Inleiding en context
Goede morgen allemaal, het is vandaag woensdag 5 oktober 2022. Vandaag neem ik deel aan een conferentie over de Italiaanse aanpak van georganiseerde misdaad: ´De Italiaanse aanpak-Il metodo Italiano’. Maar voordat ik naar Rotterdam vertrek nog snel een ´kennisparel´ versturen. Het betreft een systematisch overzicht van de traumatische gevolgen die slachtoffers en getuigen ondervinden van falen van de staat en grootschalige mensenrechtenschendingen zoals bijvoorbeeld tijdens de oorlog in voormalig Joegoslavië. Op basis van 21 geanalyseerde onderzoeken rond het thema doen de onderzoekers uitspraken over de effecten op slachtoffers die getuigenissen aan doen aan zogenaamde waarheidscommissies.
Bron
Wyles, Paul, Patrick O’Leary & Menka Tsantefski (October 2022). Bearing Witness as a Process for Responding to Trauma Survivors: A Review. Trauma, Violence, & Abuse, 1 October, pp. 1-16. https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/15248380221124262
Samenvatting
Bearing witness is a means for trauma survivors to give voice to lived experience. Bearing witness has been used in national and international commissions, inquiries, and tribunals to hear directly from survivors of abuse and trauma. This scoping review examines the documented research on the experience of survivors of trauma bearing witness. In 2021, six electronic data bases were searched—EBSCO, Informit, CINHAL, Clarivate, ProQuest, and Sage—and a search of the gray literature, revealed 1,201 references for studies between 1990 and 2021. After applying the Arksey and O’Malley framework, 21 studies that met inclusion criteria were identified. The inclusion criteria focused on studies where survivors expressed their views on bearing witness to trauma in official processes inclusive of public or private testimony, verbal or written.
These studies utilized a range of methodologies and designs that represented the perspectives of 3,192 survivors of trauma who had borne witness. Analysis of the studies resulted in key findings under four themes: healing versus re-traumatization, support and safety of survivors, engaging and involving survivors, and culture and context. The literature indicates that bearing witness is a critical means to give voice to survivors of trauma and to provide them with acknowledgment; however, the literature is inconclusive regarding the impact of bearing witness on survivors. More research is required to better understand how survivors can best benefit and be supported by processes of bearing witness, and not be harmed or re-traumatized.
This scoping review set out to understand the current state of knowledge on survivors’ experience of bearing witness. Given that numerous nations use and invest in processes of bearing witness in public investigations on state failures and perpetration of human rights abuses, the first noteworthy finding in the present study is the lack of empirical research that could shed light on its utility. The results of this review point to the high likelihood that bearing witness may not be suitable for all survivors, both due the nature and context of the trauma
experienced, as well as the practice employed by the official process. Individual preferences, along with current functioning or circumstances for the survivor at the time of testimony, are also factors for consideration, as well as culture and gender. These factors illuminate the need for survivor engagement, participation, and empowerment, to address survivors’ likely feelings, such as vulnerability, powerlessness, and stigmatization.
Afsluitend
Getuigenissen voor waarheidscommissies van slachtoffers die grootschalige mensenrechtenschendingen hebben meegemaakt is een belangrijk middel om hen een stem te geven. Hierdoor worden die slachtoffers in het middelpunt van het proces geplaatst om hun verhaal te doen. Hierbij bestaat de mogelijkheid om eventuele verzoening mogelijk te maken en ervoor te zorgen dat de waarheid over het verleden wordt blootgelegd en het opgelopen trauma van deze slachtoffers wordt erkend terwijl het vals voorgestelde dominante historische verslag van de gebeurtenissen wordt herschreven. Slachtoffers krijgen een centrale rol in het proces waardoor bij het opgedane trauma aan de orde komt en de belangrijke rol van verontschuldigen een rol speelt bij het eventuele herstel of het omgaan met het trauma.