Inleiding en context
Ik wens jullie allemaal een prettige dag toe op deze woensdag 23 november 2022. Ik heb vandaag vrij genomen om wat muren te gaan witten bij mijn vroegere buurvrouw. Altijd leuk werk want er is in de regel sprake van een verbetering. Maar toch nog maar een ´kennisparel´ versturen op deze vroege ochtend. Daar hoort inhoudelijk dit liedje bij: https://www.youtube.com/watch?v=-nXQgjJSUIo De ´kennisparel´ is er één over een serieus criminaliteitsprobleem, namelijk het gebruik van vuurwapens onder jongeren en jong volwassenen. Vanuit de medische wereld wordt al jaren gednpleit voor een preventief beleid van vuurwapengebruik dat is gebaseerd vanuit het zogenaamde volksgezondheidsperspectief. Precies twintig jaar geleden verscheen het flagship rapport World Report on Violence and Health, uitgegeven door de World Health Organization: https://www.who.int/publications/i/item/9241545615 Het beste rapport dat ik ooit heb gelezen rond het thema.
De COVID-19-pandemie heeft de gezondheidszorg opnieuw geconfigureerd in de richting van preventie en schadebeperking. Overtuigend is gevraagd voor de publieke aandacht voor de schade van vermijdbare sterfgevallen. Dit beleid is aangescherpt en inspireerde tot een nieuwe ambitie om vermijdbare sterfgevallen uit te bannen. Vanuit dit gezichtspunt stellen de auteurs van bijgesloten ´kennisparel´ voor dat het voorkomen van letsel door vuurwapens op eenzelfde rigoureuze manier moet worden opgepakt.
Ze houden een op evidentie gebaseerd pleidooi voor het verminderen van de wereldwijde last van letsel door vuurwapens, stevig ondersteund door bewijs van wat werkt inclusief bijbehorende internationale voorbeelden. Cruciaal is dat in de beleidsvorming richting wordt gegeven op basis van deze evidentie om op die manier cyclus van vuurwapengeweld, verdriet, woede, activisme en passiviteit wordt beëindigd om uiteindelijk een vreedzamer en eerlijker samenleving te creëren. Dat is natuurlijk een prima streven om ook in Nederland het vuurwapengeweld een halt toe te roepen. Het past ook in het beleid om de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties vorm te geven, in dit geval doel nummer 16: https://sdgs.un.org/goals/goal16
Bron
Patel, Jay, Katherine Leach-Kemon, Gwenetta Curry, Mohsen Naghavi, & Devi Sridhar (November 2022). Firearm injury: A preventable public health issue. The Lancet Public Health, vol. 7, no. 11, November, pp. 976-982. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S246826672200233X
Samenvatting
Firearm-related injury is a leading cause of death disproportionately affecting adolescents and young adults across the world, especially in the Americas. Little progress has been made over the past four decades, as inaction and the adoption of ineffective or un-evidenced interventions have become commonplace. The COVID-19 pandemic reconfigured health systems towards prevention and harm reduction, sharpened public attention to the burden of preventable deaths, and inspired a fresh ambition of eliminating avertable deaths. In this Viewpoint, we argue that preventing firearm injury should garner bolder action in post-pandemic public health and we present a case for reducing the global burden of firearm injury supported by evidence and international examples. Crucially, we aim to guide policy making in directions that end the cycle of grief, anger, activism, deflection, and inaction and create more peaceful and fairer societies.
With adequate political prioritisation and comprehensive firearm control efforts, the cycle of grief, anger, activism, deflection, and inaction can be escaped, and a major cause of avoidable deaths can be averted globally. To disallow the political opportunity for these cycles to revolve, we should recognise the power of social mobilisation and learn from the many successes across global health and harness the vast potential of civil society. Fostering a rich collaboration between health, criminal justice, security, faith, education, and civil society is central to promoting sustainable social change, transitioning the cultural consensus away from violence-supportive norms and towards peace and equality. We should sharpen our anger for the millions of adolescent and young adult lives lost and those who live at risk from this grossly preventable cause of death. The ambition of SDG 16––promote peaceful and inclusive societies––where the mandate to substantially reduce all forms of violence and related deaths can be found, will not be achieved by 2030 without courageous leadership and meaningful action devoid of partisan politics.
Afsluitend
Een dergelijk pleidooi gebaseerd op de beschikbare evidentie om vuurwapengeweld te voorkomen is natuurlijk een prima initiatief. Ook hier geldt dat er de afgelopen decennia een accumulatie van beschikbare kennis heeft plaats gevonden waarmee daadwerkelijk de preventie van vuurwapengeweld succesvol kan worden toegepast. Het is nu aan de beleidsmakers en beslissers om die beschikbare kennis daadwerkelijk te gebruiken en te beoordelen op de effecten. Dat is een bijna noodzakelijke manier van beleid maken, wanneer dat niet gebeurd is het toepassen van ´evidence based beleid´ slecht een lippendienst van overheden. In feite vergelijkbaar met een lege (kogel)huls.
