Inleiding en context
“Organized distrust gives trustworthy reports” (Donald Campbell). Goede morgen allemaal op deze hete tropische donderdag 25 augustus 2022. Het kan niet op met de zomer. Vandaag een ´kennisparel´ in de mail die niet vrolijk maakt: ééntje over de risicofactoren die medewerkers van de politie lopen op een verhoogd risico op zelfdoding. Het is onbekend wat de precieze omvang van zelfdoding onder het Nederlands politiepersoneel is. In april jl. werd Nederland opgeschrikt door het bericht dat er sprake was van een derde zelfdoding in twee jaar tijd van een agent bij de Dienst Speciale Opsporing (DSO). Wanneer we naar zelfdoding onder de Nederlandse bevolking als geheel kijken dan blijkt het volgende: https://www.cbs.nl/nl-nl/longread/statistische-trends/2021/zelfdoding-in-nederland-een-overzicht-vanaf-1950 Sinds 2018 besloten jaarlijks tussen de 1800 en 1900 mensen een einde te maken aan hun leven. Dat komt neer op ongeveer 5 zelfdodingen per dag. De maatschappelijke betekenis van zelfdoding is enorm. Het betreft immers sterfgevallen die (mogelijk) vermijdbaar zijn en die soms al op jonge leeftijd plaatsvinden. Aan de sterfgevallen is bovendien meestal een periode van geestelijk lijden voorafgegaan. Voor de directe omgeving van het slachtoffer, zoals familie, vrienden, huisarts en hulpverleners en ook minder direct betrokkenen, zoals omstanders, kan een geval van zelfdoding een zware psychische belasting vormen.
Vanwege het enorme leed dat gepaard gaat met suïcide staat preventie al jaren hoog op de agenda. Met de Landelijke agenda suïcidepreventie 2021–2025 zet het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport in op het vroegtijdig signaleren van suïcidaliteit en het verder ontwikkelen van preventiebeleid binnen zowel de geestelijke gezondheidszorg (ggz), het onderwijs en het sociaaleconomische domein, zoals het UWV en de schuldhulpverlening. Ook is er expliciete aandacht voor suïcidepreventie bij de spoorvervoerders; niet alleen door concrete maatregelen zoals hekken en cameratoezicht, maar ook door een terughoudender berichtgeving rondom incidenten om kopieergedrag te voorkomen. De rol van kopieergedrag uit zich ook in concrete afspraken over de wijze van berichtgeving in de media alsmede series en films waarin suïcide een rol speelt. In toenemende mate wordt door de media verwezen naar de zelfmoordpreventielijn 113, wat wijst op een grotere bewustwording van de rol die de media in deze hebben.
Gezien het gebrek aan gepubliceerde systematische reviews over de redenen waarom politieagenten zelfmoord plegen is bijgesloten systematisch overzicht van de beschikbare kennis uitgevoerd. De volgende onderzoeksvraag staat centraal: Wat is empirisch bekend over waarom politieagenten zelfmoord plegen? De doelstellingen van deze systematische review waren als volgt: (1) het identificeren van potentiële risicofactoren (d.w.z. uitlokkende factoren, motieven en triggers) die zelfmoord bij politieagenten beïnvloeden; (2) om eventuele sekseverschillen te identificeren in de modus, methodologie of risicofactoren die ten grondslag liggen aan zelfmoord bij politieagenten; (3) eventuele verschillen in risicofactoren voor zelfmoord tussen beëdigde en onbeëdigde politieagenten te identificeren; en (4) om eventuele verschillen in risicofactoren tussen dichtbevolkte en dunbevolkte geografische gebieden te beoordelen.
Bron
Krishnan, Nishant, Lisa M. B. Steene, Michael Lewis, David Marshall & Jane L. Ireland (July 2022). A Systematic Review of Risk Factors Implicated in the Suicide of Police Officers. Journal of Police and Criminal Psychology, 26 July, pp. 1-13. https://link.springer.com/article/10.1007/s11896-022-09539-1
Samenvatting
Suicide has long been considered as nearing ‘epidemic levels’ in law enforcement populations. Nevertheless, despite the argued scale of the problem, no review has yet systematically examined the evidence base to elucidate the risk factors or predictors implicated in the suicidal behaviours of police officers. The current review aims to do this, by considering a final sample of 20 papers that met inclusion criteria. Findings from this qualitative review revealed five superordinate risk factors (i.e., problematic substance use close to, or at the time of death; presence of depression and previous suicide attempts; differences in trauma response; exposure to excessive and prolonged job-related stress, including dissatisfaction; absence of a stable intimate relationship), which when taken in isolation each incrementally contributed to suicide risk, but when found to be comorbid, appeared to markedly increase the likelihood of completed suicide. Implications for suicide prevention, policy design, and treatment formulation are discussed, along with limitations and directions for future research.
Afsluitend
Recente onderzoeken hebben een significante prevalentie aangetoond van psychische stoornissen, waaronder posttraumatische stressstoornis (PTSS), zelfmoordgedachten, en het plannen en pogingen daarvan onder politieagenten. De resultaten van bestaand onderzoek duiden op een sterke relatie tussen psychische stoornissen en een verhoogd risico op zelfmoordgedachten en / of daadwerkelijke zelfdoding. Voor zover ik het kan overzien is bijgesloten ´kennisparel´ de eerste bekende poging om de factoren die significante betekenis hebben bij het suïcidale gedrag van politiepersoneel te onderzoeken. Er kwamen vijf bovengeschikte risicofactoren aan het licht: problematisch middelengebruik vlak voor of op het moment van overlijden; aanwezigheid van depressie en eerdere zelfmoordpogingen; verschillen in trauma respons; blootstelling aan overmatige en langdurige werk gerelateerde stress, waaronder ontevredenheid; en het ontbreken van een stabiele intieme relatie. Bij gelijktijdig optreden bleken deze factoren geassocieerd te zijn met een verhoogde kans op suïcidaal gedrag.