Inleiding en context
Maandagochtend 14 december 2020, de donkere dagen voor kerst zijn nu echt aangebroken. Wees nu allemaal echt ´kerstaardig´ voor elkaar, zeker voor de mensen die het sociaal en financieel allemaal wat minder hebben. Om de week goed te starten is een zonnig lied in deze donkere dagen wel op zijn plaats: https://www.youtube.com/watch?v=Um9kd-mhhK4 Maar goed, nu naar de ´kennisparel´ van vanochtend. Een recent strategiedocument uit het Verenigd Koninkrijk over vooral de rol van de reclassering bij de lokale aanpak en begeleiding van (ex)daders. De preventieve aanpak van criminaliteit op buurtniveau is de dominante strategie. Hierbij zijn samenwerkingsverbanden met politie, sociaal werk, lokale overheden het smeermiddel om buurten veiliger te maken. Er is dus sprake van een ´geïntegreerde dadergerichte aanpak op buurtniveau. Vergelijkbaar met Nederland is de door Reclassering Nederland uitgebrachte meer jaren strategie: “Met bevlogen teams in buurt en bajes, 2019-2021´: https://www.reclassering.nl/media/1663/190305_mjrnpl_bbb_2019_2021_02.pdf Zeer de moeite waard om kennis van te nemen.
Uit het bijgesloten VK-document valt zeker binnen de Nederlandse situatie lering te trekken. Ook in Nederland is de zogenaamde ´buurtaanpak´ om criminaliteit te voorkomen weer helemaal terug van weggeweest. Zo verscheen bijvoorbeeld onlangs (november 2020) Reclasseren: Grenzen stellen, krachten benutten: https://www.tweedekamer.nl/downloads/document?id=79e2b0d6-9201-4029-b19b-796db516a9b0&title=Reclasseren%3A%20grenzen%20stellen%2C%20krachten%20benutten.pdf
Daarin wordt onder meer gepleit voor een verregaande lokale verbinding. In ambtelijke taal staat er: ´Het reclasseringswerk wordt verrijkt door een goede lokale verbinding. De reclassering gaat, zonder overname van verantwoordelijkheid, nadrukkelijker een brugfunctie vervullen tussen enerzijds het strafrecht en anderzijds het sociale domein en de zorg. Onderzocht wordt hoe een brugfunctie die bijdraagt aan voorzetting van interventies het beste te combineren met de strafrechtelijke taak´. Ik zou zeggen, beleidsmensen maak vooral gebruik van bijgesloten strategiedocument uit het VK. Daarin wordt in ieder geval op basis van wetenschappelijke evidentie een aantal voorstellen gedaan hoe die brugfunctie vorm kan worden gegeven.
De vraag wat werkt er in reclasseringswerk wordt ook beantwoord in het tweede document dat ik voor de echte liefhebber van dit thema als extraatje bijsluit: The effectiveness of probation supervision towards reducing reoffending: A Rapid Evidence Assessment (2018). Allemaal prima kennis om van te leren.
Bron
UK Home Office & UK Ministry of Justice (December 2020). Neighbourhood Crime Integrated Offender Management Strategy: A unified approach to offender supervision in the community. London: Home Office / Ministry of Justice, 30 pp. https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/942145/neighbourhood-crime-iom-strategy.pdf
Samenvatting
When our homes are broken into, our space violated and our treasured possessions stolen, it’s not just we who suffer – our neighbourhoods become fearful. Neighbourhood crime, such as burglary, robbery and theft, is a blight on society and an affront to every honest and law‑abiding person in this country, and the harrowing after‑effects linger long after perpetrators have fled. Treasured belongings can often be replaced but our sense of security can be left in tatters for good, and the cost to society continues to rack up. The nature and frequency of these crimes mean that police are too often unable to trace those responsible, leaving victims without justice or closure. Often it is the same individuals carrying out these crimes; many of them stuck in a never‑ending carousel of repeat offending. We must do more to break this cycle of crime.
We need a new approach – one with the tools to come down with full force on those responsible, but which also encourages rehabilitation and supports offenders to overcome the complex problems that we know can fuel this type of behaviour, such as substance misuse, poor mental health, and issues with housing or employment. Bringing together the strengths and expertise of partners across the criminal justice landscape, including policing, probation, public services and voluntary, community and social enterprises, the Integrated Offender Management (IOM) approach set out in this report will provide clarity and greater accountability for those responsible than has ever existed before, whilst still enabling IOM schemes to address local needs. It puts neighbourhood crime prevention at the centre of IOM, to ensure swifter action, effective interventions and, ultimately, safer communities.
Police and the Probation Service will work more closely to jointly supervise offenders and ensure fewer of them fall through the gaps of the justice system; and better links to community groups will be created to address the underlying causes of their criminality by directing them to the services they need to change their ways. IOM is not new – and it has rightly been praised in the past for its potential to minimise this type of offending and keep people safe. With greater direction and leadership from the centre, we must bring IOM back to the foreground to build on the good work of the past and make lasting changes that will better protect our neighbourhoods. This strategy comes at an opportune time in the justice system when the government is reforming criminal sentencing, with extended Community Sentence Treatment Requirements, new powers for judges and a smarter approach to electronic monitoring with sobriety tags to tackle alcohol‑fuelled crime and GPS tags trialled to track convicted burglars and thieves, 24 hours a day, seven days a week. These are tools that can bolster a more focused offender supervision approach.
Alongside reforms to probation, which include new regional leaders and 1,000 front‑line staff, a boost to police funding and an extra 20,000 officers on the streets, IOM will support the justice system to get a firmer grip of this local menace, reducing reoffending and the number of victims. People will be safer in their homes and offenders will get the support they need to turn away from the kind of crime that blights our neighbourhoods.
Afsluitend
Wanneer beleidsmedewerkers binnen het ministerie van Justitie & Veiligheid (strategische) beleidsdocumenten opstellen is het zeer de moeite waard om eens over de schutting bij de buren te kijken. Bij veel beleidsvragen loont het om kennis te nemen hoe andere landen dit beleidsprobleem / uitdaging hebben aangepakt. Dat is naar mijn mening een bijna onmisbare bron van kennis om effectief beleid te formuleren. Ik schat in dat de vandaag verzonden ´kennisparel´ ook nuttig kan zijn bij het formuleren van beleid betreffende de reclassering. Maak er vooral gebruik van.