Inleiding en context

Allemaal een fijne dinsdag 23 november 2021 toegewenst. Dit is voor deze week de laatste ´kennisparel´ die jullie in de mailbox ontvangen. Volgende week weer nieuwe pareltjes. Ik zit namelijk een paar dagen in Brussel voor de afrondende bijeenkomst van het Europese Cutting Crime Impact Project: https://www.cuttingcrimeimpact.eu/news-events/events/cci-conference/ Mocht je interesse hebben in de uitkomsten van dit driejarige project dan kun je de conferentie in Brussel digitaal volgen via:

Day 1 (opens on 24 November at 11am CET): https://youtu.be/S_JDnpBo8jc

Day 2 (opens on 25 November at 9am CET): https://youtu.be/gy_2atROBFo

Maar nu naar de ´kennisparel´ van vandaag. Ik maak het kort. Het onderwerp ´messencriminaliteit´ is op dit moment volop in de aandacht. Eerder verstuurde ik al twee ´kennispareltjes´ over het onderwerp, deze: https://prohic.nl/2020/03/24/6-24-maart-2020-messencriminaliteit/ en deze: https://prohic.nl/2020/10/15/15-oktober-2020-risk-factors-associated-with-knife-crime-in-united-kingdom-among-young-people-aged-10-24%e2%80%89years-a-systematic-review/ Onlangs verscheen bij het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid een zogenaamde interventiematrix wapenbezit en –gebruik onder jongeren van 12-23 jaar. En gisteren verscheen aan de overkant van de Noordzee ´knifecrime; A problem solving guide´. Mooi, twee vliegen in één klap toegevoegd bij deze mailAl vóór de coronacrisis verschenen er in diverse media steeds meer berichten over messenbezit en messengebruik onder jongeren in Nederland. Daarbij lijken ook steeds vaker steekincidenten voor te komen. Burgemeesters, politieagenten, schooldirecteuren, ouders en ondersteuners maken zich zorgen over de situatie. Er zijn diverse signalen dat er met name in zogeheten achterstandswijken sprake is van een toename van het dragen en gebruiken van messen. Daarbij worden verbanden gelegd met drill en social media.

Ook bij dit onderwerp is er sprake van een zogenaamde ´varkenscyclus´ in het beleid en praktijk. Ruim tien jaar geleden was er ook een ware golf van aandacht voor het fenomeen van messencriminaliteit, zowel in het VK als in Nederland. Vaak blijkt dan jaren later dat het collectieve geheugen binnen ons ministerie en daarbuiten bijna geheel is verdwenen. We gaan weer opnieuw fris en ´nieuw´ beleid maken. Soms is dat noodzakelijk wanneer de context waarbinnen dat geweld plaats vindt beduidend is veranderd. Maar meestal kan er geleerd worden van eerdere ervaringen met de aanpak van het fenomeen. Bijgesloten ´kennisparels´ bieden die kennis. 

Bron

Sidebottom A, Brennan I, Agar I, Ashby M, Bullock K, Hales G and Tilley N. (November 2021). ‘Knife crime: A problem solving guide’. College of Policing, 136 pp. https://assets.college.police.uk/s3fs-public/2021-11/Knife-crime-a-problem-solving-guide.pdf

Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (november 2021). Interventiematrix wapenbezit en –gebruik onder jongeren van 12-23 jaar. Utrecht: Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid, 24 pp. https://hetccv.nl/fileadmin/Bestanden/Onderwerpen/Wapens_en_jongeren/211025_Jongeren_en_wapens-1.pdf

Samenvatting

In de aanpak van het wapenbezit- en gebruik onder jongeren hebben verschillende partijen interventiemogelijkheden. Denk aan gemeenten, politie, OM, bureau Halt, scholen en anderen. In deze interventiematrix worden verschillende situaties beschreven en wat iedere partij kan doen. De interventiematrix is net als het actieplan Wapens en Jongeren bedoeld voor situaties waarbij jongeren van 12 tot 23 jaar betrokken zijn. De matrix gaat van lichte naar ernstige situaties. De matrix geeft de betrokken medewerkers inzicht in het totale ‘arsenaal’ aan mogelijkheden en is bedoeld om in een casus te komen tot een samenhangende aanpak. Doel van deze interventiematrix is ook het voorspelbaar maken van de aanpak van wapenbezit onder jongeren.

Knife crime – a problem solving guide has been produced in collaboration with the National Police Chiefs’ Council and through consultation with 24 police forces and violence reduction units in England and Wales. Using a problem-solving approach to tackling the issue, the guide contains:

Knife crime is a persistent problem in the UK with significant societal, economic and health implications. Between 2014 and 2020, the number of violent incidents involving knives or sharp objects rose year-on-year, with 2019/20 witnessing the largest number of police-recorded knife offences in the past decade. Reducing knife crime is a key element in tackling violence. Officers across the country work day and night to protect the communities exposed to this abhorrent crime. Reducing knife crime requires a response from everyone in society. The public, private and third sectors must work together to deliver a lasting change. People are at the heart of policing and we all have a part to play. We do our best in policing to predict where and when knife crime may occur and use the current tactics available to us to deploy our resources effectively. We use a range of enforcement, prevention and engagement tactics to take knives off the streets. But with the right information, we can make smarter, more informed decisions. With this work, we hope to do exactly that, using the right tactics to suit our communities, ultimately deterring people from carrying knives and reducing violence on our streets.

This guide provides an excellent resource for police forces across the country to get the best from their officers and staff, deploy them effectively and work with partner agencies more efficiently. The research informs us on how we can use a scientific, evidence-based approach to reduce crime. It gives us some of the tactics available to tackle knife crime and assesses their viability, weighing up both positive and negative aspects of their use. There are always challenges involved in tackling knife crime but there are also many opportunities. I hope this guide helps us focus on where we can take these opportunities, where we can overcome these challenges and, above all, how we can help keep the public safe

Afsluitend

Zo zie je maar weer, bijna twee gelijksoortige publicaties waarin praktische kennis is verwerkt om het fenomeen van ´messencriminaliteit´ tegen te gaan. De één vervaardigd in Nederland en de ander in het Verenigd Koninkrijk. Om van te leren lijkt mij, zowel voor wat betreft de verschillen als de overeenkomsten tussen beide publicaties. Blijft uiteraard de vraag of ´messencriminaliteit´ in Nederland echt zo´n omvangrijk probleem is als in de media wordt beschreven. Eigenlijk weten we het niet, goede data over het fenomeen is niet beschikbaar. Dit in tegenstelling tot het VK: https://researchbriefings.files.parliament.uk/documents/SN04304/SN04304.pdf

Maar goed, we weten in ieder geval welke interventies en maatregelen beschikbaar zijn om het ´messengeweld´ tegen te gaan, dat noem ik nog eens een ´handelingsperspectief´. Maak er vooral gebruik van. Tot volgende week alvast.

Tot zover maar weer, blijf gezond, optimistisch en wees vooral aardig voor elkaar. Alleen zo gaan we echt solidair met elkaar om. Tot de volgende ´kennisparel´ die over een paar dagen in jullie mailbox valt.