Inleiding en context
Goede morgen beste mensen, het is vandaag donderdag 6 april 2023. Het is vandaag geen zonnige dag dus ik begin daarom met een zonnig liedje: https://www.youtube.com/watch?v=ubvYQxTXO3U Prachtig. Maar nu naar de ´kennisparel´ van vandaag. Die parel betreft een samenvattend onderzoek naar de ontwikkeling en toekomst van het politieonderzoek in Nederland. Er is sprake van een groeimarkt bij uitstek. De laatste jaren heeft onderzoek naar het functioneren van de politie een grote vlucht genomen, niet alleen in Nederland maar ook daarbuiten. Getuige van die groei is het grote aantal systematische overzichten dat is verschenen naar politie interventies en het optreden van de politie.
Per maart 2020 heb ik een start gemaakt met het bijna dagelijks rondsturen van zogenaamde ‘kennisparels’ op het terrein van criminaliteit en rechtshandhaving. Begin dit jaar maakte ik een compilatie van zogenaamde politiekennisparels. Het betreft een chronologische opsomming van de ´kennisparels´ die primair gaan over de verschillende aspecten van het politiewerk. Het gaat dan al om in totaal 130 kennisbronnen over de politie:
Kortom, het nationale en internationale wetenschappelijk onderzoek naar de politie is omvangrijk te noemen, er is sprake van een accumulatie van bestaande kennis op het terrein. Hoe staat het met de actuele stand van zaken en het toekomstperspectief van politieonderzoek in Nederland? Bijgesloten ´kennisparel´ geeft daar een antwoord op.
Bron
De Paepe, Jasper, Joery Matthys & Edwin Bakker (april 2023). Politiestudies in Nederland: Een terugblik, de actuele stand van zaken en toekomstperspectief. Tijdschrift voor Veiligheid, vol. 22, no. 2, april, pp. 1-17.
Samenvatting
Nederland kent een grote kennisontwikkeling binnen het onderzoek naar politie in de brede zin van het woord. Op basis van een survey die werd uitgestuurd naar politieonderzoekers brengen wij het domein van politiestudies in beeld. Wij komen tot de vaststelling dat politiestudies in Nederland een multidisciplinair karakter heeft. Dit kan worden gezien als een natuurlijke evolutie binnen de wetenschap, waarbij politionele ontwikkelingen vanuit verschillende perspectieven worden benaderd. Tegelijkertijd waarschuwen wij voor fragmentatie en appelleren wij aan de noodzaak van kruisbestuiving tussen wetenschappelijke en praktijkgerichte inzichten, en reiken we een aantal thema’s aan die volgens politieonderzoekers nog onderbelicht zijn.
Bijgesloten artikel wil een bijdrage leveren aan een overzicht van politieonderzoekers en de thema’s waarmee zij zich bezighouden en in de toekomst willen gaan bezig houden. Naast de reeds bestaande inventarisatie van de onderzoeken zelf wordt aan politieonderzoekers gevraagd thema´s in kaart te brengen waar toekomstig politieonderzoek zich op moet richten. Het was derhalve niet zozeer het doel om een exhaustieve lijst van huidige en toekomstige politieonderzoeken aan te bieden, maar om thema’s te onderscheiden binnen het brede domein van politiestudies, en na te gaan welke van deze thema’s volgens de politieonderzoekers zelf extra aandacht vereisen.
Wij zijn ervan overtuigd dat het in kaart brengen van politiestudies een cruciale eerste stap is om het onderzoekdomein verder te ontwikkelen. Een bijvangst van dit onderzoek is dat er zicht wordt verkregen op de politieonderzoekers zelf, door na te gaan binnen welke organisaties zij zich bevinden, de positie die zij daarin bekleden en hoe zij zich positioneren binnen politiestudies. Het identificeren en bijeenbrengen van politieonderzoekers creëert tevens opportuniteiten voor hen om de eigen percepties kritisch te evalueren en toekomstige samenwerking te bevorderen, waardoor gezamenlijk impact kan worden gecreëerd. ‘Als men een coalitie van welwillenden wenst te creëren dan is een zicht hebben op die welwillenden cruciaal’.
Hierna bespreken we eerst beknopt de evolutie van politiestudies als onderzoekdomein in Nederland door de tijd. Hierbij wordt aandacht besteed aan hoe de onderzoekfocus verschoof en vanuit welke perspectieven politie in de brede zin van het woord onderzocht werd. Daarna gaan we in op hoe politiestudies en politieonderzoekers binnen de Nederlandse context in kaart kunnen worden gebracht door het gebruik van een survey. We bespreken hoe we bepaald hebben wie er als politieonderzoeker kan worden gedefinieerd en welke surveyvragen zij voorgeschoteld kregen. Vervolgens staan we stil bij de onderzoeksresultaten en hoe die moeten worden geïnterpreteerd. Hier verkrijgen we een beeld van waar politieonderzoekers werkzaam zijn, welke positie ze bekleden en welke thema’s of onderzoeksgebieden deel uitmaken van het brede domein van politiestudies. We eindigen deze bijdrage met een conclusie, waarbij we kritisch reflecteren op de onderzoeksresultaten, een vergelijking maken met de eerdere bijdrage van Piet van Reenen en onze visie uiteenzetten hoe politiestudies dient te evolueren om actueel en relevant te blijven.
Afsluitend
Tja, dat is natuurlijk allemaal heel mooi al dat politieonderzoek. Hier moet echter wel een belangrijke kanttekening bij gemaakt worden. Ondanks de accumulatie van politiekennis blijft het gebruik daarvan in de praktijk / operationeel gebruik beduidend achter bij de inzichten over wat werkt en wat niet werkt. Er is sprake van een zogenaamde ´bottleneck´ . Het blijkt dat het nog steeds bijzonder lastig is om die inzichten in de politiepraktijk te brengen. De implementatie van het laten landen van goede praktijken in de politiepraktijk blijkt een hardnekkig probleem te zijn.
Dat blijkt niet alleen in Nederland problematisch te zijn, ook in het VK blijkt het lastig om werkzame politie interventies in de praktijk te implementeren, zie bijvoorbeeld The diffusion of police innovation: A case study of problem-oriented policing in England and Wales https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/14613557221106084 Ik kom op basis van wat eigen onderzoek tot de volgende factoren waarom het zo lastig blijkt te zijn om op evidentie gebaseerde politiële interventies in de praktijk te implementeren en langdurig uit te voeren. De volgende dia geeft dat overzicht:
