij een klein gedeelte loopt het gokken uit de hand en ontwikkelt het gokken zich in een verslaving, waarbij de gokker de controle over zijn eigen gokgedrag verliest. Dit zijn met name spelers die op fruitautomaten spelen. Het precieze aantal probleemspelers in Nederland is niet bekend. Na schattingen zijn er ca 95.700 risicospelers (0,7%) en 79.000 probleemspelers (0,6%). De overige 37,9% behoort tot de groep niet-recente spelers: zij hebben de afgelopen 12 maanden niet gegokt. Van alle Nederlanders neemt 4% deel aan illegale kansspelen: https://www.breuerintraval.nl/publicatie/modernisering-kansspelbeleid/
Ten slotte, overheden hebben de plicht om de individuele en sociale kosten te verminderen die voortvloeien uit elk product dat ernstige schade kan toebrengen aan individuen, gezinnen en gemeenschappen. Dat geldt bijvoorbeeld voor alcohol, drugs, medicijnen maar ook voor kansspelen. Van de belanghebbenden of producenten / industrie kan niet worden verwacht dat zij eigenstandig maatregelen neemt die de winst zouden kunnen beteugelen zoals wordt aangenomen door beleid dat is gebaseerd op zelfregulering. Betekenisvolle beleidswijzigingen moeten rekening houden met de omvang en aard van de schade door kansspelen. Op die wijze wordt dan daadwerkelijk op evidentie gebaseerd beleid gevoerd. Bijgesloten ´kennisparel´ biedt een schat aan interventies die veelbelovend blijken te zijn om gokverslaving tegen te gaan.
